- Your name
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
Nick Heath
Νεκρολογία για τον τελευταίο επιζώντα της θρυλικής αναρχικής ομάδας «Οι Φίλοι του Ντουρρούτι»Χοακίν Πέρεζ Ναβάρρο.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, παρακολούθησα στο Λονδίνο μια ταινία για τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Κάποια στιγμή, ένας γέροντας που καθόταν δίπλα μου άρχισε να δακρύζει μέχρι που από μια στιγμή και έπειτα το δάκρυ μεταβλήθηκε σε κλάμα και άρχισε να γίνεται περισσότερο έκδηλο. Αργότερα, έμαθα ότι ο γέροντας αυτός ήταν ο Χοακίν Πέρεζ Ναβάρρο, ο οποίος πέθανε πρόσφατα (Σεπτέμβρης 2006) σε ηλικία 99 χρόνων και ήταν ο τελευταίος επιζών από τα μέλη της ομάδας «Οι Φίλοι του Ντουρρούτι».
Η ομάδα αυτή σχηματίστηκε με πρωταρχικό καθήκον να αντιταχθεί στη στρατιωτικοποίηση των πολιτοφυλακών της CNT καθώς και τις προδοσίες του Κομμουνιστικού Κόμματος, παίρνοντας το όνομα του επικεφαλής των πολιτιφυλακών αυτών Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι, ο οποίος σκοτώθηκε το Νοέμβρη του 1936 στη διάρκεια των μαζών για την υπεράσπιση της Μαδρίτης από τα φρανκικά στρατεύματα.
Ο Χοακίν γεννήθηκε από αγροτική οικογένεια στο Calpes de Arenso, κοντά στην Castillon και ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Σε ηλικία 11 χρόνων έχασε τον πατέρα του και εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του στη Βαρκελώνη. Το 1919, σε ηλικία 12 χρόνων, έγινε μέλος του αναρχοσυνδικαλιστικού συνδικάτου CNT.
Στις αρχές του 1936, ο Χοακίν πήρε μέρος στην αρχική μάχη στη Βαρκελώνη εναντίον των φρανκιστών και μετέπειτα πολέμησε σο μέτωπο της Αραγκόν με τις αναρχικές πολιτοφυλακές. Το 1937 έγινε μέλος της ομάδας «Οι Φίλοι του Ντουρρούτι» και πήρε μέρος στις μάχες το Μάη του 1937 στη Βαρκελώνη. Τα γεγονότα αυτά, το ξέσπασμα δηλαδή των μαχών μεταξύ των αναρχικών και των ανεξάρτητων σοσιαλιστών από τη μια και των σταλινικών κομμουνιστών και δυνάμεων της Εθνοφρουράς από την άλλη, έγιναν αντικείμενο του βιβλίου του Τζορτζ Όργουελ «Φόρος Τιμής στην Καταλονία» καθώς και της ταινίας του Κεν Λόουτς «Γη και Ελευθερία» («Land and Freedom») του 1995.
Αργότερα, ο Χοακίν πολέμησε με τη «Σιδηρά Φάλαγγα», μια αναρχική πολιτοφυλακή η οποία αρχικά αποτελέστηκε από πρώην φυλακισμένους που απελευθερώθηκαν από τι φυλακές της Δημοκρατίας.
Στα τέλη του 1938, ο Χοακίν συνελήφθη και υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τους σταλινικούς, που τον απείλησαν και με θάνατο, και φυλακίστηκε στη φυλακή Montjuic. Αλλά με απέδρασε και με την επικράτηση του Φράνκο κατέφυγε στη Γαλλία, όπου, όμως, κλείστηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στις τοποθεσίες Argeles και Barcares, ενώ εργάστηκε σε καταναγκαστικά έργα στη Βρέστη. Με την πτώση της Γαλλίας στους χιτλερικούς το 1940, απέδρασε και κατέφυγε στην Αγγλία.
Εκεί συμμετείχε σε μια αναρχική ομάδα Ισπανών εξορίστων. Στο διάστημα 1969-1974 ήταν μέλος της επιτροπής συμπαράστασης της CNT στη Βρετανία. Μετά από ένα μικρό διάστημα εργαζόμενος στον οικοδομικό χώρο, εργάστηκε στο ξενοδοχείο Mayfair για αρκετά χρόνια. Μετέπειτα εργάστηκε σε διάφορες άλλες εργασίες μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
Ο Χοακίν έγραψε τρία βιβλία στην ισπανική γλώσσα. Στο πρώτο από αυτά τα βιβλία με τον τίτλο «Relato Poetico» («Ποιητική Αναφορά» - 1995) περιείχε τις εμπειρίες του. Αφιερωμένος ολοκληρωτικά στις αναρχικές του ιδέες, μετέφερε στο βιβλίο αυτό όλη την ατμόσφαιρα αδικίας και αγώνα στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου και περιέγραψε...
- Your name
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
Οι αναρχικές ιδέες έφτασαν στην Παλαιστίνη στις αρχές του 20ού αιώνα μέσα από ένα μεγάλο κύμα Εβραίων μεταναστών κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Ρωσία, Λιθουανία, Ουκρανία και Πολωνία). Οι ιδέες του Πέτρου Κροπότκιν και του Λέοντα Τολστόϊ έτυχαν αξιοσημείωτης επίδρασης σε ονομαστούς υποστηρικτές του αριστερού σιωνισμού, ανάμεσα στους άλλους στους Yitzhak Tabenkin, Berl Katzenelson και Mark Yarblum. Ο δε οργανωτής του ιουδαϊκού κινήματος αυτοάμυνας Joseph Trumpeldor, ήρθε αρκετά κοντά στις ιδέες του αναρχοσυνδικαλισμού. Οι αναρχικές ιδέες είχαν, επίσης, αξιοσημείωτη επίδραση στη διαμόρφωση κοινωνικοπολιτικών κινημάτων, όπως τα Poalei Zion, Zeirei-Zion, He-Halutz
- Your name
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
@font-face { font-family: "Times New Roman"; }@font-face { font-family: "Arial"; }p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal { margin: 0cm 0cm 0.0001pt; font-size: 12pt; font-family: Arial; }table.MsoNormalTable { font-size: 10pt; font-family: "Times New Roman"; }div.Section1 { page: Section1; }
Η πραγματική ενότητα της Διεθνούς […] είναι μέσα στις κοινές προσδοκίες και μέσα στο αυθόρμητο κίνημα των λαϊκών μαζών όλων των χωρών, και όχι μέσα σε μια κάποια κυβέρνηση, ούτε σε μία ομοιόμορφη πολιτική θεωρία, επιβεβλημένη από ένα Γενικό Συνέδριο σε αυτές τις μάζες.
Η Α’ Διεθνής των Εργατών συγκροτήθηκε, στο Λονδίνο, κατά τη συνάντηση του Sant-Martin’s Hall στις 29 Σεπτεμβρίου 1864. Το πρώτο Συνέδριό...
- Alexander Atabekian - Ένας αναρχικός στους δρόμους της ελευθερίας
- Ο αναρχισμός στην Αρμενία
- Ταινίες για την Ισπανική Επανάσταση και Εμφύλιο
- Ο αναρχικός Πλωτίνος Ροδοκανάτης και η δράση του στο Μεξικό
- Σύντομη ιστορία του αναρχοσυνδικαλισμού
- Αμιλκάρε Τσιπριάνι
- Παύλος Αργυριάδης - Αφιέρωμα στην Παρισινή Κομμούνα