Το Κόμμα
Η πιο εμφανής διαφορά μεταξύ της θεωρίας του Κράτος και Επανάσταση και τη πρακτική του νέου καθεστώτος είναι πως το βιβλίο έχει ελάχιστες αναφορές στο κόμμα και το ρόλο του κόμματος πρωτοπορίας και του ρόλου του. Η πιο σημαντική αναφορά είναι διφορούμενη:
«Επιμορφώνοντας το εργατικό κόμμα, ο μαρξισμός μορφώνει την πρωτοπορία του προλεταριάτου, ικανή να αναλάβει την εξουσία και να οδηγήσει το σύνολο των ανθρώπων στο σοσιαλισμό, της διαχείρισης και οργάνωσης του νέου συστήματος, να είναι ο δάσκαλος, ο καθοδηγητής, ο ηγέτης όλων των εργαζόμενων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων στο να οργανώσουν τη ζωή τους δίχως και έναντι στην αστική τάξη».
Είναι το προλεταριάτο ή πρωτοπορία του που αναλαμβάνει την εξουσία; Τα άλλα κείμενα που έγραψε ο Lenin στη διάρκεια του 1917 το κάνουν ξεκάθαρο – είναι η πρωτοπορία, το κόμμα, που αναλαμβάνει την εξουσία. Με δεδομένο αυτό, χρειάζεται να κατανοήσουμε τη φύση του κόμματος στο οποίο ο Lenin πέρασε τη ζωή του και του οποίου η ιδεολογία αναγκαστικά θα διαμόρφωνε τις αποφάσεις που θα λαμβάνονταν και τις δομές που θα δημιουργούνταν.
Το πρώτο πράγμα που προσέχουμε για την πρωτοπορία είναι πόσο σημαντική είναι για το σοσιαλισμό. Δίχως το σωστό τύπο κόμματος, ο σοσιαλισμός θα ήταν αδύνατος. Όπως τόνισε ο Lenin το 1902 «δεν θα μπορούσε να υπάρξει σοσιαλδημοκρατική συνείδηση ανάμεσα στους εργάτες» καθώς πρέπει «να φτάσει σ’ αυτούς από έξω. Η ιστορία όλων των χωρών δείχνει πως η εργατική τάξη, αποκλειστικά με τις δυνάμεις της, είναι ικανή να αναπτύξει συνδικαλιστική συνείδηση» ενώ η «θεωρία του σοσιαλισμού, όμως, γεννήθηκε από τις φιλοσοφικές, ιστορικές και οικονομικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν από μορφωμένους αντιπροσώπους των τάξεων ιδιοκτητών, των διανοούμενων». Το κόμμα ήταν απαραίτητο για να μορφώσει μια τάξη η οποία δεν μπορούσε ποτέ να αναπτύξει σοσιαλιστικές ιδέες από μόνη της:
«δεν μπορούμε να μιλάμε για μια ανεξάρτητη ιδεολογία που μορφοποιήθηκε από τις ίδιες τις εργαζόμενες μάζες στη διεργασία του κινήματος τους, η μόνη επιλογή είναι – είτε αστική ή σοσιαλιστική ιδεολογία. Δεν υπάρχει μέση οδός [...] Επομένως, το να κακολογείς τη σοσιαλιστική ιδεολογία κατά οποιονδήποτε τρόπο, να αποκλίνεις από αυτή έστω και στο ελάχιστο, σημαίνει να ενισχύεις την αστική ιδεολογία. Λέγονται πολλά για αυθορμητισμό. Η αυθόρμητη εξέλιξη όμως του κινήματος της εργατικής τάξης οδηγεί στην υποταγή του στην αστική ιδεολογία [...]. Επομένως, το έργο μας, το έργο της Σοσιαλδημοκρατίας, είναι να πολεμήσει την αυθορμητότητα, να στρέψει το κίνημα της εργατικής τάξης από αυτή την αυθόρμητη, συνδικαλιστική μάχη να μπει υπό τη προστασία της επαναστατικής Σοσιαλδημοκρατίας».
Αγνοώντας το προφανές σημείο πως η «ιστορία» δεν δείχνει κάτι τέτοιο – ως εμφανές αντιπαράδειγμα, το 1917 «οι μάζες ήταν ασύγκριτα πιο επαναστατικές από το Κόμμα, το οποίο με τη σειρά του ήταν πιο επαναστατικό από τη κεντρική επιτροπή του» – αυτή η οπτική δεν μπορεί να βοηθήσει το κόμμα και πόσο μάλλον η ηγεσία του να αποκτήσει μια πλεονεκτική θέση. Το εμφανές συμπέρασμα είναι πως το να διαφωνείς με το κόμμα και την ηγεσία του ήταν ένδειξη απουσίας της σοσιαλιστικής συνείδησης από μέρους σου. Το κόμμα έτσι υποκαθιστά την εργατική τάξη με τον εαυτό του....
Το κείμενο είναι το δοκίμιο του συγγραφέα που συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία Bloodstained: One Hundred Years of Leninist Counterrevolution (AK Press, 2017), το κείμενο είναι διαθέσιμο από τον ιστότοπο της συντακτικής ομάδας του Anarchist FAQ. Ο Iain McKay είναι αναρχικός, συγγραφέας και μέλος της συντακτικής ομάδας του Anarchist FAQ. Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας
Έγιναν τρείς επαναστάσεις το 1917 – τον Φεβρουάριο που ξεκίνησε αυθόρμητα με απεργίες την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, η επανάσταση τον Οκτώβριο όταν η πλειοψηφία του Δεύτερου Πανρωσικού Κογκρέσου των Σοβιέτ επέλεξε να ψηφίσει μια Μπολσεβίκικη κυβέρνηση, και αυτή που ο Ρώσος αναρχικός Voline ονόμασε Η Άγνωστη...
Ο Georgi Zhechev Tekeliev γεννήθηκε στη βουλγαρική πόλη Haskovo στις 7 Απριλίου 1897 σε μια οικογένεια που εργαζόταν σε μικρές βιοτεχνίες. Ολοκλήρωσε εκεί την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του, ενώ στο γυμνάσιο είχε καθηγητή τον ποιητή Emanuil Popdimitrov. Ο Georgi δημοσίευσε το πρώτο του άρθρο πριν από το 1914.
Έγινε αναρχικός σε ηλικία δεκαέξι ετών, αφού διάβασε φυλλάδια του Μπακούνιν και του Κροπότκιν, και αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Σόφιας. Ήταν ιδρυτής των πρώτων ελευθεριακών ομάδων στο Χάσκοβο. Σε επαφή με τις διάφορες αναρχικές εκδοτικές ομάδες, έγινε διανομέας των εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων και φυλλαδίων που λάμβανε τακτικά....
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018