«ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ», ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΑΠΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, 19.3.1952, ΠΟΛΩΝΙΑ
Είχε οριστεί από πριν σα μέρα του συλλαλητηρίου στη Λάρισα η 6/19 Μάρτη. Το συλλαλητήριο ήταν να γίνει ένοπλο. Με την επέμβαση όμως των δημάρχων των χωριών αποφασίστηκε να γίνει ειρηνικά. Απ’ το πρωί της 6/19 Μάρτη οι αγρότες απ’ όλα τα χωριά της περιφέρειας Λάρισας άρχισαν να πλημμυρίζουν την Λάρισα με μαύρες και κόκκινες σημαίες και συνθήματα «απαλλοτρίωση των τσιφλικιών», «η γη στους αγρότες», «ζωή ή θάνατος» κλπ. Οι αγρότες των απομακρυσμένων χωριών της Λάρισας, θα έρχονταν στη Λάρισα με το πρωινό τραίνο. Ο πρώτος σταθμός στον οποίο θα ανέβαιναν στο τραίνο, είναι ο σταθμός Κιλελέρ (τώρα Κυψέλη). Απ’ το πρωί στο σταθμό βρίσκονταν εκατοντάδες αγρότες με μαύρες σημαίες και περίμεναν το πέρασμα του τρένου. Το τραίνο σε λίγο έφτασε στο σταθμό μεταφέροντας και δύναμη στρατού απ’ το Βόλο και τη Λάρισα «για την τήρηση της τάξης» στο συλλαλητήριο. Οι αγρότες με φωνές και ζητωκραυγές προσπάθησαν να μπουν στο τραίνο, χωρίς να βγάλουν εισιτήρια, για να πάνε στη Λάρισα. Ο επιθεωρητής των θεσσαλικών σιδηροδρόμων Πολίτης που συνόδευε το τραίνο, δεν τους επέτρεψε και βρίζοντάς τους «χτήνη, ζώα, παλιάνθρωποι …» διατάσσει το στρατό να κατεβάσει με τη βία «αυτό το σκυλολόι» και δίνει εντολή να προχωρήσει το τραίνο. Οι αγρότες, που αύξαιναν, γιατί στο μεταξύ κατέφθαναν κι άλλοι, άρχισαν να γιουχαΐζουν τον Πολίτη και να λιθοβολούν το τραίνο. Ο Πολίτης τότε δίνει εντολή, να πυροβολήσουν τους αγρότες. Ο στρατός πυροβολεί. Δύο νεκροί, ο Θανάσης Νταφούλης και ο Θανάσης Μπόκας και κάμποσοι τραυματίες είναι ο μακάβριος απολογισμός. Οι αγρότες όμως ακλόνητοι, αν και άοπλοι, δε σκορπούν. Συνεχίζουν να κυνηγούν το τραίνο με τις πέτρες και γιουχαΐζουν τον Πολίτη. Το τραίνο φτάνει στον επόμενο σταθμό του Τσολάν (τωρα Μιλά). Κι εδώ άλλες εκατοντάδες αγρότες με μαύρες σημαίες περιμένουν το τρένο, για να ανεβούν. Ο Πολίτης κι εδώ δεν τους επιτρέπει και δίνει εντολή να προχωρήσει το τραίνο. Οι αγρότες δεν υποχωρούν, λιθοβολούν κι αυτοί το τραίνο και γιουχαΐζουν. Ο στρατός πυροβολεί και πάλι. Πέφτουν κι άλλα κορμιά αγροτών. Ο Στέφανος Ακριβούσης μένει στο τόπο νεκρός. Οι τραυματίες ξεπερνούν τους 15.
