Shawn Hattingh (ZACF)
Καθώς η κρίση στην Ευρώπη έχει ενταθεί, ο ταξικός πόλεμος και ο ιμπεριαλισμός έχουν εμβαθύνει στην Ελλάδα. Πράγματι, η ελληνική εργατική τάξη έχει υποστεί περαιτέρω επιθέσεις σε βάρος της από την τοπική άρχουσα τάξη -που αποτελείται από τους καπιταλιστές και υψηλόβαθμους κρατικούς αξιωματούχους- και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Για να εκταμιευθεί το τελευταίο «ποσό διάσωσης» από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ένα σχέδιο διάσωσης που πηγαίνει κατ’ ευθείαν στις τράπεζες που κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους του ελληνικού κράτους, το ελληνικό κράτος αναγκάστηκε από τις γερμανική, γαλλική και αμερικανική άρχουσες τάξεις να μειώσει και πάλι τις συντάξεις κατά περισσότερο από 15%, να ιδιωτικοποιήσει πλήρως την κοινή ωφέλεια, να περικόψει για μια ακόμη φορά τις κοινωνικές δαπάνες και να εφαρμόσει περισσότερες περικοπές μισθών, συμπεριλαμβανομένης και της μείωσης κατά 22% του κατώτατου μισθού. Μέχρι το 2014 προβλέπεται ότι το ελληνικό Κράτος θα μειώσει τις δαπάνες, κυρίως στις κοινωνικές υπηρεσίες, κατά επιπλέον 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Όλα αυτά έρχονται αναδρομικά ως μέρος των προηγούμενων γύρων των μέτρων λιτότητας και η ελληνική εργατική τάξη βρίσκεται υπό σοβαρή πίεση: ο αριθμός των αστέγων αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς και η ανεργία εκτοξεύτηκε τελευταία στο 20%.
Γιατί οι άρχουσες τάξεις επιτίθενται στην εργατική τάξη
Φυσικά, οι άρχουσες τάξεις στη Γερμανία και τη Γαλλία -που στην πραγματικότητα ελέγχουν επίσης την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.)- έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για να απαιτώντας τη σάρκα της ελληνικής εργατικής τάξης. Πολλές γερμανικές και γαλλικές τράπεζες κατέχουν το χρέος του ελληνικού κράτους, μέσω ομολόγων, και είναι προς το συμφέρον τους να διασφαλίσουν ότι αυτό το χρέος θα ξεπληρωθεί - ακόμα και ένα μόνο μέρος του. Ως αποτέλεσμα, οι τράπεζες αυτές έχουν ζητήσει από τα αντίστοιχα κράτη τους να παρέμβουν ώστε να εξασφαλιστεί ότι αυτό θα συμβεί. Κατά συνέπεια, το γερμανικό και το γαλλικό κράτος παρουσίασαν πρόσφατα μια συμφωνία, που συνδέεται με τα τελευταία μέτρα «διάσωσης», ώστε να διασφαλιστεί ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους θα καταβληθεί. Τα κύρια ΜΜΕ παρουσίασαν αυτή τη συμφωνία ως ελάφρυνση του χρέους του ελληνικού Κράτους, αλλά η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή. Η συμφωνία περιλαμβάνει μέτρα, σύμφωνα με τα οποία οι τράπεζες δέχονται να μειώσουν την αξία των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν. Μέρος του ποσού αυτού περιλαμβάνει, επίσης, ομόλογα που ανταλλάσσονται με τις τράπεζες σε νέα δάνεια προς το ελληνικό Κράτος. Στην πραγματικότητα, με την εν λόγω συμφωνία 93 δισεκατομμύρια ευρώ του τελευταίου δανείου διάσωσης πρόκειται να δοθούν στις τράπεζες σε αντιστάθμισμα για τη μείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν με 107 δισ. ευρώ. Στην πραγματικότητα, με τη συμφωνία αυτή εξασφαλίζεται το ότι οι τράπεζες που κατέχουν το χρέος του ελληνικού Κράτους θα πάρουν πίσω περισσότερα από όσα τους οφείλονται. Κεντρικό ρόλο σε αυτό παίζει και το μέτρο σύμφωνα με το οποίο το ελληνικό Κράτος αναμένεται να πληρώσει το υπόλοιπο των χρεών του -και τη νέα τιμή των ομολόγων- σε αντάλλαγμα: εξασφαλίζοντας έτσι ότι δεν θα πάει κάτι λάθος.
Όπως επεσήμανε ο Ρώσος αναρχικός, Αλεξάντερ Μπέρκμαν, ο ιμπεριαλισμός συχνά περιλαμβάνει μεγάλες εταιρείες οι οποίες καλούν τα ισχυρά κράτη...
Για το ζήτημα της οργανωτικής διάσπασης της ΓΣΕΕ
Του Τάσου Χριστόπουλου
Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να σκιαγραφήσουμε έστω, τους όρους πραγματοποίησης του οργανωτικού και πολιτικού διαχωρισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, αν δεν λάβουμε υπόψιν μας τη βαθειά κρίση που το διαπερνά σε όλους τους τομείς- και έχει τις ρίζες της στην συγκρότησή του σε οργανωτικό επίπεδο στις αρχές του 20ου αιώνα- τις αντιλήψεις στο εσωτερικό του, τις ελλείψεις του. Και όταν μιλάμε για κρίση δεν αναφερόμαστε απλά και μόνο στην γύμνια και την άνευ όρων παράδοση της συνδικαλιστικής ηγεσίας στα συμφέροντα των εργοδοτών, αλλά και στην αναποτελεσματική, αναντίστοιχη της επίθεσης, απάντηση...
ΟΥΤΕ ΘΕΟΣ - ΟΥΤΕ ΑΦΕΝΤΗΣ
Σκέψεις και προτάσεις για την αναρχική οργάνωση από την προσωπική μου εμπειρία αρκετά χρόνια τώρα στο εσωτερικό του αναρχικού αγώνα. Γράφτηκαν μερικά χρόνια πριν αλλά πιστευώ οτι είναι ακόμα επίκαιρες.
Πιστεύω ότι είναι δυνατό και εφικτό να συγκεντρωθούν μερικοί σύντροφοι σε έναν κοινωνικό χώρο (εργασία, σχολείο, γειτονιά κ.λπ.), να σχηματίσουν μια αναρχική ομάδα, αρχίζοντας την παρέμβασή τους στο χώρο αυτό (η οποία, βέβαια, προϋποθέτει και κάποια γνώση του χώρου και των προβλημάτων του) και ταυτόχρονα και την προπαγάνδιση των αναρχικών ιδεών. Έτσι, η ομάδα αυτή θα ζυμώνεται καθημερινά με την τριβή της στο χώρο της, θα...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018