Παγκόσμια αναρχική ιστορία

Λεπτομέρειες: Paul Sharkey; Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 16 Αυγούστου 2020

Paul Sharkey

Ο Ciriaco Duarte (1908-1996) ήταν αναρχικός τυπογράφος και συγγραφέας που γεννήθηκε στην Encarnación (στην Παραγουάη) στις 8 Αυγούστου 1908. Εκπαιδεύτηκε ως τυπογράφος στη γενέτειρά του από τον Félix Cantalicio Aracuyú στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Ο Aracuyú ήταν αναρχικός αγωνιστής, mestizo (δηλαδή ινδιάνικης και μαύρης καταγωγής) που μιλούσε δύο γλώσσες, Ισπανικά και Guarani.

Στις αρχές του 1900, ο Aracuyú άνοιξε ένα Πολιτιστικό Κέντρο «Rafael Barrett» από αναρχοσυνδικαλιστές της Παραγουάης. Εκεί δημιουργήθηκε μια μεγάλη συλλογή βιβλίων τόσο Παραγουανών όσο και άλλων συγγραφέων. Ήταν σε αυτό το κέντρο που δημιουργήθηκαν τα πρώτα συνδικάτα στην Παραγουάη κατά τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα. Η FORP (Federación Obrera Regional del Paraguay - Περιφερειακή Ομοσπονδία Εργατών Παραγουάης) ιδρύθηκε το 1906. Οι προσπάθειες της ένωσης των εργατών ήταν ισχυρές και σ’ αυτές βοήθησαν και συνεισέφεραν αρκετοί και μη Παραγουανοί όπως οι Luis Pozzo, José Bertotto και Pietro Gori και κορυφώθηκαν με την ενθάρρυνση που προσέφερε ο Rafael Barrett. Γρήγορα η FORP διαμόρφωσε την πολιτική της φυσιογνωμία και προσέγγισε τη FORA (Federación Obrera Regional Argentina - Περιφερειακή Εργατική Ομοσπονδία Αργεντινής).

Το 1916, ο άνθρωπος που επρόκειτο να γίνει ο πλέον διάσημος γλύπτης της Παραγουάης, ο Ignacio Núñez Soler (1891-1983), γιος ενός από τους κορυφαίους φιλελεύθερους πολιτικούς της χώρας, μαζί με τους Leopoldo Ramos Giménez, Rufino Recalde Milesi, Modesto Amarilla, Manuel Núñez και άλλους, ίδρυσαν μια ομάδα εργατών που ονομάστηκε «Primero de Mayo» («1η Μάη») και υιοθέτησε τη μαύρη σημαία. Από αυτήν την ομάδα, προήλθε με τη σειρά του το CORP (Centro Obrero Regional del Paraguay - Περιφερειακό Εργατικό Κέντρο Παραγουάης) που εμφανίστηκε το 1916. Το CORP απολάμβανε την ενεργό υποστήριξη της ομάδας «Primero de Mayo» καθώς και των Félix Cantalicio Aracuyú, Lorenzo Martinez, Silvio González Medina, Neri Caballero, Cayetano Raimundi, Máximo Larrosa, Vicente Alvarenga, Leopoldo Ruiz, Juan Venider, Tomás Fans Francisco Florentín, Anacleto Meza, Eugenio Rueda, F. Artigas, Pedro Martinez, Lorenzo Martinez, Anselmo Vega, Juan G. Cardozo, Isidoro López, Martin Correa, Alfredo Benitez, Rodolfo Morales, Carlos Irala, Estanislao Méndez, Pedro Catal Οι Amarilla, Tomás Roa, Emilio Cutillo και Alejo Flecha μεταξύ άλλων.

Το CORP κατάφερε να δημιουργήσει τμήματα σε όλες σχεδόν τις πόλεις της χώρας και διέθετε αρκετά έντυπα, όπως το «El Combate» («Η Μάχη») -που εμφανίστηκε το 1919- καθώς επίσης και τα «Renovación» («Ανανέωση»), «Protesta Humana» («Ανθρώπινη Διαμαρτυρία)» και «Prometeo» («Προμηθέας»). Τα τελευταία από αυτά τα έντυπα διευθύνονταν από τον Leopoldo Ramos Giménez και εμφανίστηκαν το 1914 πριν την ίδρυση του CORP, ωστόσο εντάχθηκαν στην οργάνωση. Το 1922, μια αντιπροσωπεία από την αναρχική εφημερίδα «Renovación» -που κυκλοφορούσε στην πρωτεύουσα της Παραγουάης Asunción- παρακολούθησε το πρώτο περιφερειακό αναρχικό συνέδριο της Αργεντινής τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου.

Επίσης, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, η IWA (International Workers Association - αναρχοσυνδικαλιστική διεθνής) που έδρευε στο Βερολίνο, αλληλογραφούσε με αναρχοσυνδικαλιστικές οργανώσεις στην Παραγουάη και έτσι η CORP συνδέθηκε με το ηπειρωτικό τμήμα της IWA για την Αμερική, ACAT (Asociación Continental Americana de Trabajadores - Αμερικανικός Ηπειρωτικός Σύνδεσμος Εργατών).

Από πολύ μικρή ηλικία, ο Duarte έδινε ομιλίες και διαλέξεις στα γραφεία του συνδικάτου στην Itapúa, όπου έδρευε η περιφερειακή επιτροπή του CORP....

Περισσότερα …

Λεπτομέρειες: Dimitri (tr.); Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 12 Αυγούστου 2020

Το όνομα “Acracia” (Α-κράθια - “Χωρίς κράτος) υπήρξε τίτλος αρκετών αναρχικών και ελευθεριακών εκδόσεων στην Ισπανία από τη γέννηση του ελευθεριακού κινήματος και μετά. Εδώ παρατίθενται μερικές από αυτές.

1. Μηνιαία έκδοση με τον υπότιτλο “Κοινωνιολογικό περιοδικό”. Κυκλοφορούσε στη Βαρκελώνη από τον Γενάρη του 1886 μέχρι τον Ιούνη του 1888. Εκδόθηκαν 30 τεύχη. Αρχικά σε 8 σελίδες, αργότερα σε 16 (από το Νο 6) και στη συνέχεια σε 32 (από το Νο 19). Το Νο 5 έφερε επίσης ένθετο 20 σελίδων. Ο Salvador Peris (και αργότερα ο Bienvenido Rius) είχαν τη διεύθυνση, ενώ η υπόλοιπη εκδοτική ομάδα αποτελείτο από τους...

Περισσότερα …

Λεπτομέρειες: Dimitri (tr.); Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος; 10 Αυγούστου 2020

Αν και γεννήθηκε στην περιοχή Pueblo Nuevo της Βαρκελώνης, έζησε από νωρίς στην Badalona όπου εργάστηκε στη βιομηχανία γυαλιού. Πολύ κλειστός φίλος του Juan Peiró, ήταν γραμματέας του συνδικάτου υαλουργών και της τοπικής ομοσπονδίας της Badalona, για την εφημερίδα της οποίας “La Colmena Obrera” έγραψε επίσης, έγραψε άρθρα.

Από το 1919 ζούσε στη Σεβίλλη και δύο χρόνια μετά βρισκόταν στη Villaviciosa, μόνο για να επιστρέψει στη Badalona πριν από τη δικτατορία Primo de Rivera, όπου έγινε μέλος της επαναστατικής εθνικής επιτροπής της CNT και των υπόγειων αναρχικών ομάδων που αντιτάχθηκαν στον δικτάτορα. Τον Μάιο του 1929 έφυγε για τη Γαλλία,...

Περισσότερα …