Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

22 Ιουνίου 2011

Μια συνέντευξη

Η συνέντευξη αυτή πάρθηκε από τον Αμερικανό αναρχικό ακτιβιστή, Chuck Morse, και δημοσιεύεται στην αντιεξουσιαστική επιθεώρηση «The New Formulation» στο τεύχος της Άνοιξης 2003.

Μια εκτεταμένη λαϊκή αντίσταση αντιμετώπισε τις στρατιωτικές δικτατορίες που στραγγάλισαν τη Λατινική Αμερική στη δεκαετία του ’70. Ακτιβιστές κάθε πολιτικής τάσης αγωνίστηκαν - με οργανωμένους και με αυθόρμητους τρόπους - και οι προσπάθειές τους αυτές αναμφίβολα έσωσαν πολλών τη ζωή και συνεισέφεραν στην κατάρρευση αυτών των κτηνωδών καθεστώτων. Αν και μερικές από τις προσπάθειες αυτές έχουν μνημονευτεί σε βιβλία, άρθρα και ταινίες, κάποιες σημαντικές πλευρές της αντίστασης αυτής ποτέ έως τώρα δεν έχουν μελετηθεί. Συγκεκριμένα, η αναρχική αντίσταση στις δικτατορίες της Αργεντινής, της Χιλής, της Βραζιλίας και της Ουρουγουάης έχει σχεδόν ολοκληρωτικά παραλειφτεί από τις ιστορικές πηγές. Η συνέντευξη που ακολουθεί προσπαθεί να μετριάσει αυτή την παράλειψη. Είναι η ιστορία της «Resistencia Libertaria» («Ελευθεριακή Αντίσταση»), μιας παράνομης αναρχικής οργάνωσης που συγκροτήθηκε λίγο μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας του Βιντέλα στην Αργεντινή το 1976. Η «Resistencia Libertaria» (RL) δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό, εργατικό καθώς και στο κίνημα της γειτονιάς και διέθετε επίσης και έναν ένοπλο πυρήνα μέσω του οποίου υπερασπιζόταν τα μέλη της και χρηματοδοτούσε τις δραστηριότητές της. Στο αποκορύφωμα της δράσης της είχε ανάμεσα στα 100 με 130 μέλη και ένα πολυπληθέστερο δίκτυο υποστηρικτών. Η οργάνωση συντρίφτηκε το 1978 και περίπου το 80% των μελών της πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της δικτατορίας και στους θαλάμους βασανιστηρίων ή «εξαφανίστηκαν». Η RL συνέχισε την μακρά παράδοση του αργεντίνικου αναρχισμού και επιχείρησε να τον αναπροσαρμόσει στις νέες (τότε) συνθήκες της δεκαετίας του ’70. Οι εμπειρίες της RL – οι οποίες δεν είχαν καταγραφεί ούτε στην ισπανική ούτε και στην αγγλική γλώσσα μέχρι τώρα – σηματοδοτούν ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας της αντίστασης ενάντια στην τελευταία δικτατορία της Αργεντινής καθώς και του μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αναρχικού κινήματος, γενικότερα. Η δημοσίευση αυτής της συνέντευξης αποτελεί εξαίρεση για τη «New Formulation», μιας και αυτή περιορίζεται στο να δημοσιεύει κριτικές βιβλίων. Η συνέντευξη πάρθηκε στα ισπανικά από τηλεφώνου στις 13 Οκτώβρη 2002, από τον Φερνάντο Λοπέζ, έναν από τα διασωθέντα μέλη της RL.

Πες μου για την καταγωγή της RL. Πώς συγκροτήθηκε;

Η RL ιδρύθηκε από συντρόφους από την πόλη Λα Πλάτα στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Ο ιδρυτικός πυρήνας ήταν μια ομάδα γύρω από ένα συνεργατικό ξυλουργείο (το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα) και η οποία έκανε μια μαχητική δουλειά ανάμεσα στους φοιτητές και αργότερα στο εργατικό κίνημα (ειδικά στους εργάτες των ναυπηγείων και στα συνδικάτα των εργαζόμενων στο χώρο των δικαστηρίων. Κάτι σημαντικό άρχισε να συμβαίνει, όταν μερικά μέλη αυτής της ομάδας άρχισαν να συνεργάζονται με την εφημερίδα «La Protesta» («Η Διαμαρτυρία») και άρχισε ένας αρκετά σοβαρός διάλογος μεταξύ αυτών και των μεγάλης ηλικίας συμμετεχόντων στην εφημερίδα (1). Ο διάλογος αυτός αφορούσε ένοπλες οργανώσεις εκείνη της εποχής, όπως οι Τουπαμάρος και ο Ejercito Revolutionario del Pueblo (Λαϊκός Επαναστατικός Στρατός). Οι νέοι έτειναν προς την υποστήριξη των δραστηριοτήτων των οργανώσεων αυτών και γι’ αυτό ήρθαν...

Περισσότερα …