Ο Vasily Plekhanov (ψευδώνυμα Sergey, Vasilyev Vasily κι Logidze Nikolai) γεννήθηκε το 1880, μάλλον στο Nizhny Novgorod. Εργαζόταν στης δασοκομεία της περιοχής Nizhny Novgorod.
Κατά το φθινόπωρο του 1905 ήταν ένας από τους οργανωτές και βασικούς αγωνιστές της αναρχοκομμουνιστικής ομάδας της Μόσχας “Ελευθερία”. Η ομάδα οργάνωσε το δικό της εκδοτικό οίκο “Ελευθερία”. Φέρεται ότι πήρε μέρος σε απαλλοτριώσεις στο Balahn του Nizhny Novgorod. Το 1910 αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στη Γαλλία. Στο Παρίσι μαζί με τον A. Bessel-Vinogradov γράφτηκαν να παρακολουθήσουν μια σχολή ηλεκτρολόγων. Υπήρξε, επίσης, από τους οργανωτές του Συνδέσμου Ενεργού Βοήθειας στους Πολιτικούς Καθολικούς.
Το 1913 ήταν ένας από τους ηγέτες της Ομοσπονδίας Κομμουνιστών “Η Αδελφότητα των Ελεύθερων” (της δεύτερης με αυτό το όνομα). Στο διάστημα 4-13 Οκτώβρη αυτού του χρόνου συμμετείχε στο Συνέδριο τη Ομοσπονδίας αυτής που έγινε στο Παρίσι, υποστηρίζοντας τις απόψεις του A. Karelin.
*Πηγή: Овсянников Сергей.
...Το εν λόγω βιβλίο είναι μια συλλογή δοκιμίων του Ουρουγουανού δημοσιογράφου, αρθρογράφου, ερευνητή και καθηγητή Ραούλ Ζιμπέκι (Raul Zibechi) με τα οποία επιχειρείται μια ενδελεχής χαρτογράφηση των λεγόμενων κινημάτων “από τα κάτω” στις χώρες της Λατινικής Αμερικής της τελευταίες δύο σχεδόν δεκαετίες. Ο συγγραφέας συμμετέχει ο ίδιος στα εν λόγω κινήματα, ως συνεργάτης κοινωνικών και πολιτικών ομάδων γειτονιάς και εναλλακτικών Μέσων Ενημέρωσης και εκπαίδευσης. Ο ίδιος έχει ασχοληθεί εκτενέστατα με τα κοινωνικά αυτά κινήματα, τις οργανώσεις και καθημερινές πρακτικές τους, έχοντας προσφέρει σημαντικά βιβλία όπως τα “Εδάφη σε Αντίσταση – Πολιτική Χαρτογραφία της Αστικής Περιφέρειας στη Λατινική Αμερική”, “Διαχέοντας την...
Ο Vasily Danilov μεγάλωσε σε μια φτωχή αγροτική οικογένεια στο χωριό Gulyai Polye. Ήταν σύμφωνα με διαφορετικές εκδοχές, τσαγκάρης ή σιδεράς.
Συμμετείχε στην εξέγερση εναντίον του Hetman Skoropadsky από τις πρώτες ημέρες και έγινε μόνιμος επικεφαλής στον εφοδιασμό του πυροβολικού των Μαχνοβιτών, μέλος του αρχηγείου της μεραρχίας Μαχνοβιτών και στη συνέχεια του αρχηγείου του στρατού.
Ήταν ένας από τους Μαχνοβίτες που πέρασαν τα σύνορα της Ρουμανίας στις 28 Αυγούστου του 1921. Παρέμεινε στη Ρουμανία, στο Βουκουρέστι και παντρεύτηκε εκεί μια γυναίκα, ονόματι Ρόζα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ήταν επικεφαλής ενός τμήματος Μαχνοβιτών για την επανασύσταση και την κινητοποίηση...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018