Εισαγωγικό
Η Σκηνή - Πρεσβεία των ιθαγενών (Aboriginal Tent Embassy) βρίσκεται στο γρασίδι απέναντι από την κύρια είσοδο του Παλιού Κοινοβουλίου στην Canberra. Το 1995, Αυστραλιανή Επιτροπή για την Κληρονομιά αναγνώρισε την τοποθεσία της πρεσβείας ως τόπο πολιτισμικής σημασίας στην καταγραφή της Εθνικής Περιουσίας - στην αυστραλιανή λίστα των τόπων φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς.
Οι ιθαγενείς είναι συνδεδεμένοι με την περιοχή της Πρεσβείας για αιώνες. Το 1925 βρέθηκαν· σκέιπερς (εργαλεία από κέρατα ζώων) και αιχμές στην αμμώδη βουνοκορφή μεταξύ του Κοινοβουλίου και του ποταμού Molongo. Επίσης κατά τη δημιουργία των χώρων γκαζόν του Κοινοβουλίου, ανακαλύφθηκε ένα κεφάλι τσεκουριού και ένα μπούμερανγκ και σε σκάμμα άμμου κοντά στο Κοινοβούλιο ξεσκεπάστηκαν παραδοσιακά εργαλεία.
Οι πρώτες διαμαρτυρίες ιθαγενών στην τοποθεσία της Πρεσβείας έγιναν το 1927 στα εγκαίνια του Παλιού Κοινοβουλίου. Αναφέρεται ότι δύο πρεσβύτεροι Αμπορίτζιναλ έκαναν προσωπικές διαμαρτυρίες κατά της δημιουργίας του Κοινοβουλίου σε γη της οποίας απαιτούσαν την κυριότητα. Ο πιο φημισμένος αυτών των διαδηλωτών ήταν ο Jimmy Clements.
Πιο πρόσφατα, το 1972 η τοποθεσία έγινε εστία εθνικού ενδιαφέροντος, όταν Αμπορίτζιναλ δημιούργησαν καταυλισμό για να τονίσουν τον αγώνα τους για διεκδικήσεις γης στην Αυστραλία.
Η Σκηνή - Πρεσβεία των ιθαγενών στην Canberra είναι σύμβολο εθνικής ντροπής και των πολιτικών γενοκτονίας, που διαπράχθηκαν σε βάρος των Λαών των ιθαγενών.
Ο χώρος της Πρεσβείας είναι σημαντικός για όλους τους αυτόχθονος της Αυστραλίας. Αποτελεί το εφαλτήριο των κινημάτων για τη Γη και την Αυτονομία, αλλά και σημαντικό κέντρο συνάντησης και εκπαίδευσης.
Η Σκηνή-Πρεσβεία των Αμπορίτζιναλ δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της διαμαρτυρίας των Αμπορίτζιναλ έξω από το Παλιό Κοινοβούλιο στις 26 Ιανουάριου 1972. Οι διαδηλωτές πίεζαν την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να αναγνωρίσει τις διεκδικήσεις των Αμπορίτζιναλ για να αποκτήσουν νομικό δικαίωμα στη γη. Καθώς η διαμαρτυρία φούντωσε, ήρθαν στο χώρο της Πρεσβείας Αμπορίτζιναλ από όλη την Αυστραλία. Ψήφισαν να διατηρηθεί η πρεσβεία έως ότου δοθούν σε όλους τους λαούς των Αμπορίτζιναλ και της νήσου Torres Straight δικαιώματα γης. Ακόμα και όταν η αστυνομία έδιωχνε την Πρεσβεία, οι διαδηλωτές επέστρεφαν για να ξαναστήσουν τη σκηνή.
Κατά την επέτειο των 20 χρόνων από την αρχική Πρεσβεία, στις 26 Ιανουάριου 1992, η Σκηνή-Πρεσβεία ξαναδημιουργήθηκε στην αρχική τοποθεσία. Αυτή την φορά οι διαδηλωτές ζητούσαν από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα τους αυτόχθονες κατοίκους της Αυστραλίας ως τους αυτόνομους ιδιοκτήτες της, με σύνθημα «Η αυτονομία δεν παραχωρήθηκε ποτέ».
Η κατάσταση εξελίχθηκε ραγδαία και έως τις 4 το απόγευμα, αντιπρόσωποι από πολλές κοινότητες Αμπορίτζιναλ και της Νήσου Torres
Straight κατέλαβαν το Παλιό Κοινοβούλιο για να στρέψουν τη διεθνή κοινή γνώμη στην κατάσταση των αυτοχθόνων σε όλη την Αυστραλία.
Στις 28 Ιανουάριου 1992, παρουσιάστηκε επίσημα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση η Διακύρηςη Αυτονομίας των Αμπορίτζιναλ. Οι διαδηλωτές διώχΟηκαν από το Κοινοβούλιο και επέστρεψαν στην Πρεσβεία. Από τότε ομάδες αυτοχθόνων έχουν ζωντανή παρουσία στο χώρο.
Λίγα λόγια από την Πρεσβεία
Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μη μας σκοτώνουν με όπλα και σφαίρες, χρησιμοποιούν διαφορετικό όπλο, στυλό και χαρτί, και το αποτέλεσμα είναι και πάλι το ίδιο ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.
Η Σκηνή-Πρεσβεία δεν ελέγχεται ούτε λογοδοτεί στην Κυβέρνηση. Δεν συνδέεται ούτε με το ATSIC (1 ), τη συμφιλίωση ούτε με τον Τίτλο Γηγενούς...
Του Γιάννη Γαλανόπουλου-Ανέστη*
Οι ένοπλες επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε βάρος των λαών, είναι ένα γεγονός συνηθισμένο και βρίσκεται στη λογική του καπιταλιστικού συστήματος. Απ’ αυτή την άποψη, η ένοπλη επίθεση της Αγγλίας εναντίον του ελληνικού απελευθερωτικού λαϊκού κινήματος, τον Δεκέμβρη του 1944, δεν έχει τίποτε το συνταρακτικό. Ο Δεκέμβρης όμως, περιέχει συγκλονιστικά για το επαναστατικό κίνημα στοιχεία, για την εποχή που έγινε, για τους δρο-μους που οδήγησαν σ’ αυτόν, για το νέο περιεχόμενο της επέμβασης, για τις αντιράσεις που προκάλεσε, για το ότι έριχνε το πρώτο φως σ’ εκείνο που θα επακολουθούσε και σ’ εκείνο που γινόταν.
Η ένοπλη...
Την 1η Δεκεμβρίου 1914, γεννήθηκε στην Αβάνα της Κούβας, η αναρχική Hortensia Blanc Pita, πιο γνωστή ως Silvia Mistral. Κόρη Ισπανών μεταναστών. Συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου.
Το 1931 η οικογένειά της επέστρεψε στην Ισπανία και εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη, όπου η Silvia Mistral συνεργάστηκε με διάφορα κινηματογραφικά και πολιτιστικά περιοδικά και έγινε μέλος της CNT.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου δημοσίευσε αναφορές από το μέτωπο και δημιούργησε μια φιλία συνεργασίας με την Ουγγρομεξικάνα φωτογράφο Kati Horna, με τις φωτογραφίες της οποίας συνοδεύει τα άρθρα της. Τον Μάη του 1939, εξορισμένη στη Γαλλία, φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Barcarès.
Τον Ιούλη του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018