Nick Heath
Η Valdelsa, η κοιλάδα του ποταμού Elsa στην Τοσκάνη, ήταν γνωστή για τις πρώτες αναρχικές ομάδες στην Ιταλία, που είχαν εμφανισθεί εκεί ακόμη και πριν από την άφιξη των Σοσιαλιστών. Υπάρχουν αναφορές για ενεργό αναρχικό κύκλο στηην εν λόγω περιοχή το 1871.
Δεν υπήρχε αρχικά συνεργασία μεταξύ των αναρχιών κομμουνιστών και οτων αναρχοσυνδικαλιστών στην Ιταλία, καθώς ο αναρχικός κομμουνισμός είχε αναπτυχθεί εντός της Α’ Διεθνούς και ο αναρχοσυνδικαλισμός είχε προκύψει σιγά-σιγά από μαχητικά στοιχεία εντός του Partito Socialista Italiano (PSI - Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) και της κεντρικής συνδικαλιστικής ένωσης Confederazione Generale del Lavoro (CGL - Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας).) που έφυγαν από τις οργανώσεις αυτές το 1912 για να ιδρύσουν την Unione Sindale Italiana (USI - Ιταλική Συνδικαλιστική Ένωση).
Στην Τοσκάνη, σε αντίθεση με άλλα μέρη της Ιταλίας, το «οργανωτικό» ρεύμα μέσα στον ιταλικό αναρχισμό, όπως εκφραζόταν από τους Errico Malatesta, Pietro Gori και Luigi Fabbri, κυριαρχούσε έναντι του ατομικιστικού ρεύματος και οι αναρχικοί κομμουνιστές και οι αναρχοσυνδικαλιστές συνεργάζονταν επιτυχώς σε οικονομικούς και κοινωνικούς αγώνες. Αυτό εξηγούσε την εμφάνιση αναρχικών μορφών πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης στην περιοχή.
Ο Ferruccio Scarselli γεννήθηκε από τον Eusebio Scarselli και τη Maria Mancini στις 2 Νοέμβρη 1892 στο Certaldo (οι βιογραφίες του Eusebio και άλλων μελών της οικογένειας Scarselli βρίσκονται στο libcom). Άρχισε να εργάζεται από μικρός, έχοντας παρακολουθήσει μόνο δύο τάξεις του δημοτικού. Εντάχθηκε στη νεολαία του PSI. Σύντομα, όμως, ασπάστηκε τις αναρχικές ιδέες και στις 12 Μάρτη 1909 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δώδεκα ημερών από το Εφετείο της Φλωρεντίας για «αντίσταση κατα της αρχής».
Ο Ferruccio έλαβε μέρος στα γεγονότα της Settimana Rossa (Κόκκινη Εβδομάδα) από τις 7 έως τις 14 Ιούνη 1914. Με το ξέσπασμα του πολέμου κατατάχθηκε στο ιππικό. Στάλθηκε με το σύνταγμά του στη Βερόνα για να καταστείλει μια διαμαρτυρία που οργάνωσαν γυναίκες που διαμαρτύρονταν για τη φτώχεια και την πείνα των οικογενειών τους και απαιτούσαν την επιστροφή των στρατιωτών από το μέτωπο. Αρνήθηκε να επιτεθεί στις διαδηλώτριες και με δύο άλλους άντρες του συντάγματος, τον Giulio Calvetti και τον Garosi, και οι δύο από το Certaldo, κατέβασαν τα όπλα τους και αδελφοποιήθηκαν μαζί τους. Και οι τρεις συνελήφθησαν αμέσως και καταδικάστηκαν από το στρατοδικείο της Βερόνας σε είκοσι χρόνια φυλάκιση για «προδοσία».
