Μπούρμπουνας

Ελλαδικά Κοινωνικά Κινήματα

09 Μάι 2019

• κοινωνικοί αγώνες
• Ελλάδα
• επαναστατικό κίνημα
• εργατική τάξη
• εργατικό κίνημα
• εξεγερμένοι

Τι θα μπορούσε να μας πει μια προβλήτα λιμανιού και ένας παλιός αλευρόμυλος;

Αν περιπλανηθούμε κάποια στιγμή στο λιμάνι της Καλαμάτας, ίσως μπορέσουμε να νιώσουμε τους πόθους, τα όνειρα και τον μόχθο των ανθρώπων που έζησαν σ’ αυτό το μέρος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν οδηγήσουμε τα βήματά μας και στο κουφάρι των παλιών αλευρόμυλων, που δεσπόζει δίπλα στην προβλήτα του λιμανιού. Το κτήριο παραμένει παρέα με πολλά μηχανήματα, διοικητικά χαρτιά και σακιά με την επωνυμία των αλευρόμυλων. Ακόμα και τα αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά της εποχής που βρίσκονται κολλημένα στις ντουλάπες των εργατών μαρτυρούν με τον τρόπο τους κάποια ιδιαίτερα μυστικά των τελευταίων ανθρώπων που δούλευαν εκεί λίγο πριν κλείσουν οι μύλοι.

Το λιμάνι και οι αλευρόμυλοι έχουν πολλές ιστορίες να μας διηγηθούν. Ιστορίες για ανθρώπους που ήρθαν από μακριά και για άλλους που ήταν γεννημένοι σ’ αυτό τον τόπο και συνυπήρχαν στο λιμάνι δουλεύοντας για κάποιο αφεντικό πλουτίζοντάς το ενώ οι ίδιοι έμεναν σε προσφυγικά παραπήγματα στην παραλία και σε διάφορες λαϊκές γειτονιές της Καλαμάτας. Η ιστορία όμως που έμελλε να σημαδέψει αυτό το μέρος δεν είναι χαρούμενη αλλά βαμμένη με το αίμα δεκάδων απεργών και αλληλέγγυων.

Η αιματοβαμμένη εξέγερση των λιμενεργατών και των μυλεργατών τον Μάη του 1934 ενάντια στα αφεντικά και το κράτος άφησε πίσω της οχτώ νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και πολλές υλικές καταστροφές σε  διάφορα κτήρια εκ των οποίων αυτό της Τράπεζας Αθηνών, το σπίτι ενός εκ των ιδιοκτητών των μύλων ‘’Ευαγγελίστρια’’ Πάστρα καθώς και το τραμ της πόλης.

Η εξέγερση της Καλαμάτας στις 9 Μαΐου του 1934 δεν είχε ‘’μέντορες’’ και ‘’επαναστατικές κομματικές φυσιογνωμίες’’ αφού οι εργάτες είχαν αποκηρύξει τέτοιου είδους αποστήματα μέρες πριν το αιματοκύλισμα.  Γι’ αυτό το λόγο τα γεγονότα της Καλαμάτας παρά την δραματική εξέλιξη που πήραν και τον θόρυβο που προκάλεσαν σε όλο τον ελλαδικό χώρο δεν έγιναν ποτέ σήμα κατατεθέν ως ''μοντέλο αγώνα'' για την καθεστωτική αριστερά.

Μάλιστα προς αποφυγή οποιοδήποτε πολιτικού προσεταιρισμού από το κώμα του λαού καθώς και για τωρινά συμπεράσματα σε πρακτικές του κώματος σχετικά με τον χαρακτήρα που θα πρέπει να έχει μια εξέγερση είναι καλό να αναφερθεί ότι στην 2η Ολομέλειά του το ΚΚΕ τον Νοέμβριο του 1934 ανακοινώνει ότι ''η Κομματική Οργάνωση Πελοποννήσου βρέθηκε έξω από τα γεγονότα της Καλαμάτας όσο και από την τελευταία εξέγερση των σταφιδοπαραγωγών".

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΕΝΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Το 1934 ήταν μια χρονιά όπου τα κοινωνικά κινήματα βρίσκονταν σε αναβρασμό. Απανωτές απεργίες και εξεγέρσεις εργατών-κρατουμένων πονοκεφαλιάζουν το κράτος. Αναφορικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα εξής:

2/1/1934 Στάση και μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων στις φυλακές του Συγγρού, Ακραίου κ.α.

7/1/1934. Κινητοποιήσεις εργατών και επαγγελματιών κατά τις εταιρίας ηλεκτροδότησης ‘’Πάουερ’’.

17/1/1934 Απεργία των μεταλλωρύχων στο Λαύριο.

20/1/1934 Στις Σέρρες καταλαμβάνεται από άνεργους καπνεργάτες το κτήριο του ταμείου ανεργίας.

16/2/1934 Στην Θεσσαλονίκη άνεργοι καπνεργάτες και αρτεργάτες επετέθησαν στο γραφείο Ευρέσεως Εργασίας, στην γενική Διοίκηση και την Δημαρχία.

Το λιμάνι της Καλαμάτας βρισκόταν σε αναβρασμό για τουλάχιστον δύο χρόνια. Αιτία του αναβρασμού ήταν η ‘’ρουφήχτρα’’ που εγκατέστησαν στην προβλήτα τα αφεντικά των αλευρόμυλων ‘’Ευαγγελίστρια’’ Πάστρας και Τραβασάρας. Η ρουφήχτρα εγκαταστάθηκε από 1928 αλλά η τελειοποίησή της καθώς και...

Περισσότερα …