Τα γεγονότα αυτά γίνονται γνωστά στη Λάρισα και σαν αστραπή μεταδίδονται σ’ όλους τους διαδηλωτές, που απ’ τα κοντινά χωριά είχαν ήδη έρθει και πλημμύρισαν την πλατεία της Λάρισας. Οι αγρότες γίνονται τώρα πιο μαχητικοί και ορμητικοί και σαν μια μάζα παίρνουν το δρόμο προς την πόλη των Φαρσάλων, απ’ όπου θα ερχόντουσαν οι αγρότες των χωριών της Λάρισας, που δε μπόρεσαν να έρθουν με το τραίνο. Η Λάρισα στρατοκρατείται κυριολεκτικά. Στρατός και χωροφυλακή περιτρέχουν στους δρόμους πάνοπλοι, μα δε μπορούν να συγκρατήσουν το χείμαρο των εξεγερμένων αγροτών. Ο στρατός με ιππικό και με επικεφαλής το λοχαγό Πηχεών συγκεντρώνει δυνάμεις στην πόλη Φαρσάλων, για να εμποδίσει τις χιλιάδες αγρότες, που καταφθάνουν απ’ τον κάμπο της Λάρισας, να μπουν στην πόλη. Οι αγρότες όμως δεν υποχωρούν. Ο Πηχεών διατάσσει το στρατό και ρίχνει. Κι άλλα κορμιά πέφτουν, μα οι δουλευτάρες της γης δε λυγούν. Αντίθετα γίνονται πιο ορμητικοί και σπάνε τη ζώνη του στρατού. Με κραυγές «ελευθερία», «κάτω η σκλαβιά», ορμούν στην πόλη και σε διαδήλωση περνούν το δρόμο Φαρσάλων και φτάνουν στην πλατεία.
Η πλατεία της Λάρισας και οι γύρω δρόμοι είναι πλημυρισμένοι. Ο νομάρχης Λάρισας, Πεπές Αργυρόπουλος και ο μοίραρχος Ψαροδήμος δινουν εντολη στον Πηχεών «να καταστείλει αντί πάσης θυσίας την ανταρσίαν των χωρικών». Γίνεται καινούργια επέλαση του ιππικού. Ο στρατός πάλι πυροβολεί, μα πάλι οι αγρότες δεν υποχωρούν. Ο στρατός προσπαθεί μάταια να διαλύσει τους διαδηλωτές.
Οι αρχές της Λάρισας τώρα τα έχουν χαμένα. Μπροστά στην πίεση των εξεγερμένων αγροτών αναγκάζονται να κάνουν υποχώρηση. Κάνουν σύσκεψη και με εισήγηση του εισαγγελέα αποφασίζουν και καλούν μια επιτροπή του συλλαλητηρίου, για να συζητήσουν τα αιτήματά τους. Στην επιτροπή υποσχεθήκαν, ότι θα επιτρέψουν να γίνει το συλλαλητήριο, ότι το ψήφισμά τους θα το διαβιβάσουν στην κυβέρνηση με ευνοϊκή εισήγηση και ότι θ’ αφήσουν λεύτερους όσους αγρότες έπιασαν.
Όσοι πιάστηκαν αφέθηκαν ελεύθεροι. Το συλλαλητήριο έγινε στην κεντρική πλατεία Λάρισας και εγκρίθηκε ψήφισμα που στάλθηκε στην κυβέρνηση και τη βουλή.
Η κυβέρνηση Στεφ. Δραγούμη για να καλμάρει την αγανάχτηση των εξεγερμένων αγροτών, διόρισε μια επιτροπή για τη «μελέτη» του αγροτικού προβλήματος. Στην ειδική όμως συνεδρίαση της βουλής για τη συζήτηση του αγροτικού προβλήματος, ο Στεφ. Δραγούμης, ο Γ. Θεοτόκης, ο Δ. Ράλλης και η βουλή υποστήριξαν με φανατισμό τα συμφέροντα των τσιφλικάδων κι όχι μονάχα την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών δεν ψηφίσαν, μ’ αντίθετα ζήτησαν να παρθούν δρακόντεια μέτρα «δια να επιβληθεί το κράτος του νόμου».
Λίγο πιο ύστερα η κυβέρνηση Δραγούμη ξαπόλησε μια χωρίς προηγούμενο τρομοκρατία σε βάρος των αγροτών. Έγιναν πολλές διώξεις και συλλήψεις. Οι επικεφαλής των συλλαλητηρίων Λάρισας, Καρδίτσας και Τρικάλων πιάστηκαν και παραπέμφθηκαν στα κακουργιοδικεία Χαλκίδας και Λαμίας. Ήταν όμως τόση η συμπάθεια με την οποία ο ελληνικός λαός είδε την εξέγερση των θεσσαλών αγροτών, ώστε όταν πήγαν τους συλληφθέντες να δικαστούν, ο λαός των δύο πόλεων τους υποδέχτηκε με ενθουσιασμό και ανθοδέσμες και οι ένορκοι τους αθώωσαν.
