Στις 14 Σεπτέμβρη 1902, γεννήθηκε στο Kilifarevo της Βουλγαρίας, ο Dimitar Balkhov, ιστορικό μέλος της Βουλγαρικής Κομμουνιστικής Αναρχικής Ομοσπονδίας (FACB) ο οποίος αγωνίστηκε ενάντια στις διαδοχικές δικτατορίες στη χώρα αυτή.
Ως νεαρός, είχε ήδη πάρει μέρος στην ένοπλη αντίσταση ενάντια στη δικτατορία του τσάρου Boris III και του Aleksandar Tsankov. Μέχρι τότε ο Balkhov συμμετείχε ήδη στην FACB, μια πολιτική οργάνωση με σημαντική επιρροή στο βουλγαρικό συνδικαλιστικό κίνημα και τις φοιτητικές οργανώσεις, μια οργάνωση στην οποία συμμετείχαν, επίσης, αγωνιστές του μεγέθους των Mikhail Gerdzhikov και Gueorgui Cheitanov.
Κατά την εξέγερση του 1923, ο Dimitar Balkhov σχημάτισε την Επαναστατική Επιτροπή Δράσης. Εξορίστηκε στη Γιουγκοσλαβία όπου εργάστηκε στους σιδηροδρόμους, ενώ πραγματοποίησε συναντήσεις με αναρχικούς αγωνιστές του χώρου αυτού. Αργότερα μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου εργάστηκε στον τομέα του ξύλου.
Πέθανε πολύ νέος από φυματίωση, σε ηλικία 31 ετών στη Γαλλική Χώρα των Βάσκων, στις 20 Φλεβάρη 1932.
*Πηγή: Emilio Crisi.
...
Αργύρης Αργυριάδης*
«Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι ο πρώτος ανθρώπινος νόμος. Η ελευθερία ο δεύτερος»
Αν και ο όρος Αναρχισμός ως όρος συνδέεται ξεκάθαρα ως σύνολο πολιτικών ιδεών μονάχα όταν το διακήρυξε περίτρανα ("Είμαι Αναρχικός!") ο Προυντόν στο πολύ σημαντικό έργο του «Τι είναι ιδιοκτησία», αναμφίβολα ένα από τους πιο σημαντικότερους εκφραστές του κλασικού αναρχισμού της νεωτερικότητας είναι ο Μιχαήλ Μπακούνιν. Συμπληρώνονται φέτος 143 χρόνια από τον θάνατό του και στο κείμενο αυτό θα προσπαθήσω να συνοψίσω τις επαναστατικές ιδέες του και την διαχρονικότητα τους στο σήμερα.
Ο Μπακούνιν εντρύφησε στον Αναρχισμό μετά την γνωριμία του με τον Προυντόν, ο οποίος...
Του Δημήτρη Δαμασκηνού, εκπαιδευτικού Δ.Ε.
10/3/2017
"“Φυσιολόγος, με κλίση μάλλον προς την ανθρωπολογία, υπό την σκιάν επιφανούς πατρός, εφήμερος καθηγητής στο κολέγιο της Γαλλίας, μαχόμενος δημοσιογράφος στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες, την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και τη Νεάπολη, εθελοντής στην επανάσταση της Κρήτης και εκλεγμένος πληρεξούσιος του Κρητικού Λαού, καταζητούμενος στη Γαλλία, την Τουρκία, την Ελλάδα και την Ιταλία εξαιτίας της ανατρεπτικής του δράσης, διοικητής τάγματος κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Παρισιού, στρατηγός και εκλεγμένο μέλος της Παρισινής Κομμούνας, ο Γουσταύος Φλουράνς έζησε, στα τριάντα τρία χρόνια της ύπαρξής του (1838-1871), μια ζωή πολυτάραχη” (1).
Ο άγνωστος στους περισσότερους Γκουστάβ...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018