Your name

Αναρχική Θεωρία

28 Φεβρουαρίου 2014

Μερικές σκέψεις

 Το κείμενο αυτό στοχεύει στο να εξετάσει συνοπτικά, τη σχέση μεταξύ της θεωρητικής ενότητας και της συλλογικής υπευθυνότητας καθώς και της αλληλεξάρτησής τους στο εσωτερικό μιας αναρχικής κομμουνιστικής οργάνωσης. Εγείρει, επίσης, κάποια ερωτήματα σχετικά με πιθανά προβλήματα που ίσως εμφανιστούν μέσα σε μια οργάνωση σχετικά με αυτά τα ζητήματα καθώς και τις προκλήσεις που, ενδεχομένως, αυτά αναδύουν όσον αφορά την ανάπτυξη και την αντοχή της οργάνωσης αυτής και του κινήματος γενικότερα.

Συμφωνούμε ότι για να μεγιστοποιήσουμε την αποτελεσματικότητα και τη δυναμική μας, η θεωρητική ενότητα αποτελεί το επιθυμητό αξίωμα μιας αναρχικής κομμουνιστικής ομάδας ή οργάνωσης, για να αναπτύξουμε μια αποτελεσματική τακτική κατεύθυνση  ενάντια σε μια καταστολή, για παράδειγμα, η οποία χρειάζεται να καταπολεμηθεί με μια συλλογική συνεκτική και συμφωνημένη από πριν στρατηγική.

Μια οργάνωση μπορεί να συγκροτηθεί στη βάση του ότι όλα τα μέλη της συνήλθαν μέσω ενός κοινού ιδεολογικού οράματος, αλλά τι γίνεται όταν, από την ίδια τη ζωή καθώς και από την ανάπτυξη της οργάνωσης αυτής, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου η γνώμη του ενός μέλους διαφέρει από αυτή του άλλου; Ίσως, επειδή το ζήτημα αυτό δεν αντιμετωπίστηκε όπως έπρεπε ή υπάρχει ανισότητα στην ανάπτυξη κάθε μέλους. Ειδικά η δεύτερη περίπτωση μπορεί να αποφευχθεί μέσω της εσωτερικής εκπαίδευσης και μόρφωσης μέσα στην ομάδα ή οργάνωση, έτσι που τα μέλη της να έχουν την ίδια θεωρητική ικανότητα, αν είναι δυνατόν, κάτι που θα προλάβει την ανάπτυξη διαφορετικών κατευθύνσεων από αυτές της ομάδας, επειδή δεν υπάρχει κοινή πλατφόρμα ανοιχτού διαλόγου.

Θεωρητικά και πρακτικά σε μια αμεσοδημοκρατική συλλογικότητα κάθε άτομο πρέπει να έχει ευκαιρία να προβάλλει και να επιχειρηματολογήσει για την άποψή του και να προσπαθήσει να προσελκύσει τους άλλους με το μέρος του. Ίσως, στη διαδικασία της συζήτησης για τις νέες ιδέες που έρχονται στο φως, η οργάνωση θα πρέπει να είναι ικανή να αναπτύξει τις θέσεις της στις οποίες θα πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα μέλη και έχοντας ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη και των μελών ατομικά αλλά και της ομάδας γενικότερα.

Ατό έρχεται σε άμεση εξάρτηση από και με την συλλογική υπευθυνότητα. Ο καθένας σε μια αναρχική κομμουνιστική οργάνωση είναι υπεύθυνος για τον ιδεολογικό της χαρακτήρα και τα μέλη της έχουν την υποχρέωση να επιχειρηματολογούν υπέρ και να προωθούν τις απόψεις τους ως μέσου ξεκαθαρίσματος των ιδεολογικών και θεωρητικών θέσεων της ομάδας ως όλου και όχι να εναποτίθεται στους διανοούμενους και τους αυτοαποκαλούμενος εδικούς η ανάπτυξη ης πολιτικής της ομάδας. Γι’ αυτό και – ανεξάρτητα από το πόσο ασήμαντο μπορεί να φαίνεται σε μερικούς ένα τέτοιο ειδικό ζήτημα –  όλα τα μέλη μιας ομάδας έχουν την υπευθυνότητα να συμμετέχουν στην όλη συζήτηση για να εξασφαλιστεί ότι το αποτέλεσμα θα είναι ικανοποιητικό για όλους. Η διαδικασία αυτή προλαμβάνει πιθανή εκδήλωση εσωτερικών διαφωνιών αργότερα, επειδή ο ιδεολογικός και θεωρητικός χαρακτήρας θα αναπτυχθεί από κοινού και τα μέλη θα πρέπει να φροντίζουν να διατηρούν συνεχή αυτή την ιδεολογική συνάφεια.

Αλά τι γίνεται όταν αναδυθούν ασυμφιλίωτες θεωρητικές διαφορές στο στάδιο της ανάπτυξης μιας οργάνωσης; Εάν υπάρχει μια μειοψηφία ανθρώπων η οποία διατηρεί...

Περισσότερα …