Την 1η Αυγούστου 1902 γεννήθηκε η Lola Iturbe, αγωνίστρια του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου, φεμινίστρια, αναρχική και συμμετέχουσα στον ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο και τη γαλλική αντίσταση στη ναζιστική κατοχή.
Με προέλευση από την Καταλονία, ξεκίνησε σχεδόν παιδί ακόμα να ράβει και το 1916, σε ηλικία 14 χρόνων, βρίσκει δουλειά σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας. Εκεί έγινε μέλος του συνδικάτου της ένδυσης και σχεδόν αμέσως της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT).
Στην αρχή της δικτατορίας του Primo de Rivera πήρς το δρόμο της εξορίας με τον σύντροφό της “Juanel” -αναγνωρισμένο ζωγράφο του αναρχικού κινήματος- και τους δύο γιους του, Aurora και Helenio. Πρώτα θα πάνε στη Γαλλία και μετά στο Βέλγιο. Θα επιστρέψουν με την επιστροφή της Δημοκρατίας, επιστρέφοντας και στη συνδικαλιστική και πολιτική δραστηριότητα.
Ήταν μία από τους ομιλητές εκ μέρους της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ιβηρικής (FAI) στη συγκέντρωση που οργάνωσε το 1933 η εφημερίδα της FAI “Tierra y Libertad”, μαζί με προσωπικότητες όπως οι Ascaso, Durruti και Gilabert, μεταξύ άλλων.
Με το ξέσπασμα της Επανάστασης και του Εμφυλίου Πολέμου, θα προσφέρει τις υπηρεσίες της ως νοσοκόμα στο Νοσοκομείο Campaign που διευθυνόταν από το Συνδικάτο Συγκοινωνιών της CNT.
Ως ενεργό μέλος της γυναικείας οργάνωσης “Mujeres Libres”, συνόδευσε την Emma Goldman στην περιοδεία της στην Ισπανία το 1938.
Μετά την ήττα της Επανάστασης, θα εξοριστεί στη Γαλλία, επιστρέφοντας μετά την πτώση της δικτατορίας του Φράνκο.
