- Anarchist Communist Meanjin
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
Από τις 27 έως τις 29 Οκτωβρίου η Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης – FAU γιόρτασε την 65η επέτειο από την ίδρυσή της. Η FAU ανέπτυξε τη θεωρία του Εσπεσιφισμού, μια στρατηγική για την αναρχική κομμουνιστική οργάνωση που επηρεάζει έντονα την οργάνωση “Anarchist Cummunists Meanjin”. Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής της έπαιξε σημαντικό ρόλο στη συνδικαλιστική οργάνωση, στο διεθνή πολιτικό διάλογο και στην αντίσταση στη δικτατορία. Για να παρουσιάσω αυτή την οργάνωση, την ιστορία και τις ιδέες της σε ένα αυστραλιανό κοινό έγραψα αυτό το άρθρο.
Η περιοχή του Ρίο ντε λα Πλάτα, η οποία περιλαμβάνει τμήματα της Ουρουγουάης, της Αργεντινής, της Βραζιλίας και της Βολιβίας, ήρθε σε επαφή με τον αναρχισμό μέσω Ευρωπαίων μεταναστών. Ο Ερρίκο Μαλατέστα, ο διάσημος Ιταλός αναρχικός, πέρασε τέσσερα χρόνια εκεί και είχε μια διαρκή επιρροή στην περιοχή. Η Ουρουγουάη ήταν από τις λίγες χώρες που διατήρησαν τον αναρχισμό ως κυρίαρχη ιδεολογία στο εργατικό κίνημα μετά την απόκτηση του ελέγχου από το κόμμα των Μπολσεβίκων κατά τη Ρωσική Επανάσταση. Ωστόσο, μετά την ήττα της CNT-FAI στη δεκαετία του ’30, τα μέλη των αναρχοσυνδικαλιστικών συνδικάτων άρχισαν να μειώνονται. Βγαίνοντας από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ουρουγουάη είχε μια ευημερούσα οικονομία που δικαιολογούσε την ονομασία “η Ελβετία της Λατινικής Αμερικής”. Αυτό οφειλόταν στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων της προς τους Συμμάχους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τους Αμερικανούς στον πόλεμο της Κορέας. Με το τέλος του πολέμου της Κορέας και χωρίς μεγάλους μόνιμους στρατούς για να θρέψουν, η παγκόσμια γεωργική βιομηχανία σημείωσε πτώση. Η χρυσή εποχή της Ουρουγουάης έφτασε στο τέλος της στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Αυτό συνοδεύτηκε από αύξηση των εργατικών και κοινωνικών αναταραχών. Σε αυτές τις συνθήκες οικονομικής ύφεσης και αναρχικής παρουσίας στο εργατικό κίνημα δημιουργήθηκε η FAU.
Η FAU ιδρύθηκε στο Μοντεβιδέο το 1956 με ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων και ομάδων. Περιελάμβανε φοιτητές, συνδικαλιστές, διανοούμενους, οργανωτές της κοινότητας και ένα τμήμα Ισπανών εξόριστων που πολέμησαν στον εμφύλιο πόλεμο. Έπιασαν δουλειά προσαρμόζοντας τις θεωρίες του Μπακούνιν, του Μαλατέστα και του αναρχοσυνδικαλισμού, μεταξύ άλλων, στις μεταβαλλόμενες τοπικές συνθήκες.
Την ίδια χρονιά, 150.000 διαδηλωτές σταμάτησαν απο την εργασία τους σε ένδειξη αλληλεγγύης στους απεργούς εργάτες του εργοστασίου ελαστικών FUNSA. Καθ’ όλη τη διάρκεια της απεργίας και στη συνέχεια η FAU συνεργάστηκε με τα συνδικάτα για να δημιουργήσει ένα λιγότερο σεχταριστικό κίνημα. Σε αντίθεση με την Αυστραλία, το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ουρουγουάη ήταν οργανωμένο γύρω από πολιτικές γραμμές. Υπήρχαν συνδικαλιστικές ομάδες αναρχικών, κομμουνιστών, μετριοπαθών σοσιαλιστών, χριστιανοδημοκρατών, απεργοσπαστικών συνδικάτων και δεξιολαϊκιστών. Η FAU είδε ότι αυτό διαιρούσε την εργατική τάξη. Πίστευαν ότι με το να είναι σε μια ευρύτερη μαζική οργάνωση η εργατική τάξη ήταν πιο ισχυρή και λιγότερο επιρρεπής στην οργανωμένη απεργοσπασία. Με αυτόν τον τρόπο απομακρύνθηκαν από τον ορθόδοξο αναρχοσυνδικαλισμό που υποστήριζε ξεχωριστά ιδεολογικά συνδικάτα. Αυτό θα κορυφωνόταν με την ίδρυση της Εθνικής Συνέλευσης των Εργαζομένων (CNT) το 1964. Από την ίδρυσή της η FAU δραστηριοποιήθηκε στο εργατικό κίνημα και πίεζε για μια πιο ενωμένη εργατική τάξη.
Η πρώτη διαμάχη προέκυψε από μια διαίρεση το 1959 γύρω από την υποστήριξη της κομμουνιστικής επανάστασης στην Κούβα. Η μία πλευρά...
- Δημήτρης Τρωαδίτης
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
Πρόλογος στο βιβλίο “Οι ακροδεξιές οργανώσεις στη μεταχουντική εποχή - ένθετο του περιοδικού ‘Ο Αναρχικός’” (1986-2014)”
Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συντρόφους και συντρόφισσες του Ελευθεριακού Εργαστηρίου για την πρόταση, αλλά και την τιμή, να γράψω τις γραμμές που ακολουθούν, εν είδει προλόγου, στο ανά χείρας βιβλίο.
Κατά δεύτερον, δεν θεωρώ ότι είμαι ο μοναδικός από εκείνη την εποχή που θα μπορούσε να γράψει έναν πρόλογο ενός βιβλίου για τον “Αναρχικό”. Θα μπορούσαν να υπάρξουν αρκετοί πρόλογοι, τόσοι όσοι υπήρξαν και οι συνειδητοί/ές συμμετέχοντες/ουσες κατά καιρούς στην όλη διεκπεραίωση του Δελτίου Πληροφόρησης “Ο Αναρχικός”, δίνοντας ο καθένας και η...
- Dimitri (tr.)
- Πολιτισμός - Τέχνη
«Ερχόμαστε κοντά σας, αγαπημένοι σύντροφοι, αναρχικοί, αναγνωρίζοντας μέσα σας ενστικτωδώς τους άγνωστους μέχρι τότε φίλους μας… Το παρόν ανήκει σε καλλιτέχνες που είναι αναρχικοί της τέχνης».
Ο επαναστάτης καλλιτέχνης, φωτογράφος και γραφίστας Aleksander Mikhailovich Rodchenko (Алекса́ндр Миха́йлович Ро́дченко) γεννήθηκε στις 5 Δεκέμβρη 1891.
Ήταν τακτικός συνεργάτης της «Anarkhiia» - μιας ρωσικής εβδομαδιαίας εφημερίδας, που εκδιδόταν από την Ομοσπονδία Αναρχικών Ομάδων της Μόσχας. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβρη του 1917, αλλά η έκδοσή της ανεστάλη λόγω της σύγχυσης που προέκυψε σχετικά με την κατάληψη της εξουσίας από τους...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
