Lorenzo Komboa’ Ervin
Ανάλυση της λευκής υπεροχής
Αυτή η μπροσούρα θα συζητήσει εν συντομία τη φύση του Αναρχισμού και τη σχέση του με το κίνημα για την Μαύρη Απελευθέρωση. Επειδή υπήρξαν τόσα πολλά ψέματα και διαστρεβλώσεις για το τι πραγματικά εκπροσωπεί ο Αναρχισμός, και από τους αριστερούς και δεξιούς ιδεολογικούς αντιπάλους του, θα είναι απαραίτητο να συζητηθούν οι πολλοί δημοφιλείς μύθοι για τον Αναρχισμό. Αυτό από μόνο του χρειάζεται ένα βιβλίο, αλλά δεν είναι μέσα στις προθέσεις αυτής της μπροσούρας, που ο σκοπός της είναι απλώς να συστήσει στο Μαύρο κίνημα επαναστατικά αναρχικά ιδανικά. Εναπόκειται στον αναγνώστη να προσδιορίσει εάν αυτές οι νέες ιδέες είναι έγκυρες και αξίζει να υιοθετηθούν.
Πώς ο Καπιταλισμός χρησιμοποιεί τον ρατσισμό
Η μοίρα της λευκής εργατικής τάξης ήταν πάντα στενά συνδεδεμένη με την κατάσταση των Μαύρων εργατών. Πηγαίνοντας πίσω στην αμερικανική αποικιακή περίοδο, όταν η εργασία των Μαύρων εισήχθη για πρώτη φορά στην Αμερική, οι Μαύροι σκλάβοι και οι ανελεύθεροι εργάτες (2) έχουν καταπιεστεί μαζί ακριβώς με τους λευκούς των κατώτερων τάξεων. Όμως, όταν οι Ευρωπαίοι ανελεύθεροι εργάτες ενώθηκαν με τους Μαύρους για να επαναστατήσουν κατά της μοίρας τους στα τέλη του 1600, η ιδιοκτησιακή τάξη αποφάσισε να τους «απελευθερώσει» παρέχοντάς τους ένα ειδικό καθεστώς ως «λευκοί» και συνεπώς δίνοντάς τους μερίδιο στο σύστημα της καταπίεσης.
Υλικές απολαβές, όπως και το πρόσφατα ανεβασμένο κοινωνική στάτους, χρησιμοποιήθηκαν για να διασφαλιστεί η πιστή προσήλωση αυτών των χαμηλότερων τάξεων. Η εφεύρεση της «λευκής φυλής» και της φυλετικής δουλείας των Αφρικανών ταίριαξαν γάντι μαζί, και έτσι οι ανώτερες τάξεις διατήρησαν την κοινωνική τάξη κατά την περίοδο της δουλείας. Ακόμα και κάποιοι φτωχοί Λευκοί είχαν φιλοδοξίες ότι η κατάστασή τους θα βελτιωθεί, εφόσον η κοινωνική τους κινητικότητα διασφαλίστηκε από το νέο σύστημα. Αυτή η κοινωνική κινητικότητα, ωστόσο, βασιζόταν στην πλάτη των Αφρικανών σκλάβων, τους οποίους υπερ-εκμεταλλεύτηκαν.
Αλλά ο κύβος είχε ήδη ριφθεί για τη διπλής μορφής εργασία, η οποία εκμεταλλεύτηκε τους Αφρικανούς, αλλά και παγίδευσε την λευκή εργατιά. Όταν επιδίωξαν να οργανώσουν συνδικάτα ή να διεκδικήσουν υψηλότερους μισθούς στο Βορρά ή στο Νότο, οι λευκοί εργάτες χτυπήθηκαν από τους πλούσιους, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη δουλεία των Μαύρων ως τον πρωταρχικό τους τρόπο παραγωγής. Η λεγόμενη «ελεύθερη» εργασία των λευκών εργατών δεν είχε καμία πιθανότητα να κερδίσει.
Αν και οι καπιταλιστές χρησιμοποίησαν το σύστημα των προνομίων των λευκών για να διαιρέσουν την εργατική τάξη, η αλήθεια είναι ότι οι καπιταλιστές ευνόησαν μόνο τους λευκούς εργάτες με σκοπό να τους χρησιμοποιήσουν ενάντια στα δικά τους συμφέροντα, όχι επειδή υπήρχε αληθινή «λευκή» ταξική ενότητα. Οι καπιταλιστές δεν ήθελαν οι λευκοί εργάτες να είναι ενωμένοι με τους Μαύρους ενάντια στην κυριαρχία τους και στο σύστημα εκμετάλλευσης της εργασίας. Η εφεύρεση της «λευκής φυλής» ήταν μια απάτη για τη διευκόλυνση αυτής της εκμετάλλευσης. Οι λευκοί εργάτες εξαγοράστηκαν για να επιτρέψουν τη δική τους μισθολογική σκλαβιά και την υπερεκμετάλλευση των Αφρικανών: υπέγραψαν μια συμφωνία με τον διάβολο, η οποία δυσχέρανε όλες τις προσπάθειες για ταξική ενότητα που έγιναν τους τελευταίους τέσσερις αιώνες.
Η συνεχής υποταγή των μαζών εξαρτάται από τον ανταγωνισμό και την εσωτερική σύγκρουση....
Στις 24 Δεκέμβρη 1952, γεννήθηκε η Patricia Olivier, φοιτήτρια, εργάτρια της Techint και μέλος της RL (Resistencia Libertaria), της κύριας έκφρασης του οργανωμένου αναρχισμού στην Αργεντινή της δεκαετίας του '70.
Όταν σπούδαζε Αρχιτεκτονική, εντάχθηκε στην RES (Student Resistance for Socialism) όπου γνώρισε τον σύντροφό της Luis "the chino" Matsuyama. "Και οι δύο προσέγγισαν ταυτόχρονα τον αναρχισμό, στο πλαίσιο που προέκυψε με τη συγχώνευση της LAC (Κομμουνιστική Αναρχική Γραμμή), μαζί με άλλες οργανώσεις της Κόρδοβα, της Λα Πλάτα και του Μπουένος Άιρες, με αποτέλεσμα την Resistencia Libertaria.
Η Patricia μαζί με τον "Chino", άρχισαν να εργάζονται στην Techint το 1976. Τον...
Σαν σήμερα, 24 Δεκεμβρίου 1910, γεννήθηκε στη Βαλένθια ο αναρχικός Vicente Rodrigo Andrés. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Primo de Rivera έγινε μέρος της Ελευθεριακής Νεολαίας.
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου συνεργάστηκε με την εφημερίδα “Agitación”, όργανο της FAI και της Ιβηρικής Ομοσπονδίας Ελευθεριακής Νεολαίας. Συμμετείχε σε μάχες σε διαφορετικά μέτωπα μέσ από το Λαϊκό Στρατό.
Τον Φλεβάρη του 1939 πέρασε τα γαλλικά σύνορα και παρέμεινε σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στις 22 Ιούνη 1940, κατά τη διάρκεια της κατοχής, συνελήφθη από τους Ναζί και φυλακίστηκε στο Stalag XI-A της Σαξονίας. Στις 26 Απρίλη 1941 απελάθηκε στο στρατόπεδο εξόντωσης...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018