Alternative Libertaire (Γαλλία)
Φέτος το καλοκαίρι, ο Σαρκοζί και τα προστατευτικά σκυλιά του, επιτίθηκαν στους Ρομά και τους Τσιγγάνους, έναν πληθυσμό που έχει υποστεί κάθε δίωξη στην Ιστορία.
Για να αποφύγετε να πέσετε στη συνήθη παγίδα της σύγχυσης που ο Σαρκοζί και η παρέα του έχουν σπείρει στη γαλλική κοινή γνώμη, ας επιμείνουμε στο ζήτημα των «Ταξιδιωτών» (1) – σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό που δίνεται από τις γαλλικές διοικητικές Αρχές - και ας αφήσουμε έξω για λίγο τους Ρομά (βλέπε γλωσσάριο παρακάτω). Τα δύο αυτά ζητήματα είναι στην πραγματικότητα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους. Στην πρώτη περίπτωση – των Ταξιδιωτών – το ζήτημα έχει άμεση σχέση με κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική διάκριση. Στη δεύτερη περίπτωση – των Ανατολιτών Ρομά –, αν και προφανώς έρχονται αντιμέτωποι με τις ίδιες διακρίσεις – βρίσκονται πιο κοντά στο πρόβλημα των «χωρίς χαρτιά εργαζομένων», όπως αυτοί εμφανίζονται στη Γαλλία.
Μια ιστορία κρατικού στιγματισμού
Οι ταξιδιώτες στη Γαλλία είναι το αποτέλεσμα μιας ρύθμισης που πηγαίνει πίσω στον 19ο αιώνα, κυρίως στις μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας του '70. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, ο Clémenceau αποφάσισε να δημιουργήσει ένα διαβατήριο που να παρουσιάζει τα ανθρωπομετρικά – και ως εκ τούτου τα φυλετικά - χαρακτηριστικά του κατόχου του. Αυτά τα διαβατήρια προορίζονταν για τους νομάδες και τους Ταξιδιώτες, και σφραγίζονταν σε κάθε πόλη απ’ όπου τύχαινε να περνούσαν. Επέτρεψαν τη δημιουργία μιας τεράστιας βάσης δεδομένων η οποία αποδείχθηκε αρκετά εύκολο μέσο κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Vichy να ξεκινήσουν συστηματικές συλλήψεις μεταξύ του πληθυσμού των Τσιγγάνων. Αρκετά τέτοια διαβατήρια, συνιστούσαν όχι μόνο ραστσιστικές αλλά και κοινωνικές διακρίσεις: όσο χαμηλότερη ήταν η κοινωνική θέση, τόσο πιο ακατάλληλο ήταν και το είδος του διαβατηρίου. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ένας πλανόδιος έμπορος ή εργαζόμενος σε εμποροπανήγυρη τίθετο υπό κράτηση με βάση ένα διαφορετικό έγγραφο απ’ ό,τι ένας «απλός νομάς», μιας και η φύση των οικονομικών του πόρων ήταν πιο δύσκολο να εξακριβωθεί. Νομάδες ήσαν οι γυρολόγοι, οι εποχιακοί εργαζόμενοι, οι μικροτεχνίτες, οι καλλιτέχνες. Στη δεκαετία του '60, εθνολόγοι περιέγραψαν 150 περίπου διαφορετικά επαγγέλματα και τέχνες μεταξύ του πληθυσμού των "Τσιγγάνων".
Το 1969, τα ανθρωπομετρικά διαβατήριο καταργήθηκαν, αλλά η νέα νομοθεσία προβαίνει σε περισσότερες διακρίσεις, σε πιο ουσιαστικά κοινωνικά κριτήρια αυτή τη φορά. Αλλά όταν είστε εξοικειωμένοι με τις οικονομικές συνήθειες των Ταξιδιωτών, δεν μπορείτε να μη δείτε ότι εκπροσωπείται σ’ αυτούς το σύνολο των κοινωνικών τάξεων της Γαλλίας. Αλλά αυτά τα διαβατήρια, ανάλογα με την κατάσταση, εξακολουθούν να είναι περισσότερο ή λιγότερο περιοριστικά και ακατάλληλα. Τα διαβατήρια των "Ταξιδιωτών" πρέει, επίσης, να επικυρώνονται κάθε 3 μήνες. Έτσι εξακολουθούν να θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τοποθητημένοι χώρια, αλλά και πιο κοντά στον τρόπο με τον οποίο θεωρεί ο νόμος τους άστεγους.
Το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας των “Ταξιδιωτών» αποτελείται από μικροεπαγγέλματα, μικρές βιοτεχνίες, εποχιακές θέσεις εργασίας, θέσεις μερικής απασχόλησης, καθώς και επισφαλείς εργαζομένους, ή όπως έχουν πιο εύστοχα χαρακτηρισθεί, «ευέλικτους» εργαζόμενους. Αυτό που φέρνουν οι Ταξιδιώτες και αρκετοί άνθρωποι της εργατικής τάξης στη Γαλλία, είναι ακριβώς αυτή η ευελιξία, η ικανότητα να "κάνουν" πολλαπλές...
Με τη λέξη Αναρχισμός εννοούμε:
«κοινωνία οργανωμένη χωρίς εξουσία, εννοώντας με τη λέξη εξουσία την εξουσία αυτή που επιβάλει ο ένας στη θέληση του άλλου… η εξουσία όχι μόνο δεν είναι απαραίτητη για την κοινωνική οργάνωση, αλλά, αντί να την ωφελεί, ζει παρασιτικά σε βάρος της, παρεμποδίζει την ανάπτυξή της και χρησιμοποιεί τα πλεονεκτήματά της για τα ειδικά συμφέροντα μιας συγκεκριμένης τάξης η οποία εκμεταλλεύεται και καταπιέζει τις άλλες».
Ερρίκο Μαλατέστα («L’ Agitazione», June 4, 1897).
Με τη λέξη κομμουνισμός εννοούμε:
«Κοινή κατοχή όλων των απαραίτητων μέσων για την παραγωγή, υποδηλώνοντας την κοινή...
Το ντοκουμέντο που ακολουθεί έχει τον τίτλο Βασική Στρατηγική και ασχολείται με το ζήτημα της διάλυσης του Κράτους. Υιοθετήθηκε από το τελευταίο Εθνικό Συνέδριο (7ο) της Ομοσπονδίας των Κομμουνιστών Αναρχικών (FederazionedeiComunistiAnarchici – FdCA), που έγινε τον Οκτώβρη του 2006 στην Κρεμόνα (βόρεια Ιταλία). Είναι δε το ένα από τα τέσσερα Ντοκουμέντα που υιοθετήθηκαν στο εν λόγω Συνέδριο.
Πριν ασχοληθούμε με το ζήτημα της Μεταβατικής Περιόδου, η αναρχική κομμουνιστική πολιτική οργάνωση πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει τη θέση της σχετικά με τις διάφορες αντιλήψεις οι οποίες προβλέπουν το τέλος του Αστικού Κράτους (BourgeoisState
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018