Για μια ελευθεριακή δικαιοσύνη. Για μια δικαιοσύνη ενάντια στην Κυριαρχία και το Κράτος (ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ)
BY YPOGEIOS-ILISOS · DECEMBER 29, 2022
«Το μέλλον δεν προετοιμάζεται χωρίς δράση στο παρόν»
Diego Abad de Santillán
Είμαστε ο Υπόγειος Ιλισός, Αναρχική Κοινότητα Αγώνα, που δραστηριοποιούμαστε στα Ανατολικά της Αθήνας από τον Γενάρη του 2019. Τα άτομα που βρεθήκαμε αρχικά, συγκροτηθήκαμε ως ομάδα με βάση τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις εμπιστοσύνης και κοινής εμπειρίας, χωρίς να προηγηθεί κάποια μεγάλη θεωρητική ανάλυση. Έχοντας, επίσης, στο μυαλό μας και τις συνθήκες που διώχνουν τους ανθρώπους από τους αγώνες και τα συλλογικά σχήματα – γεγονός που έχει γίνει ρουτίνα.
Από την ίδρυση της ομάδας μέχρι και σήμερα έχουμε προχωρήσει όσο μπορούσαμε τη συζήτηση περί της ιδεολογικής και πολιτικής μας συγκρότησης. Μια συζήτηση που συνεχίζεται και παίρνει τη μορφή νέων θέσεων της ομάδας, θέσεων που αφορούν και το ζήτημα της οργάνωσης των αναρχικών, αλλά και της παρέμβασής μας στο κοινωνικό πεδίο. Αυτές οι θέσεις θα δημοσιοποιηθούν στο μέλλον και με βάση αυτές θα πορευτούμε. Σε αυτή την έκδοση έχουμε συμπεριλάβει εκείνες τις θέσεις που θεωρήσαμε αναγκαία προϋπόθεση για το ζήτημα της δικαιοσύνης.
Ως «Υπόγειος Iλισός» έχουμε δημιουργήσει μια δομή αυτομόρφωσης που δεν ξεκινά από ένα ενδιαφέρον θεωρητικό ζήτημα ή βιβλίο. Ξεκινά από τις πολιτικές μας ανάγκες και σκοπούς. Δηλαδή, από τα ερωτήματα που μας τίθενται στους κοινωνικούς αγώνες και τις πολιτικές μας παρεμβάσεις, από τα εμπόδια που βρίσκουμε στην πολιτική μας καθημερινότητα. Προσπαθούμε μέσα από κείμενα και άλλες πηγές (που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στα πλαίσια του χρόνου μας) να απαντάμε με έναν τρόπο άμεσο και πρακτικό σε αυτά τα ερωτήματα, με έναν τρόπο που θα εκφράζεται στην πολιτική μας παρέμβαση, που θα γίνεται, στην καλύτερη περίπτωση, θέση και πρακτική μας. Θέλαμε αυτή η δομή να είναι σταθερή και μόνιμη, να είναι κάτι σαν το δικό μας σχολείο. Γι’ αυτό βαφτίσαμε αυτή τη δομή «Υπόγειο Σχολείο».
Ένα από τα θέματα με το οποίο καταπιαστήκαμε είναι η δικαιοσύνη, αλλά δεν εξαντλήθηκε σ’ αυτό. Το ερώτημα που θέσαμε ήταν «Τι σημαίνει τελικά δικαιοσύνη για τον αγωνιζόμενο κόσμο, πώς έχει ασκηθεί από τη μεριά μας έως τώρα και πώς θα μπορούσε να ασκείται;». Τα προτάγματα της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης, αν και προέρχονται από την αναρχία και τίθενται ρητά από τις κοινότητες, πολλές φορές δεν έχουν υπηρετηθεί. Αυτό είναι κάτι που έχουμε συναντήσει και στα ανατολικά της Αθήνας. Οι συγκρούσεις στο εσωτερικό των κοινοτήτων, οι σεξιστικές επιθέσεις, οι εξουσιαστικές συμπεριφορές, η κοινωνική, αλλά και η σωματική εξόντωση ενάντια σε συντρόφισσες/ους είναι πρακτικές πολύ συχνές στις “νησίδες ελευθερίας” μας. Ορισμένα περιστατικά που έχουν γίνει είναι βαρύτατης σημασίας κι έχουν μη-αντιστρεπτές συνέπειες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε επιλέξει τη θέση της μη ουδετερότητας. Είναι απόφασή μας να μη σιωπήσουμε για όσα έχουν γίνει. Έχοντας ως πεδίο αναφοράς τις ανατολικές γειτονιές της Αθήνας, εδώ και καιρό συζητάμε στο εσωτερικό μας περιστατικά ενδοκινηματικών συγκρούσεων και εξουσιαστικών πρακτικών. Οι κουβέντες αυτές, αλλά και η επιλογή μας να τοποθετηθούμε σε αυτά τα ζητήματα πέρα από τις λύσεις της καταγγελίας και του αποκλεισμού ή της αποσιώπησης και της ουδετερότητας, μας...
Στις 31 Δεκέμβρη 1936 εξαφανίστηκε -στα χέρια των κατασταλτικών δυνάμεων της Ουρουγουάης και της Αργεντινής- ο Miguel Archangel Roscigna, εργάτης οικοδομών και σιδηρουργός, απαλλοτριωτής και αναρχικός αγωνιστής που εμπλεκόταν στην απελευθέρωση πολλών κρατουμένων.
Με καταγωγή από το Μπουένος Άιρες, νεαρός ακόμα προσέγγισε τον αναρχισμό, ελκόμενος από την ιστορία της ζωής του Simon Radowitzky και την έκρηξη των κοινωνικών αγώνων στην περιοχή.
Το 1924 συμμετείχε στην απόπειρα απόδρασης του Radowitzky από τις φυλακές υψίστης ασφαλείας Ushuaia (σχεδιασμένες από τον Salvadora Medina Onrrubia) εισερχόμενος ο ίδιος ο Roscigna στη φυλακή ντυμένος δεσμοφύλακας.
Αργότερα, απέκτησε σχέσεις με την εμβληματική ομάδα των Ισπανών...
Το 1902, ο Ιταλός κουρέας Ezequiel (ή Ezzecchielle) Simoni, ίδρυσε την πρώτη ειδική αναρχική συλλογικότητα της πόλης Santos, με το όνομα Ελευθεριακός Εκπαιδευτικός Κύκλος “Οι Φίλοι του Λαού”, που είχε ως στόχο τη διάδοση της ελευθεριακής εκπαίδευσης και του αναρχικού Τύπο.
Η ομάδα συνεδρίαζε κάθε Κυριακή, τη 1 το μεσημέρι, στην οδό Brás Cubas 96.
Η εν λόγω συλλογικότητα, παρά τη σημασία της, είχε μια εφήμερη ζωή. Ο αναρχισμός απέκτησε δύναμη μόνο όταν οι αναρχικοί ίδρυσαν τα πρώτα αντιστασιακά συνδικάτα στην περιοχή, και αυτή η ιστορία ξεκινά με την ίδρυση, στις 22...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018