Μια άλλη κατηγορία λιποταξίας πρόσθεσε άλλα έξι χρόνια στην ποινή του στις 25 Ιούλη 1917. Φυλακίστηκε στο Castel Sant' Elmo στη Νάπολι. Εκεί συνάντησε τον αναρχικό Braschi, από την Πϊζα, ο οποίος συνέβαλε με άρθρα στην αναρχική εφημερίδα «L'avvenire Anarchico» («Το Αναρχικό Μέλλον») ενώ ασκούσε ισχυρή επιρροή στον νεαρό Ezio Taddei, που είχε, επίσης, φυλακισθεί εκεί. (Ο Taddei έγινε γνωστός ως μυθιστοριογράφος, αλλά αργότερα, το 1945, εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα). Γράφοντας για τη συνάντησή του με τον Scarselli, ο Taddei θυμήθηκε ότι «ανάμεσα στους διάφορους συντρόφους που συνάντησα κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής μου στις φυλακές ήταν ο Ferruccio Scarselli, ένας νεαρός αγρότης από το Certaldo, που μπορώ να πω ότι ήταν ο πραγματικός μου δάσκαλος… Βλέπω ξανά τον Ferruccio με το σγουρό του όμορφο κεφάλι πάντα φωτισμένο από ένα παιδικό χαμόγελο».
Απελευθερώθηκε μετά τον πόλεμο χάρη σε μια αμνηστία τον Σεπτέμβρη του 1919, οργάνωσε το συνδικάτο καροτσέρηδων και εργατών άχυρου στο Certaldo το 1919. Ο νομάρχης Φλωρεντίας τον κατέγραψε στις 31 Δεκέμβρη 1919, ως έναν από τους υπο προσοχή, περιγράφοντάς τον ως στιβαρό άνθρωπο, με ύψος 1,68 μέτρα, λεία καστανά μαλλιά, χλωμό και ωοειδές πρόσωπο, φαρδύ και ψηλό μέτωπο, κοφτερή και μικρή μύτη, φαρδιούς ώμους, χαλαρό περπάτημα, «μάλλον ζοφερή» έκφραση του προσώπου και ντυμένο ως τυπικός εργάτης. Ο νομάρχης σημείωσε ότι ο Ferruccio είχε «κακή φήμη», «εκφοβιστικό και βίαιο χαρακτήρα», περιφρονούσε τις αρχές, ήταν γραμματέας του συνδικάτου καροτσέρηδων και αχυροκόμων και συμπεριφερόταν αρκετά καλά στην οικογένειά του.
Ο Ferruccio Scarselli έδωσε μια σειρά από διαλέξεις για τον αναρχισμό και συμμετείχε σε διάφορες διαδηλώσεις. Σε μια από αυτές, στις 7 Νοέμβρη 1919, τη δεύτερη επέτειο της Ρωσικής Επανάστασης, απευθύνθηκε στο πλήθος, μιλώντας με μεγάλο πάθος, γεγονός που οδήγησε σε καταγγελία σε βάρος του για «υποκίνηση σε εξέγερση και ταξικό μίσος». Σε μια διαδήλωση στο Certaldo στις 11 Ιούνη του ίδιου χρόνου εκφώνησε και πάλι ένα λόγο με πάθος, υποκινώντας το πλήθος σε εξέγερση και προσβάλλοντας τον βασιλιά, με αποτέλεσμα να καταγγελθεί ξανά «για εγκλήματα που αναφέρονται στα άρθρα 122 και 247 του Ποινικού Κώδικα».
Εκτός από την οργάνωση του συνδικάτου των καροτσέρηδων, ο Ferruccio είχε δημιουργήσει μια αναρχική ομάδα συνδεδεμένη με την Unione Comunista Anarchica Italiana (UCAI - Ιταλική Αναρχική Κομμουνιστική Ένωση) και συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο αυτής της οργάνωσης στη Φλωρεντία.
Ο Ferruccio Scarselli πέθανε ως αποτέλεσμα των «Events of the Fair» στο Certaldo στις 28 Φλεβάρη 1921 και περιγράφεται στις βιογραφίες του πατέρα του Eusebio και των αδελφών του Ida και Ines Leda στο libcom.
*Πηγές:
https://www.machina-deriveapprodi.com/post/la-banda-dello-zoppo
**Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
