Εξαναγκασμένοι από την εισβολή των Βρετανών εποίκων και την έξωση από τα πατρογονικά τους εδάφη, οι επιζώντες του έθνους Kulin ανασυγκροτήθηκαν στο καταφύγιο των Αβορίγινων Coranderrk το 1863, 60 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από τη Μελβούρνη, κοντά στο σημερινό Healesville.
Η ίδρυσή του ήταν αποτέλεσμα της κατάληψης μιας έκτασης γης από τους ιθαγενείς και μιας εκστρατείας, συμπεριλαμβανομένης μιας πορείας διαμαρτυρίας προς την πόλη της Μελβούρνης, σε απόσταση 55 χιλιομέτρων, που οργάνωσαν οι ιθαγενείς αγωνιστές William Barak και Simon Wonga. Άνθρωποι των Πρώτων Εθνών από διάφορα μέρη της χώρας ήρθαν να ζήσουν στο ακίνητο αυτό στο Coranderrk τις επόμενες δεκαετίες.
Υπό την ολοένα και αυξανόμενη πίεση εκ μέρους γειτονικών λευκών εποίκων, που στόχευαν στην περαιτέρω εκτόπιση των κατοίκους του Coranderrk και την ιδιοποίηση εκ μέρους τους της έκτασης αυτής των 960 εκταρίων, η κοινότητα του Coranderrk πραγματοποίησε μια μακρά και διαρκή εκστρατεία για να κρατήσει το σπίτι της, συμπεριλαμβανομένης της υποβολής αιτημάτων και της αποστολής σχετικών επιστολών σε υπουργούς. Οι ιθαγενείς οργάνωσαν, επίσης, νέες πορείες διαμαρτυρίας και έκαναν παραστάσεις σε πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στον πρώην πρωθυπουργό, Graham Berry, στο Κοινοβούλιο στις 29 Μάρτη 1881.
Διαμαρτυρόμενο για τη χρόνια κακοδιαχείριση της περιουσίας και των υποθέσεων των ιθαγενών, το Συμβούλιο των Αβορίγινων της Πολιτείας της Βικτώριας απαίτησε κοινοτική αυτονομία κατά τη διάρκεια της συνάντησης με υπουργούς και πολιτικούς καθώς και μέσω μιας κυβερνητικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε αργότερα μέσα στον ίδιο χρόνο. Τελικά, αποτράπηκε η απειλούμενη άμεση έξωση του Corranderrk, το οποίο και παρέμεινε μέχρι το 1924. Ωστόσο, οι αλλαγές στη σχετική κυβερνητική πολιτική είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση του πληθυσμού του Corranderrk από το 1886 και μετά, καθώς ολοένα αυξανόμενος αριθμός κατοίκων αναγκάστηκε να φύγει υπό τις πολιτικές «απορρόφησης» και «αφομοίωσης».
Μετά από έναν νέο γύρο αγώνων και με οικονομική βοήθεια από την Indigenous Land Corporation, το νεκροταφείο Coranderrk και άλλα 119 εκτάρια της αρχικής έκτασης ανακτήθηκαν από απογόνους μελών-κατοίκων της κοινότητας κατά τη δεκαετία του 1990.
*Για περισσότερα για την πολλαπλή αντίσταση των ιθαγενών στην Αυστραλία (στα αγγλικά), υπάρχει το The Commons Social Change Library στο σύνδεσμο https://commonslibrary.org/first-nations-resources-start-here/?fbclid=IwAR1TnWPHVvm0MBXjSITa8GDHYc5NYPVv-Ghm0ofIMWtnA5ZiYGJnKrGbkzI
*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Στις 2 Απρίλη 1908 γεννήθηκε στη Μαγιόρκα, ο Ramon Villa, πιο γνωστός ως «Caraquemada», συνδικαλιστής αγωνιστής, αναρχικός και αντάρτης κατά του Φράνκο.
Σε νεαρή ηλικία άρχισε να κερδίζει το ψωμί του ως κλωστοϋφαντουργός, μέχρι που πήγε να εργαστεί στα ορυχεία Figols, όπου εκτός από το να έρθει πιο κοντά με το Συνδικάτο Ανθρακωρύχων -το οποίο ήταν προσκολημμένο στη CNT- θα συμμετάσχει το 1932 στη μεγάλη απεργία του κλάδου.
Για την ενεργό παρουσία του στη σύγκρουση θα φυλακιστεί μαζί με 103 άλλους ανθρακωρύχους, στην ποινική φυλακή της Manresa και αργότερα θα εξορισθεί στην ισπανική Σαχάρα.
Όταν αποφυλακιστεί, θα βρει δουλειά...
Ο Vladimir Nikolaevich Yegorov γεννήθηκε το 1902 στο χωριό Bolkhovo Velikoluksky, στην επαρχία Pskov, και καταγόταν από αγροτική οικογένεια. Δεν τελείωσε την τριτοβάθμια εκπαίδευση, προφανώς, λόγω της πρώτης του σύλληψης. Επίσης, έγραφε ποίηση.
Συνελήφθη ως αναρχικός το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920 και στάλθηκε στην περιοχή Tyumen Ural. Εδώ συνελήφθη και πάλι τον Μάη του 1929 για κατοχή αναρχικού υλικού και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση. Όντας στο Upper Neural Politisolator, συνδθηκε και υποστήριξε το Foreign Relief Fund το οποίο ήατν μέρος και διαχειριζόταν από το Διεθνής Σύνδεσμος Εργατών (IWA ή AIT - η διεθνής των αναρχοσυνδικαλιστών) και ομάδες...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018