Ράφτρα από το Σάντος της Βραζιλίας, αρκετά ενεργή στο αναρχοσυνδικαλιστικό κίνημα, όπως και κατά το κάλεσμα σε απεργία για την εργάσιμη ημέρα των 8 ωρών, που είχε τις απαρχές του στην αποβάθρα του Σάντος την περίοδο 1920-1921, μια απεργία στην οποία η ίδια με την αδελφή της Luzia και την Maria Rodrigues έπαιξαν σημαντικό ρόλο.
Αξιοποιώντας το γεγονος ότι εκείνη την εποχή οι γυναίκες απολάμβαναν έναν κάποιο σεβασμό από την αστυνομία, χρησιμοποίησε το σπίτι και εργαστήρι της ως τόπο συνάντησης για τους απεργούς και ως χώρο όπου οι πάντες μπορούσαν να προμηθευτούν προπαγανδιστικό υλικό για διανομή και μανιφέστα που απευθύνονταν στην εργατική τάξη του Σάντος και, γενικότερα, του πληθυσμού. Πολλοί άνθρωποι προσέφεραν προστασία, υποστήριξη και αλληλεγγύη στους απεργούς, ενώ οι ιδιοκτήτες εστιατορίων (που ήταν σχεδόν όλοι Ισπανοί) τους έδιναν φαγητό δωρεάν.
Εναντίον αυτής της μεγάλης απεργίας το κράτος έστειλε το Πολεμικό Ναυτικό που αναπτύχθηκε στο λιμάνι του Σάντος, ενώ η Aurora Novoa Lozano έγινε ο άμεσος ταχυδρόμος και μεταφορέας των απεργών. Σημειώσεις, μηνύματα, μανιφέστα, ακόμα και "βόμβες" πέρασαν από τα δικά της χέρια.
Ωστόσο, η δραστηριότητά της δεν περιοριζόταν στην παροχή βοήθειας στους απεργούς και τη συμμετοχή στην ταξική πάλη. Ήταν επίσης μέλος της Ομάδας Κοινωνικού Δράματος, μιας θεατρικής ομάδας που συγκροτήθηκε από συνδικάτα και είχε ως έδρα της ένα οίκημα στην Avenida (Λεωφόρο) Ana Costa, στη διασταύρωση με την Avenida Rangel Pestana. Εκεί η ίδια διακρίθηκε ως ερασιτέχνης ηθοποιός αλλά με εξαιρετικό ταλέντο.
*Οι πληροφορίες είναι του Edgar Rodrigues, από το έργο του Os Companheiros, Vol. 1 (Rio de Janeiro, 1994). Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...Του Edgar Rodrigues*
Αναρχική ράπτρια από τη Βραζιλία. Η επαγγελματική της ζωή άρχισε σε νεαρή ηλικία στο Rio Grande do Sul. Γεννήθηκε εκεί και εκεί ήταν εκεί που έκανε τη μαθητεία της πριν από την ένταξή της στο εργατικό κίνημα, αντιμετωπίζοντας ταπεινώσεις στα χέρια της αστυνομίας για τις πεποιθήσεις της.
Μέλος του Συνδικάτου Εργατριών Μοδιστρών και Συναφών Επαγγελμάτων, ήταν από τις ομιλήτριες στις συναντήσεις και μαζί με την Alzira Wekauser και τον Mauricio Felmann [ή Feldman;] - εκπροσώπησε το συνδικάτο της στο 2ο Συνέδριο Εργασίας στο Porto Alegre (27 Σεπτεμβρίου-2 Οκτωβρίου).
Παντρεύτηκε τον αναρχικό Francisco Greco και υποστήριξε γενναία τον αναρχισμό στο...
Του Edgar Rodrigues*
Εργαζόμενη γυναίκα και ελευθεριακή. Η συμμετοχή της στο κοινωνικό κίνημα έλαβε χώρα στο Σάο Πάολο τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Το όνομα της Emma Ballerini εμφανίστηκε στον αναρχικό Τύπο σε σχέση με τις πολιτιστικές ενασχολήσεις της στα Κέντρα Μελετών των αναρχικών, όπως και μέσ από τις εκθέσεις για τη σύλληψή της όσον αφορά το ρόλο της στις διάφορες απεργίες.
Αλλά ήταν οι εκστρατείες διαμαρτυρίας στις οποίες ξεχώρισε η ελευθεριακή αυτή φεμινίστρια.
Όσον αφορά την υπόθεση της συντρόφισσας του Ιταλού αναρχικού Gigi Damiani, η οποία απελάθηκε από τη Βραζιλία στις 22 Οκτωβρίου 1919 χωρίς να της...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018