Γεννήθηκε στο Reus το 1841 και πέθανε στη Βαρκελώνη το 1915.
Κάτοικος της Μαδρίτης από πολύ μικρή ηλικία, σπούδασε μηχανικός οδοποιίας και αυτό τον οδήγησε σε όλη τη χώρα. Εμπλέκεται στην εξέγερση των ομοσπονδιακών το 1869 και αναγκάζεται να εξοριστεί. Ενώ βρισκόταν στην εξορία έκανε τη γνωριμία με τον Μπακούνιν και προσχώρησε στη Συμμαχία του στη Γενεύη (Ιανουάριος 1870).
Επιστρέφοντας στη Μαδρίτη τον Μάρτιο του 1870, συμμετείχε ενεργά στις προσπάθειες της Διεθνούς στη Μαδρίτη (προήδρευσε στην πρώτη δημόσια συνεδρίασή της), κατέλαβε τη θέση του γραμματέα προπαγάνδας και βοήθησε σημαντικά στην έκδοση της εφημερίδας “La Solidaridad” (Η Αλληλεγγύη).
Το 1876 μετακόμισε στη Βαρκελώνη και ασχολήθηκε με θέματα τοπικής κουλτούρας, λαογραφίας και αθλητισμού- συνεργάστηκε επίσης με σημαντικές ελευθεριακές επιθεωρήσεις (όπως “Tramontana”, “El Productor”, “Acracia” κ.ά), ιδίως με μια σειρά άρθρων για τη μετανάστευση, ιδίως τη δεκαετία του 1880.
Υπέρμαχος της οργάνωσης, το 1889 εξέφρασε τη λύπη του για το γεγονός ότι οι αναρχικοί της έδιναν τόσο λίγη σημασία. Στα τελευταία του χρόνια έχασε ένα χέρι (1909) και εγκατέλειψε το επάγγελμά του για να γίνει λογοτεχνικός συντάκτης ενός εκδοτικού οίκου της Βαρκελώνης.
Με υψηλή μόρφωση, έγραψε πολλά για διάφορα θέματα και δημοσίευσε πολλά βιβλία στα καστιλιάνικα και καταλανικά (συμπεριλαμβανομένων σχολικών βιβλίων). Συγγραφέας των βιβλίων “A las madres” (Sabadell 1877) και “El catolicismo y la cuestión social “(Sabadell 1886).
*Πηγή: Miguel Iñiguez, A HISTORICAL ENCYCLOPAEDIA OF SPANISH ANARCHISM (Ιστορική Εγκυκλοπαίδεια του Ισπανικού Αναρχισμού). Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Thabang Sefalala - Lucien van der Walt
Οι ιδέες του Αναρχισμού έχουν συχνά παρεξηγηθεί ή παραγκωνιστεί. Ένα σύνολο μελετών, όπως η “Πολιτική Οικονομία από τα Κάτω” του Νόουλς, “Οι Αναρχικοί στην Ισπανική Επανάσταση” του Πέιρατς και άλλες, έχουν ως στόχο να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα – και επίσης να δείξουν ότι ο Aναρχισμός δεν μπορεί ποτέ να περιοριστεί σε μια ιδεολογία απλώς για να απασχολεί καθηγητές και φοιτητές σε συζητήσεις.
Οι αναρχικοί έχουν χαρακτηριστεί “ουτοπιστές” ή έχουν θεωρηθεί καταλύτες του χάους και της βίας, όπως στις διαδηλώσεις στο Σιάτλ, το 1999, ενάντια στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ωστόσο, ο Αναρχισμός έχει...
Αργύρης Αργυριάδης
Στην γενικότερη αποϊδεολογικοποίηση αλλά και τη σύγχυση των καιρών μας, ακούγονται εύτακτοι, εύηχοι και νέοι όροι που έρχονται να υπερκεράσουν τον παλιό, ξεπερασμένο λόγο των προηγούμενων κινημάτων. Συχνά έχουν τέτοιο εύρος ώστε να τους χωρούν, αν όχι όλους, τουλάχιστον τους περισσότερους. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την επίκληση στο «Ανταγωνιστικό κίνημα» ή στον «κόσμο του αγώνα» ως απότοκο του πρώτου για να συμπεριλάβουν κάτω από μια ομπρέλα τον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, κινήματα πόλης, λαϊκές συνελεύσεις, σωματεία βάσης, κομμουνιστικοποιημένες ομάδες, τον αντιεξουσιαστικό ή ακόμα και τον Αναρχικό χώρο.
Στην ουσία πρόκεται για όρο που επινοήθηκε από τον...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018