Μου ζήτησαν να δώσω μια ομιλία στο σεμινάριο του Professor William Kolb για την κοινωνιολογία του πολεοδομικού σχεδιασμού στο Carleton College. Το παρακάτω είναι η επεξεργασμένη απομαγνητοφώνηση της ομιλίας και της συζήτησης που ακολούθησε, όπως τυπώθηκε στο CARLETON MISCELLANY, το καλοκαίρι του 1962. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι, σίγουρα, η συζήτηση με τους φοιτητές, οι οποίοι ήταν ευφυείς και μαχητικοί.
Όλες οι περιοχές που περιλαμβάνει ο σχεδιασμός πρέπει να γίνονται αντιληπτές σαν ενότητα. Δεν γίνεται αλλιώς. Αν έχετε σκοπό να κάνετε κάποιον καλό υλικό ή κοινωνικό σχεδιασμό θα βρείτε ότι οι περιοχές είναι ενωμένες γιατί τα ανθρώπινα ζώα είναι ενωμένα. Είμαι ένας πολύ αδαής άνθρωπος. Δεν έχω, ίσως με εξαίρεση ως κριτικός λογοτεχνίας, καμία ιδιαίτερη γνώση. Είμαι παρόλα αυτά, λίγο φιλόσοφος. Και αυτό που βλέπω είναι ότι τα πράγματα είναι έτσι και δεν μπορείτε να κάθεστε φρόνιμα, εκτός κι αν είστε διατεθειμένοι να τα αφήσετε να είναι έτσι.
Θα σας δώσω ένα πρόσφατο παράδειγμα σχεδιασμού από το καινούριο βιβλίο της Jane Jacob The Death and Life of Great American Cities. Σε αυτό το βιβλίο ένας εκπληκτικός αριθμός σελίδων είναι αφιερωμένος στο γεγονός ότι οι δρόμοι δεν είναι ασφαλείς και στο τί πρέπει να γίνει για να γίνουν ασφαλέστεροι. Έχω βρεθεί σε συνέδρια με την Jane και έχω ακούσει τις θέσεις της πάνω στο ζήτημα. Υπέθετα ότι είναι μια γριά γεροντοκόρη. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά. Τώρα, το ένα τρίτο του βιβλίου της είναι αφιερωμένο στις υλικές αλλαγές που μπορούν να γίνουν, για να γίνουν οι δρόμοι ασφαλέστεροι, για παράδειγμα ο επαρκής φωτισμός, αλλά η πιο σοβαρή της πρόταση είναι ότι τα πράγματα πρέπει να οργανωθούν έτσι, ώστε όλοι στο δρόμο να βρίσκονται συνεχώς κάτω από κάποιου είδους κοινωνική επιτήρηση. Οπότε, είναι εναντίον των πάρκων και των housing projects με τα πίσω στενάκια. Εγώ από τη μεριά μου θα έβρισκα μια ζωή υπό κοινωνική επιτήρηση αρκετά ακατάλληλη να τη ζήσεις. Χωρίς στενάκια και υπόγεια πώς θα μπορούσαν τα παιδιά που δεν έχουν λεφτά για ξενοδοχείο να κάνουν σεξ; Αλλά αυτά είναι τα μειονεκτήματα. Η ερώτηση είναι «υπάρχουν πλεονεκτήματα»; Αν πιστεύει ότι η έλλειψη ασφάλειας στη New York και στο Chicago θα λυθεί με κάποιου είδους υλικό σχεδιασμό με στόχο την κοινωνική επιτήρηση είναι γελασμένη.
Πρόσφατα, ο James Conant, που ερευνούσε το εκπαιδευτικό σύστημα της Αμερικής, κυκλοφόρησε ένα καινούριο βιβλίο το Slums and Suburbs. Σε αυτό μιλάει για τον κοινωνικό δυναμίτη των μεγάλων πόλεων, που συσσωρεύεται από έναν συνδυασμό ανεργίας, ειδικά στους νέγρους, με μη ρεαλιστικά εκπαιδευτικά προγράμματα και διαχωρισμούς που αναπαράγονται από τα αφεντικά και από τα εργατικά συνδικάτα. Προτείνει διάφορα διορθωτικά μέτρα για τα σχολεία και αυτούς που παρατούν την εκπαίδευση (drop-outs!).
Μία τέτοιου είδους προσέγγιση, αν εφαρμοζόταν σοβαρά, που δεν θα εφαρμοστεί, ίσως να έκανε κάτι για την ασφάλεια στους δρόμους των πόλεων. Αλλά το να διαμορφώνεις κτίρια και εισόδους για τη συνεχή κοινωνική επιτήρηση δεν θα κάνει τίποτα για την ασφάλεια. Το γεγονός ότι μπορεί κάποιοι άνθρωποι να παρακολουθούν δεν αποτρέπει το έγκλημα, απλώς αναστέλλει την ελευθερία. Μέσα σε δυναμιτισμένο κλίμα,...
Στις 27 Φλεβάρη 1944, πέθανε στην Πορτογαλία ο αναρχοσυνδικαλιστής Manuel Joaquim de Sousa, πρώτος γενικός γραμματέας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CGT) και κύριος συντάκτης της εφημερίδας της «A Batalha» («Η Μάχη»).
Ένας από τους ιδρυτές της Ιβηρικής Αναρχικής Ομοσπονδίας (FAI), ξεκίνησε να εργάζεται ως υποδηματοποιός σε ηλικία μόλις 12 ετών, κάνοντας τη μαχητική του μαθητεία στη συνδικαλιστική αδελφότητα του κλάδου των υποδηματοποιών. Ήταν αυτοδίδακτος και απέκτησε ενδιαφέρον για το αναρχικό και συνδικαλιστικό κίνημα επικοινωνώντας με αγωνιστές από τον εργασιακό του τομέα καθώς και τους δύο μεγαλύτερους αδελφούς του, εκ των οποίων ο ένας ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ο...
Ο Orlov Vasily Mikhailovich (ψευδώνυμο: Orlenok), γεννήθηκε στις 6 Απρίλη 1888, στο Saratov και καταγόταν από εργατική οικογένεια. Έλαβε τη χαμηλότερη εκπαίδευση. Έγινε εργάτης. Συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα στο Μπακού από το 1907. Το 1908 έγινε μέλος της Ομάδας Κομμουνιστών Αναρχικών του Μπακού «Krasnaya Sotne» («Κόκκινη Εκατοντάδα»).
Τον Νοέμβρη του 1908, συνελήφθη για συμμετοχή στη δολοφονία ενός αξιωματούχου. Όμως λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, η κατηγορία κατέπεσε. Ωστόσο, στάλθηκε εν είδει εξορίας στην επαρχία Tobolsk για 5 χρόνια με την κατηγορία ότι ανήκε στην «Krasnaya Sotne» και για μια εκβιαστική επιστολή στη διεύθυνση μιας αποθήκης βότκας με την οποία απαιτούσε...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018