Αρκετοί σύντροφοι εκφράζουν τη γνώμη τους μέσα από τις στήλες της «Dyelo Truda» («Εργατική Υπόθεση») σχετικά με το ζήτημα των αναρχικών αρχών και του οργανωτικού σχήματος.
Όχι ότι όλοι προσέγγισαν το πρόβλημα από την ίδια οπτική γωνία. Η ουσία αυτού του θέματος, όπως εξηγείται λεπτομερώς από την εκδοτική ομάδα της «Dyelo Truda», συνίσταται στα εξής:
Εμείς οι αναρχικοί που αγωνιζόμαστε και παλεύουμε για τη χειραφέτηση του προλεταριάτου, πρέπει, οπωσδήποτε, να έχουμε ένα μέσο για να διαλύσουμε την αποδιοργάνωση που επικρατεί στις τάξεις μας, γιατί αυτή καταστρέφει τη δύναμή μας και τις ελευθεριακές μας προσπάθειες.
Ο τρόπος που μπορούμε να το κάνουμε αυτό είναι να δημιουργηθεί μια οργάνωση, η οποία ίσως αγκαλιάσει όλους τους ενεργούς μαχητές του αναρχισμού, αλλά σίγουρα την πλειοψηφία τους, βάσει συγκεκριμένων θεωρητικών και τακτικών θέσεων και που θα μας οδηγούσε σε μια σταθερή κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι θέσεις αυτές μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη.
Εννοείται ότι η αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος πρέπει να πάει χέρι-χέρι με την επεξεργασία των θεωρητικών και τακτικών θέσεων που θα συγκροτούσαν τη βάση, την πλατφόρμα γι’ αυτήν την οργάνωση. Γιατί ακόμα κι αν πρέπει να χάνουμε το χρόνο μας μιλώντας για την ανάγκη να οργανώσουμε τις δυνάμεις μας και να μην βγαίνει τίποτα απ’ αυτό, δεν μπορούμε να συνδέσουμε την ιδέα μιας τέτοιας οργάνωσης με τις καθορισμένες με σαφήνεια θεωρητικές και τακτικές θέσεις.
Η Ομάδα Ρώσων Αναρχικών στο Εξωτερικό δεν έχει χάσει ποτέ το ενδιαφέρον της γι’ αυτό το τελευταίο ζήτημα. Σε μία σειρά άρθρων στην «Dyelo Truda» με τα οποία εκφράζεται η άποψή της, η ομάδα έχει εξηγήσει εν μέρει αλλά λεπτομερώς τις σημαντικές λεπτομέρειες του προγράμματος: η σχέση του αναρχισμού με την ταξική πάλη των εργατών, τον επαναστατικό συνδικαλισμό, τη μεταβατική περίοδο, κ.λπ...
Το επόμενο καθήκον μας θα είναι να φθάσουμε σε μια σαφή διατύπωση όλων αυτών των θέσεων αρχής και κατόπιν να τις θέσουμε όλες στο πλαίσιο μιας λίγο-πολύ «στρογγυλεμένης» οργανωτικής πλατφόρμας που θα χρησιμεύσει ως βάση για την ένωση ενός σημαντικού αριθμού μαχητών και ομάδων σε μια και την ίδια αυτή οργάνωση. Αυτή θα χρησιμεύσει στη συνέχεια ως μια αφετηρία προς μια πληρέστερη συγχώνευση των δυνάμεων του αναρχικού κινήματος.
Αυτή είναι, επομένως, η διαδρομή που έχουμε επιλέξει για την επίλυση του οργανωτικού προβλήματος. Δεν είναι η πρόθεσή μας να συνεχίσουμε σ’ αυτήν την περίπτωση σε μια συνολική αναθεώρηση των αξιών ή την επεξεργασία οποιωνδήποτε νέων θέσεων. Η άποψή μας είναι πως οτιδήποτε απαραίτητο για την συγκρότηση μιας οργάνωσης που ιδρύεται πάνω σε μια δεδομένη πλατφόρμα μπορεί να βρεθεί στον Αναρχικό Κομμουνισμό, ο οποίος παντρεύει την ταξική πάλη, την ισότητα και την ελευθερία κάθε εργαζόμενου, και πραγματοποιείται στην Αναρχική Κομμούνα.
