Your name

Αναρχική Παρέμβαση

16 Φεβρουαρίου 2012

Μετά από τρεις αιώνες καπιταλισμού μία παγκόσμια ελίτ έχει συσωρεύσει το πλούτο σε τέτοιο βαθμό που δανείζει μικρά και μεγάλα κράτη,  καθορίζοντας μονομερώς το ύψος των επιτοκίων και υπαγορεύοντας πολιτικό-οικονομικά μέτρα σαν προϋπόθεση για τον δανεισμό. Επειδή στην κοινωνία μας σχεδόν όλες οι παραγωγικές δραστηριότητες σκοπεύουν στο κέρδος, δηλαδή στο χρήμα, κάθε φορά που οι κεφαλαιοκράτες αποσύρουν τεράστιες ποσότητες χρήματος και τις αποθηκεύουν,  η οικονομική δραστηριότητα παραλύει, χάνουμε τις δουλειές μας ή στην καλύτερη περίπτωση μας πετσοκόβουν τους μισθούς λόγω ‘οικονομικής κρίσης’.

Το παράδοξο είναι ότι ενώ υπάρχουν τα παραγωγικά μέσα και οι εργαζόμενοι είμαστε ικανοί να δουλεύουμε, η παράλυση και τα λουκέτα εξαπλώνονται διαρκώς. Μέσω της ροής χρήματος (δανεισμού) οι κεφαλαιοκράτες ελέγχουν την κρατική πολιτική, την οικονομική δραστηριότητα και το βιοτικό επίπεδο όλων μας. Βρισκόμαστε πλέον σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Οι κυρίαρχοι μας οδηγούν σε δραματικές συνθήκες επιβίωσης. Από το ξέφρενο καταναλωτισμό, την υλική ευμάρεια και το πλαστικό όνειρο μας πηγαίνουν τώρα στο άλλο άκρο, δυσκολευόμαστε να αποκτήσουμε ακόμα και τα βασικά αγαθά :  υγεία, στέγη, ποιοτική τροφή, ενέργεια...

Όσο αναπαράγουμε αυτό το οικονομικό σύστημα, που για χάρη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο λειτουργεί  με χρήμα, θα είμαστε έρμαιοι των εκάστοτε εξουσιαστών. Σε καιρούς ‘ανάπτυξης’ η σκλαβιά επί μισθώσει θα είναι η μοίρα μας, ενώ σε καιρούς  ‘κρίσης’ η ανεργία και η φτώχεια. Το χρήμα είναι εμφανέστατα πια το κύριο εργαλείο για την υποταγή των κοινωνιών στους λίγους. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για ευρώ ή δραχμές, ίδιο είναι το αποτέλεσμα.

Μπορεί το καπιταλιστικό σύστημα να λειτουργήσει χωρίς χρήμα ; Βεβαίως όχι, γιατί εξ ορισμού καπιταλισμός σημαίνει κυριαρχία του χρήματος. Μπορούν οι τράπεζες να υπάρχουν χωρίς χρήμα ; Εννοείται πως όχι. Μπορούμε όμως οι άνθρωποι να παράγουμε για όλη την κοινωνία, χωρίς να αποκλείσουμε κανέναν, και να το κάνουμε χωρίς χρηματικές συναλλαγές ; Αναμφίβολα μπορούμε.

Στον ελλαδικό χώρο έχουμε άφθονο φυσικό πλούτο, ικανούς ανθρώπους και τεχνικά μέσα για να παράγουμε και να καλύψουμε τις πραγματικές ανάγκες όλων μας.  Ας απελευθερώσουμε τις σκέψεις μας από το στενό κορσέ της κυρίαρχης ιδεολογίας που λέει ότι το χρήμα είναι απαραίτητο στοιχείο για την παραγωγή, διανομή, και απόκτηση των υλικών και πνευματικών αγαθών σε μια κοινωνία. Παραδείγματος χάριν οι ανθρακωρύχοι  μπορούν να εξορύσσουν τον λιγνίτη και να το δώσουν τζάμπα στους φορτηγατζήδες για να το μεταφέρουν τζάμπα στη ΔΕΗ. Με τη σειρά τους οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ θα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια και θα την μοιράσουν τζάμπα και ισομερώς σε όλους τους κατοίκους του ελλαδικού χώρου και σε όσες υπηρεσίες και παραγωγικές δραστηριότητες είναι απαραίτητες για την ευημερία της κοινωνίας . Το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι εργάτες της χαλυβουργίας, με τις πρώτες ύλες και το ρεύμα που θα διαθέτουν θα παράγουν και θα διανέμουν χάλυβα εκεί που χρειάζεται. Φυσικά και στις δύο αυτές περιπτώσεις, των λιγνιτωρύχων και των χαλυβουργών,  αφού η δουλειά τους είναι βαριά και ανθυγιεινή οι άνεργοι  θα ενισχύσουμε την προσπάθεια αυτή έτσι ώστε να δουλεύουμε πολλά άτομα από λίγες ώρες ο καθένας, δίωρο αντί οχτάωρο, ας πούμε .

Στον τομέα της διατροφής τα πράγματα είναι εξίσου πολύ απλά εάν...

Περισσότερα …