Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

21 Ιουλίου 2012

“ Ένα κίνημα που αγνοεί ή αποστρέφεται την κοινωνική ιστορία, αλλά και την ιστορικότητά του, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να βρίσκεται διαρκώς στο νησί των λωτοφάγων ”.   Γ. Μ

Αναμφίβολα, οι περισσότεροι θεωρητικοί  (εννοούνται εδώ οι γνωστότεροι από τους πρωτεργάτες του κοινωνικού αναρχισμού, ο Μπακούνιν, ο Κροπότκιν, ο Μαλατέστα, κ.α.) υπήρξαν θερμοί υποστηρικτές της οργάνωσης. Αποδέχτηκαν την έννοια οργάνωση, την εισηγήθηκαν στους συντρόφους τους και την εφάρμοσαν και οι ίδιοι.

Όσον αφορά τον Μπακούνιν, αρκεί να μάθουμε τις δραστηριότητές του στα πλαίσια της 1ης Διεθνούς, να γνωρίσουμε τις βασικές αρχές της Συμμαχίας, που ο ίδιος συνέβαλε στη δημιουργία της και συνέταξε το πρόγραμμά της, ή να ανατρέξουμε σε οποιοδήποτε από τα γραπτά του για να πειστούμε για τις αντιλήψεις του και να αναγνωρίσουμε το καθαρά οργανωτικό του πνεύμα. Θα επανέλθουμε.

Ο Μαλατέστα υπήρξε όχι μόνον ο πνευματικός κληρονόμος και ο πιστότερος συνεχιστής του Μπακούνιν αλλά και από τους αναρχικούς θεωρητικούς (όλων των εποχών και όλων των χωρών) αυτός που εργάστηκε ακούραστα για να υπερασπίσει και να διαδώσει τις βασικές αρχές της οργάνωσης. Αρκεί να απαριθμήσουμε τις πολλαπλές δραστηριότητές του ή να παραθέσουμε ορισμένα αποσπάσματα από τα γραπτά του σχετικά με το θέμα.

Διετέλεσε ιδρυτικό μέλος της Ιταλικής Ομοσπονδίας, τμήματος της Διεθνούς (1872). Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο Συνέδριο του Σαιντ-Ιμιέ (ιδρυτική πράξη του οργανωμένου κοινωνικού αναρχισμού), αγωνίζεται δραστήρια μαζί με τον Μπακούνιν στα πλαίσια της Συμμαχίας, συμμετέχει στο Συνέδριο του ιταλικού τμήματος (στη Μπολόνια, 1873) και στο παράνομο αναρχικό Συνέδριο της Φλωρεντίας (1876). Στη διάρκεια αυτού του Συνεδρίου, έγινε μια πρώτη επεξεργασία του λεγόμενου κομμουνιστικού αναρχισμού. Τον ίδιο χρόνο, συμμετέχει στο 6ο Συνέδριο της αντιεξουσιαστικής Διεθνούς που έγινε στη Βέρνη και οργανώνει το Συνέδριο των Επαναστατών – Σοσιαλιστών στο Λονδίνο, το 1881 (εδώ, μαζί με τον Κροπότκιν, ορίζεται μέλος της τριμελούς γραμματείας). Ο Μαλατέστα έγραψε στη συνέχεια το ‘’Πρόγραμμα της Διεθνούς Εργατικής Ένωσης’’ (1884) και ένα δεύτερο οργανωτικό πρόγραμμα γνωστό σαν ‘’Μανιφέστο της Νίκαιας’’ (1889). Οργανωτής του Επαναστατικού Συνεδρίου του Capolago  (1891) στο οποίο προέδρευσε, και συντάκτης ενός τρίτου προγράμματος που υιοθετήθηκε από αυτό το συνέδριο, έκανε επίσης μια μεγάλη περιοδεία προπαγανδιστικής δράσης στην Ισπανία (τέλος του 1891–αρχές του 1892) που συνέβαλε στην ενίσχυση του οργανωτικού προσανατολισμού του ισπανικού κινήματος.

Τον βρίσκουμε ακόμη μεταξύ των πιο δραστήριων οργανωτών του Σοσιαλιστικού Συνεδρίου του Λονδίνου (1896). Όπου ολοκληρώνεται η οριστική διάσπαση μεταξύ των αναρχικών και των εξουσιαστών σοσιαλιστών. Στη συνέχεια, παίρνει μέρος στο Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο του Άμστερνταμ (1907) όπου παίζει σημαντικό ρόλο, έπειτα στο πρώτο Συνέδριο της Αναρχικής Ένωσης Ιταλίας (1920) της οποίας το πρόγραμμα συνέταξε. Συμμετέχει επίσης στη Διεθνή Συνδιάσκεψη του 1922 στην Ελβετία, για τα 50 χρόνια από το Συνέδριο του Σαιντ-Ιμιέ, κτλ, κτλ. Ο Μαλατέστα ήταν πάντα παρών όταν το κίνημα αντιμετώπιζε το πρόβλημα της οργάνωσης και την πρακτική του λύση.

Aπ΄ τα πολυάριθμα άρθρα για την οργάνωση που έγραψε ο Μαλατέστα,  θα αναφέρω μόνο ορισμένα σαν παράδειγμα : ‘’L΄ organizzazione’’,  δημοσιεύτηκε στα τεύχη 13,  14  και 15,  (Ιούνιος 1897) του περιοδικού ‘’L΄ agitazione’’ και αναδημοσιεύτηκε από τον Λουίτζι Φάμπρι  (Μοντεβιδέο,1950)   αναφέρω επίσης : ‘’organizzatori e...

Περισσότερα …