Εκείνοι οι σύντροφοι που υπερασπίζονται την έννοια μιας θεωρητικής σύνθεσης των διαφόρων ρευμάτων του αναρχισμού έχουν μια αρκετά διαφορετική προσέγγιση στο οργανωτικό ζήτημα. Είναι κρίμα που η άποψή τους είναι τόσο ασθενικά διατυπωμένη και διαμορφωμένη και έτσι είναι δύσκολο να γίνει μια αδιάλλακτη κριτική της άποψης αυτής. Ουσιαστικά, η άποψή τους είναι η ακόλουθη: Ο αναρχισμός διαιρείται σε αναρχισμό τριών τάσεων – κομμουνιστικό αναρχισμό, αναρχοσυνδικαλισμό...
- ngnm
- Αναρχική Παρέμβαση
Σημείωση μεταφραστή: Ο Ερρίκο Μαλατέστα αποτελεί αναμφίβολα μια από τις σημαίνουσες προσωπικότητες του κλασικού Αναρχισμού τόσο σε τοπικό (Ιταλία) όσο και σε διεθνές επίπεδο. Αποτελεί έναν αγωνιστή που συμμετείχε όχι μόνο στα δρώμενα της εποχής του αλλά επηρέασε αρκετά την κατεύθυνση που ήθελε ή έμελλε να πάρει το Αναρχικό κίνημα. Οι τοποθετήσεις του αρκετές παραμένουν διαχρονικές μέχρι και σήμερα ενώ κάποιοι τις θεωρούν μέχρι και αμφίσημες λόγο της μη δογματικής τους τοποθέτησης. Σε καμία περίπτωση όμως η οποιαδήποτε αμφισημία τους δεν μπορούν να αποκρύψουν την βαθύτατη αγάπη του για την ελευθερία, τον άνθρωπο και τις κοινωνίες του. Σε αυτό το...
Εισαγωγή
Το ενδιαφέρον μας για την Πλατφόρμα χρονολογείται από το 1964, όταν ξεκινήσαμε την έρευνά μας για το μαχνοβίτικο κίνημα. Το εν λόγω ντοκουμέντο μας έκανε εντύπωση ως συμπύκνωση των εμπειριών που είχαν συσσωρευτεί στο πλαίσιο του εν λόγω κινήματος από τους δύο κύριους συντάκτες του -τον Αρσίνοφ και τον Μαχνό- αν και, αν κρίνουμε από τη μαρτυρία (που συγκεντρώθηκε κατά τη διάρκεια του 1970-1971) της Ida Mett, μέλους της ομάδας Dyelo Truda, υπήρχαν πολλοί που συμμετείχαν στη συζήτησή του. Ήδη από το 1967, καταλήξαμε σε μια μετάφραση αυτών των βασικών ελευθεριακών κομμουνιστικών κειμένων. Ήταν επίσης απαραίτητο να...
- John Most και Emma Goldman, Υπερασπίζουμε την Αναρχία!
- Alexandre Skirda, “Αντικρύζοντας τον εχθρό” - Κεφάλαιο ΧΧ. Αντιστοίχιση μέσων και σκοπών
- Alexandre Skirda, “Αντικρύζοντας τον εχθρό” - Κεφάλαιο XIX. Φως στην άκρη του τούνελ: Μάης 1968
- Alexandre Skirda, “Αντικρύζοντας τον εχθρό” - Κεφάλαιο XVIII. Η OPB και η FCL (Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ομοσπονδία)
- O Βούλγαρος αναρχικός Τόντορ Άνγκελοφ Τζάκοφ
- H λέξη Ελευθεριακός είναι συνώνυμο του Αναρχικού
- Luis Lizán Pérez: Ο αναρχικός δυναμιτιστής
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
