Ο William Charles Andrade (1863-1939) και ο David Alfred Andrade (1859-1928) ήταν αναρχικοί, ριζοσπάστες και βιβλιοπώλες που γεννήθηκαν στο Collingwood της Μελβούρνης από τον Abraham Da Costa Andrade και την σύζυγό του Maria, οι οποίοι ήσαν από το Middlesex της Αγγλίας.
Ο William γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1863 και έπρεπε να εγκαταλείψει πρόωρα το σχολείο, μελετώντας το βράδυ μετά από πολλές ώρες εργασίας σε ένα κατάστημα κουρτινών.
Και οι δύο αδελφοί ήσαν ενεργά μέλη του Australasian Secular Association (Αυστραλοασιατική Κοσμική Ένωση) του Joseph Symes, αλλά το ολοένα και αυξανόμενο ενδιαφέρον τους για τις αναρχικές ιδέες και την υπεράσπισή τους δημιούργησαν εντάσεις στο εσωτερικό αυτής της ένωσης ελεύθερης σκέψης, την οποία οι αδελφοί Andrade εγκατέλειψαν, βοηθώντας μετέπειτα στην ίδρυση του Melbourne Anarchist Club (Αναρχική Λέσχη Μελβούρνης) την 1η Μάη 1886.
Ο David έγινε βιβλιοπώλης, αλλά το κατάστημά του πωλούσε ακόμα χαρτικά είδη και εφημερίδες, ενώ διέθετε και τυπογραφείο. Αρχικά, η επιχείρηση αυτή στεγαζόταν στο North Brunswick (σ.τ.μ. εσωτερικό προάστιο της Μελβούρνης), ενώ αργότερα μεταφέρθηκε στο «Liberty Hall» στο Russell Street, στο κέντρο της Μελβούρνης. Ο David ήταν ενεργός δημόσιος ομιλητής καθώς και ο ιδρυτής της Melbourne Co-operative Νο 1 (κοοπερατίβα), που ήταν στην ουσία ένα εργαστήριο στο Albert Park (σ.τ.μ. πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης). Έστελνε ειδήσεις και θεωρητικά κείμενα σε αναρχικές εκδόσεις άλλων χωρών, αλλά τα πιο σημαντικά γραπτά του δημοσιεύτηκαν σε τοπικά συτραλιανά έντυπα.
Όταν η Αναρχική Λέσχη Μελβούρνης διαλύθηκε το 1888, ο David προσπάθησε ανεπιτυχώς να αναβιώσει την Sunday Free Discussion Society (Σύνδεσμος Ελεύθερης Κυριακάτικης Συζήτησης). Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 έγινε γραμματέας του Unemployed Workers' Association (Σύνδεσμος Ανέργων Εργατών) στο Richmond (σ.τ.μ. εσωτερικό προάστιο της Μελβούρνης), για να ενθαρρύνει τη συνεταιριστική μορφή παραγωγής και να βοηθήσει στην επίλυση του ζητήματος του καταμερισμού της γης.
Μετέπειτα, το 1894, εγκαταστάστηκε σε έναν οικισμό του χωριού South Sassafras, κυρίως όταν η επιχειρηματική αποτυχία τον οδήγησε σχεδόν στην ένδεια, και εργάστηκε εκει ως εκτιμητής γης, αποθηκάριος και ταχυδρόμος. Τα τελευταία του χρόνια δεν είναι γνωστό με τι ασχολήθηκε.
Πέθανε στο νοσοκομείο Wendouree στις 23 Μαΐου 1928.
Στο μεταξύ, ο άλλος αδελφός, ο William, είχε μετακομίσει από το 1887 στο Σίδνεϊ με τη σύζυγό του Emma Louisa, την οποία παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο στο ληξιαρχείο του Richmond στις 3 Φεβρουαρίου 1886. Εκπροσώπησε την Αναρχική Λέσχη Μελβούρνης στο Australasian Freethought Conference (Αυστραλοασιατικό Συνέδριο Ελευθεροσκεπτικιστών) στο Σίδνεϊ, και εγκαταστάθηκε εκεί για να γίνει «έμπορος προοδευτικών ιδεών».
Δεν κατάφερε να συγκροτήσει κάποια αναρχική ομάδα εκεί και επεδίωξε μετέπειτα να επηρεάσει την τότε νεοσύστατη Australian Socialist League (Αυστραλιανή Σοσιαλιστική Ένωση). Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα παραμονής του στο Mackay του Queensland, επέστρεψε στη Μελβούρνη, όπου άρχισε μια επιχείρηση τροφίμων και, ταυτόχρονα, άρχισε να ενδιαφέρεται για το θέατρο και την ηθοποιία. Το 1898 άνοιξε ένα βιβλιοπωλείο στη διεύθυνση 201 Bourke Street , στο κέντρο της Μελβούρνης, και προς τα τέλη της δεκαετίας του 1920 μετακινήθηκε στο Swanston Street (πάλι στο κέντρο της πόλης).
Ο Andrade, αν και διέθετε στο βιβλιοπωλείο του κυρίως θεατρικά έργα και...
Του Ιουλιανού
25 Αυγούστου 2012
Όσο και αν μας φανεί παράξενο, οι πρώτες σοσιαλιστικές-εργατικές ιδέες στην Ελλάδα άρχισαν να εμφανίζονται κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα , όταν ακόμα η χώρα μαστίζονταν από φτώχια, αθλιότητα αμορφωσιά και καθυστέρηση. Την περίοδο εκείνη, όχι μόνο δεν μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για αστική και εργατική τάξη, άρα και για κατάλληλες αντικειμενικές συνθήκες που θα επέτρεπαν την σπορά αυτών των ιδεών, μα ούτε καν για ανάπτυξη οιασδήποτε μορφής οικονομίας.
Μέσα σε αυτό ,το ιδιαίτερα δυσμενές περιβάλλον έδρασε ο Γουσταύος Εϊχτάλ ο οποίος είχε φτάσει στη Ελλάδα τον Οκτώβρη...
Κανείς ποτέ δεν έκανε μιαν έστω μικρή αναφορά στους κρατούμενους αριστεριστές, τροτσκιστές, αρχειομαρξιστές, αναρχικούς και άλλους. της Μακρονήσου που υπέστησαν την διπλή καταπίεση του εφιαλτικού κρατικού μηχανισμού και του εκδικητικού σταλινικού Κ.Κ.Ε. που τους είχε απομονώσει και τους αποκαλούσε ''πράκτορες'' του εχθρού. Ανθρώπους με ήθος και αξιοπρέπεια αξεπέραστη που μέσα σε τόσο αντίξοες συνθήκες παρέμειναν ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο από τον Παναγιώτη Οικονομόπουλο και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Ελευθεριακή Κίνηση”, τεύχος 20, Σεπτέμβριος 2010, σελ. 69-74.
ΑΛΕΞΗΣ ΑΡΧΥΤΑΣ (1923-2005)
Του Παναγιώτη Οικονομόπουλου*
Ο Αλέξης Αρχύτας γεννήθηκε στην Κω...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018