Απεργία πείνας για μια πραγματική λύση στο περίπλοκο ζήτημα των συγκρούσεων μεταξύ του έθνους των Mapuche και του κράτους της Χιλής
Η απαράδεκτη κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι διάφορες κοινότητες του λαού των Mapuche εδώ και αιώνες, έφτασε, για άλλη μια φορά, σε κρίσιμο σημείο.
Οι Mapuche πολιτικοί κρατούμενοι, κουρασμένοι και ξεθεωμένοι από τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, τα βασανιστήρια και τις διώξεις, ακόμα και κατά ανηλίκων, και τις ατελείωτες, υπερβολικές και αυθαίρετες προσπάθειες του κράτους της Χιλής και της δικαστικής εξουσίας, πήραν τη σοβαρή απόφαση να καταφύγουν σε απεργία πείνας και δίψας από τη Δευτέρα, 12 Ιουλίου αυτού του χρόνου.
Οι κρατούμενοι αυτοί κατηγορούνται για απόπειρα κατάληψης γης ή για πρόκληση ζημιών σε ιδιοκτησίες εταιρειών δασοκομίας καθώς και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα εξαγωγής προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής της Χιλής που έχουν καταλάβει την προγονική γη του λαού των Mapuche.
Σήμερα, οι 31 πολιτικοί αυτοί κρατουμένοι, οι οποίοι κρατούνται σε διάφορες φυλακές υψίστης ασφαλείας στη νότια Χιλή (Concepción, Temuco, Valdivia και Angol), έχουν εξεγερθεί και πάλι ως ένα ενιαίο σώμα που έλαβε την δύσκολη απόφαση να παραιτηθεί από τη λήψη τροφής και νερού, απαιτώντας μια πραγματική λύση σε αυτή την πολιτική διαμάχη.
Δεδομένης αυτής της κατάστασης, οι ελευθεριακές οργανώσεις από διάφορες χώρες του κόσμου που υπογράφουν δηλώνουν την αμέριστη αλληλεγγύη τους, καταγγέλοντας το κράτος της Χιλής και το δικαστικό του σώμα.
1. Η Χιλή είναι η μόνη χώρα στην οποία τα μέλη μιας γηγενούς κοινότητας αποτελούν την πλειοψηφία των πολιτικών κρατουμένων, κάτι που αποτελεί απόδειξη του ρατσισμού, των διακρίσεων, της καταπίεσης και της ιδεολογίας που είναι χαρακτηριστική στα κράτη αυτά, τα οποία διαχειρίζονται μέσω των πολιτικών της αποικιακής κατοχής και κάτι που προσεγγίζει τον φασισμό.
2. Το κράτος της Χιλής έχει μια τέτοια νομική δομή που δεν προβλέπει μια δίκαιη και διαφανή διαδικασία. Δηλαδή, αυτό που είναι γνωστό ως "κράτος δικαίου" δεν υφίσταται για τον λαό των Mapuche, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ισότητα στις συνθήκες ζωής, αλλά μόνο προνόμια για τα στρατηγικά οικονομικά συμφέροντα της σημερινής Χιλής, που βασίζονται στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο συσσώρευσης, δηλαδή, για τις δασικές επιχειρήσεις, τις εταιρείες εξόρυξης, τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, τα latifundists, κ.λπ.
3. Η συστηματική πολιτική εξόντωσης του λαού των Mapuche, όχι μόνο προωθείται από το κράτος και το δικαστικό σώμα, αλλά και από την οικονομική και πολιτική Δεξιά, μέσω:
α) της εφαρμογής του αντιτρομοκρατικού νόμου, που ψηφίστηκε κατά τη διάρκεια των χρόνων του απολυταρχικού καθεστώτος της γενοκτονικής δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ. Η νομοθεσία αυτή αποσκοπεί στα εγκλήματα κατά ζωής, αλλά μέχρι στιγμής κανείς Mapuche δεν έχει κατηγορηθεί για φόνο. Ωστόσο, ορισμένοι κρατούμενοι έχουν καταδικαστεί σε ποινές 50, ακόμη και πάνω από 100 χρόνων,
β) της εφαρμογής των διπλών δικών, με άλλα λόγια, οι Mapuche δικάζονται και καταδικάζονται δύο φορές για το ίδιο αδίκημα, τόσο από το αστικό δικαστικό σύστημα όσο και από το βρώμικο στρατιωτικό σύστημα δικαιοσύνης, η οποία εφαρμόζεται μόνο σε αυτή τη χώρα καθώς και στις πιο συντηρητικές σε όλο τον κόσμο,
γ) της στρατιωτικοποίησης των περιοχών των...
Διεθνής αναρχοκομμουνιστική ανακοίνωση για τις προηγούμενες ευρωεκλογές (2009). Πόσα έχουν αλλάξει από τότε άραγε;
Στο διάστημα 4 με 7 Ιούνη οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι καλούνται στις κάλπες να διαλέξουν ποιος θα τους “αντιπροσωπεύσει” στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ως αναρχικοί κομμουνιστές, δεν πιστεύουμε ότι οι εκλογές μπορούν να φέρουν κάποια πραγματική αλλαγή, καθώς προτιμούμε την άμεση απ’ ό,τι την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Με άλλα λόγια, προτιμούμε οι αποφάσεις που επηρεάζουν άμεσα όλους τους εργαζόμενους να συζητούνται και να παίρνονται από αυτούς τους ίδιους συλλογικά.
Η λειτουργία και οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ενάντια στο μοντέλο αυτό αυτοδιεύθυνσης και άρα ενάντια...
ManuelBaptista (προσωπικές απόψεις)
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο λόγος και η φρασεολογία μας είναι άσκοπη για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Αλλά αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να μεταρρυθμίσουμε βαθιά τις θεμελιώδεις απόψεις μας σχετικά με το σοσιαλισμό, την επανάσταση, την ταξική πάλη και άλλα ανάλογα ζητήματα. Αντίθετα, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις όπου οι ιδέες μας, οι διαισθήσεις μας ή η επιστημονική μας ανάλυση έχουν αποδειχθεί οι επαρκέστερες. Ωστόσο, έχουν περιφρονηθεί από το μεγαλύτερο μέρος της εξουσιαστικής αριστεράς, ή, αλλιώς, έχουν αγνοηθεί ή και αν υιοθετούνται δεν γίνεται καμία αναφορά στους πραγματικούς συντάκτες.
Αυτό σημαίνει...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018