Επιδή σαν και σας πιστέβω ότι επίγη η οργάνωση του ονομαζώμενου «χώρου» δηλαδή του αληθινού επαναστατικού κινήματος τόσο στην Ελλάδα όσο κι αλλού κι επιδή βλέπω σαν θετικό βήμα την πρότασή σας σχετικά με το καταστατικό του «χώρου» θεώρησα καλό το να σας γράψω τις δικές μου απόψεις πάνω στο τόσο καυτό ζήτημα της οργάνωσής μας ζήτημα πούχη αποδιχθή πολύ καθοριστικό, απ’ ότι γνωρίζω απ’ τη πείρα μου βέβαια. Η επεβασή σας για την οργάνωση του «χώρου» είναι ένα γεγονός πολύ ενθαρυντικό για μένα κι εύχομαι και προσπαθώ να κατάληξη σ’ επιτιχία, αλλά σας το τονίζω (απροκάλυπτα κι ευθύς εξαρχής) ότι κατά την γνώμη μου αυτή η προσπάθεια δεν θα καρποφορήση αν δεν πάψη νάναι απλώς μια πρόταση.
Ουσιαστικά αυτή η πρόταση (αν και δε νομίζω να καθορίστικε με σαφήνεια ποτέ πριν) υπάρχη εδώ και πολύ καιρό στην Ελλάδα αλλά κείνο που λίπη είναι η οργάνωση του αληθινού ανατρεπτικού κινήματος, και το ουσιαστικό βήμα πιστέβω ότι είναι η συγκρότηση της οργάνωσης του κινήματος κι όχι μόνο η πρόταση για αυτή τη συγκρότηση.
Βέβαια θα ισχυριστήται ότι επιθυμήται να συβάλεται στο να αυτοργανωθή μόνος του ο χώρος κλπ. αλλ’ εγώ πιστέβω ότι σε πολλές περιπτώσεις για να γίνη η οργάνωση ενός επαναστατικού κινήματος απαιτήται μια ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ προτωβουλία που δεν είναι απαραίτητο νάναι πλειοψιφία αυτοί που θα την κάνουν (κι η περίπτωση του Νοτιοουκρανικού Αγροτικού επαναστατικού κινήματος του 1918-21 είναι νομίζω πολύ ενδικτική σχετικά μ’ αυτό, γιατί είναι γενικά γνωστό ότι το κίνημα αυτό συγκροτήθηκε και διατηρήθηκε χάρι σε δυο - τρεις αναρχικές μικρομάδες).
Κατά τη γνώμη μου αν παρουσιάζατε την οργανωτική και καταστατική πρότασή σας ενώ θάχατε ήδη συγκροτήση μια οργάνωση ή ομοσπονδία κλπ. με την οποία θα μπορούσαν να συνδεθούν οι διάφορες ομάδες κι οι διάφοροι ενδιαφερόμενοι τότε πολύ γρήγορα πιστέβω ότι θα βλέπαται τα θετικά αποτελέσματα αυτού του εγχιρηματός σας μια κι όπως κι εσείς γνωρίζεται στον Ελληνικό ανατρεπτικό χώρο υπάρχουν σήμερα αρκετές μικρομάδες και πολλά άτομα που πολύ δυστιχώς δεν αυτοργανόνονταν, κι ουσιαστικά περιμένουν απ’ άλλους να λυθή το πρόβλημα της οργάνωσης. Αν λοιπόν αφεθούν ν’ αυτοργανωθούν μόνοι τους όλοι αυτοί πιστέβω ότι ποτέ δεν πρόκειται να το κάνουν, ότι θα παραμείνουν για πάντα προσκολιμένοι στις υπεραυθορμητιστικές τους ιδεολογίες (αυταπάτες) κι έτσι θάναι για πάντα ανίκανοι να προσφέρουν κάτι το, ουσιαστικά, θετικό στην υπόθεση της ανατροπής του υπάρχοντος καθεστώτος, κι ελπίζω νάχεται διαπιστώση και σεις ότι τόσο στη Γαλλία του 68 όσο και στην Πορτογαλία του 74 αυτό αποδίχθηκε φανερά. Πρέπει λοιπόν κάπιος ν’ αναλάβη την προτωβουλία να φτιάξη και τον τίτλο της οργάνωσης αυτού του ανοργάνωτου ανατρεπτικού χώρου, και το καταστατικό αυτής της οργάνωσης, γιατί αυτή η πράξη είναι κατά τη γνώμη μου, ο σπινθήρας που χριάζεται για ν’ ανάψει μια φωτιά για την οποία οι καύσιμες ύλες ήδη υπάρχουν άφθονες.
Βέβαια το καταστατικό αυτής της οργάνωσης πρέπει νάναι τέτιο ώστε να δυσκολεύη, και να κάνη αδύνατη τέλος την γραφιοκρατικοποίηση κι ιεράρχιση της οργάνωσης, κυρίως με το να παροτρύνη τα μέλλη της οργάνωσης ν’ αναπτύξουν την επαναστατική τους συνίδιση καθώς και τα κριτήρια...
Τον συναντάτε παντού όπου υπάρχει συγκέντρωσις. Μορφή με γραμμές που αυλακώνουν το μελανοκίτρινο πρόσωπό του. Κάθε γραμμή και ένας παληός πόνος. Κάθε ρυτίδα και μια μεγάλη δυστυχία στη ζωή. Η εγκαρτέρησις και η θλίψις χαραγμένη με τη σμίλη της Δυστυχίας στο πρόσωπό του, ολοφάνερη. Στα μάτια, μάτια βαθουλά, καθρεπτίζεται κάποια αγανάκτησις και μια ανέκφραστη ειρωνεία και αηδία για τη ζωή. – Στο ντύσιμό του, διακρίνεται μια μάταιη προσπάθεια για να συγκρατή κάποια αξιοπρέπεια.
Όρθιος, αφού αποκαλυφθή – για να φανή ένα μέτωπο αυλακωμένο από μια βαθιά ρυτίδα στη μέση, τη ρυτίδα της φροντίδας της αιώνιας...
Ολίγαι προσωπικότητες εισίν αντάξιαι του Βακουνίνου. Ολίγοι άνθρωποι ήσκησαν, όσην αυτός επιρροήν εις την εποχήν του. Ολίγοι άνθρωποι επενήργησαν όσον αυτός και ως αυτός διέπρεψαν.
Ο Μιχαήλ Βακουνίνος έσπειρε μεταξύ των Ρώσσων αξιωματικών τον πρώτον σπόρον του πυρήνος τούτων, ου το όνομα τυγχάνει συνώνυμον προς τον ύψιστον της υπερηφάνειας και της φαντασίας βαθμόν…. Περί του Μηδενισμού. Επολέμησεν εις άπαντα του κόσμου τας επαναστατικάς τάξεις. Υπήρξεν ο κύριος εισηγητής του αναρχικού κινήματος, ου το ενδιαφέρον από ημέρας εις ημέραν εξαπλούται. Το μυστηριώδες της υπ’ εκείνου ασκουμένης επιρροής της ζωής του, συνίσταται εν τη θρασύτητι των σκέψεών του και εν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018