Στις 15 Μάρτη 1916, γεννήθηκε η αναρχική Julia Romera Yañez γεννήθηκε στο Mazarrón της Murcia της Ισπανίας. Το 1921 η οικογένειά της μετακόμισε στη Santa Coloma de Gramenet της Καταλονίας.
Το 1931 εισήλθε στη CNT και από το 1934 στην Ελευθεριακή Νεολαία. Το 1936 κατατάχθηκε ως εθελόντρια στη Φάλαγγα Ortiz και ανέλαβε την ευθύνη της εφημερίδας “Aurora Libre” (“Ελεύθερη Αυγή”).
Τον Γενάρη του 1939 συνελήφθη και τον Ιούνιο μεταφέρθηκε στο Teatro Cervantes της Badalona που μετατράπηκε σε γυναικεία φυλακή. Κρατούμενη στη φυλακή Les Corts της Βαρκελώνης, στις 2 Γενάρη 1940 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, ποινή που επικυρώθηκε στις 7 Μάρτη. Στα τέλη του καλοκαιριού του 1941 ο γιατρός της φυλακής ανίχνευσε φυματίωση, μια ασθένεια που επιδεινώθηκε από τις συνεχείς θεραπείες.
Η Julia πέθανε στις 6 Σεπτέμβρη 1941, αφού αρνήθηκε την «πνευματική βοήθεια» και τάφηκε στο νεκροταφείο Montjuich.
Το 2002 ιδρύθηκε ο πολιτιστικός σύλλογος «Julia Romera Populare» στη Santa Coloma de Gramenet στη μνήμη της. Από το 2017 ένας δρόμος στη Santa Coloma de Gramenet φέρει το όνομά της.
*Πηγή: Walter Ranieri. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Στις 15 Μάρτη 1868 γεννήθηκε στο Αμβούργο η φεμινίστρια Lida Gustava Heymann. Το 1886 παρακολούθησε το Διεθνές Συνέδριο Γυναικών στο Βερολίνο όπου γνώρισε την επίσης φεμινίστρια, Anita Augspurg, που υπήρξε η πρώτη Γερμανίδα που πήρε πτυχίο Νομικής και η οποία έγινε σύντροφός της στη ζωή και στη δράση της.
Η Lida Gustava Heymann συνεργάστηκε με το περιοδικό “Die Frauenbewegung” (“Το Γυναικείο Κίνημα”) δημοσιεύοντας άρθρα που κατήγγελναν τις διακρίσεις κατά των γυναικών στην κοινωνική νομοθεσία, τασσόμενη ενάντια στο γάμο, την αποικιοκρατία και κάθε μορφής διάκριση φύλου και εθνικότητας.
Εχθροί και οι δύο ναζισμού, η Lida και η Anita κατά την...
Η Tribune Ouvrière αποτέλεσε ένα εκδοτικό πείραμα ορισμένων πολιτικοποιημένων ερ- γατών της Renault για την δημιουργία μιας εργατικής εφημερίδας έξω από τα πλαίσια των επίσημων θεσμών και των γραφειοκρατικών συνδικάτων της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας στο κεντρικό εργοστάσιο της Μπιγιανκούρ στο Παρίσι κατά την περίοδο 1954 με 1961. Απώτερος σκοπός της να κατορθώσει να συστήσει μια διαφορετική μορφή εργατικού τύπου που, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες εφημερίδες, θα γράφεται και θα διακινείται από τους ίδιους τους εργάτες της Renault. Ταυτόχρονα όμως, να αποτελέσει μέσο οργάνωσης των ίδιων των εργατών του εργοστασίου, πέρα από τις διαφορετικές τους κατηγοριοποιήσεις και ιεραρχήσεις στην παραγωγή, στην...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018