Ernestan ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ernest Tanrez (1898-1954), γόνου οικογένειας της μεσαίας τάξης, με γαλλόφωνο πατέρα και φλαμανδόφωνη μητέρα.
Βαθιά επηρεασμένος από τη σφαγή του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, άρχισε να γράφει από το 1921 για το βελγικό ελευθεριακό Τύπο, για τα δελτία «Libertaire» και «L’Emancipateur» και έπειτα για το διεθνή αναρχικό Τύπο («Le Libertaire», «Le Combat Syndicaliste», «CNT»).
Εξέδωσε, επίσης, διάφορες μπροσούρες, όπως το «Socialism Against Authrority» και το «Libertarian Socialist Manifesto».
Για να υποστηρίξει την Ισπανική Επανάσταση, άρχισε την έκδοση της εφημερίδας «Rebellion».
Το 1940, αναζητώντας καταφύγιο στη Γαλλία εξαιτίας της ναζιστικής εισβολής, καταγγέλθηκε στην κυβέρνηση Vichy και πέρασε 3 μήνες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Vernet. Όταν απελευθερώθηκε από εκεί επέστρεψε στο Βέλγιο. Αλλά εκεί συνελήφθη από την Gestapo ως υποστηρικτής του Κομμουνιστικού Κόμματος (ένα πολύ δυσάρεστο αστείο) και τέθηκε υπό περιορισμό. Η φυλάκισή του αυτή είχε επίδραση στην υγεία του και βγήκε από εκεί με διάφορα προβλήματα.
Μετά τον πόλεμο, άρχισε να διοργανώνει κάποιες συνδιασκέψεις όπου εξηγούσε τις ελευθεριακές του ιδέες και τη συνεργασία του με τον αναρχικό Τύπο, γράφοντας για την ιταλική «Volonta» και την επιθεώρηση «Pensee et Action» («Σκέψη και Δράση») που κυκλοφορούσε στις Βρυξέλλες.
Η τελευταία του μπροσούρα ήταν «The Value of Liberty» («Η Αξία της Ελευθερίας»). Πριν από αυτή, εξέδωσε την μπροσούρα «You are an Anarchist» («Είσαι Αναρχικός»), στην οποία ο Ernestan χρησιμοποιεί την τεχνική που ανέπτυξε ο Ιταλός αναρχικός Malatesta, όπου γίνεται μια συνομιλία μεταξύ δύο ανθρώπων: ένας αναρχικός, ο Francois, συναντά έναν γνωστό του, τον Pierre, ο οποίος είναι αόριστα σοσιαλιστής και απεργός. Ο Francois μιλά για τις σπουδαίες σοσιαλιστικές ιδέες, λέγοντας ότι ο αναρχισμός δεν είναι αποδιοργάνωση αλλά οργάνωση και ελεύθερη ένωση, ότι ο λενινισμός είναι η δικτατορία μιας μειονότητας και ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένας σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία. Σιγά-σιγά, ο Pierre πείθεται και καταλήγει περισσότερο αναρχικός και επαναστάτης από τον Francois!
* Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 64 του περιοδικού «Organise» της βρετανικής Αναρχικής Ομοσπονδίας (Anarchist Federation). Μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 14 Ιούλη 2005.
...
Κατά την εκλογική αυτή χρονιά, εκατομμύρια νέων ψηφοφόρων θα διαδηλώσουν τη θέλησή τους για μια αναγεννημένη ελπίδα καθώς και τη δυνατή επιθυμία τους για αλλαγή. Για αρκετούς, η προεκλογική αυτή εκστρατεία αποτελεί την πρώτη πολιτική πράξη.
Πρέπει να διατηρήσουμε αυτή την αρχική αχτίδα ελπίδας κατά τον 21ο αιώνα και για τα επόμενα 4 χρόνια, ακόμα και εάν μαίνεται ο πόλεμος στο Ιράκ, ακόμα και εάν εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καν πρόσβαση στην ιατρική φροντίδα, ακόμα και εάν οι εργοδότες επιτίθενται στο δικαίωμα του συνδικαλισμού και ακόμα εάν οι Δημοκρατικοί ξεχνούν τις υποσχέσεις τους και αρνούνται την ύπαρξη των οποιωνδήποτε...
Έχουμε τόσο εμπνευστεί ώστε είμαστε μέρος αυτού του νέου λαϊκού κινήματος που αγωνίζεται για λογαριασμό του 99% ενάντια σε ένα σύστημα που επιτρέπει στις εταιρείες να διαχειρίζονται τον κόσμο. Είμαστε ενθουσιασμένοι για την ευρεία χρήση της άμεσης δημοκρατίας και των λαϊκών συνελεύσεων, τη συμμετοχή των συνδικάτων και των κοινοτικών ομάδων, καθώς και των ειλικρινών προσπαθειών να συμπεριληφθούν και οι φωνές των πιο καταπιεσμένων. Θεωρούμε ότι αυτές οι βασικές δομικές μονάδες μιας υγιούς κοινωνίας πρέπει να βασίζονται στην ελευθερία και την ισότητα – πράγματα για τα οποία αγωνιζόμαστε.
Ως αναρχικοί που συμμετέχουμε στον αγώνα για το μέλλον της κοινωνίας μας, έχουμε...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018