Στις 24 Γενάρη 1920, πριν από 102 χρόνια, γεννήθηκε ο Juan Cazorla, μαχητικός αναρχικός και σημαντική προσωπικότητα της αντίστασης στον φρανκισμό.
Ο Cazorla, ως νέος, όταν ξέσπασε η Ισπανική Κοινωνική Επανάσταση και ο Εμφύλιος Πόλεμος, θα ενταχθεί στην Μαυροκόκκινη Φάλαγγα. Μέχρι εκείνη την εποχή ήταν ήδη μέλος της Ελευθεριακής Νεολαίας. Μετά την ήττα, θα συλληφθεί και θα κρατηθεί από το φρανκικό καθεστώς, μέχρι που καταφέρνει να δραπετεύσει και καταφύγει στη Γαλλία, όπου, όμως, θα συλληφθεί από τους χιτλερικούς και θα σταλθεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Mauthausen-Gusen. Εκεί θα κρατηθεί μέχρι το 1945, οπότε και λαμβάνει χώρα η απελευθέρωση από τους συμμάχους.
Όταν θα επιστρέψει στην Ισπανία, θα ενταχθεί στους αντάρτες ενάντια στη φρανκική δικτατορία. Θα αναδειχθεί σε γραμματέα Άμυνας της Επιτροπής Χερσονήσου της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ιβηρικής (FAI). Το 1947 θα ενταχθεί, μαζί με σημαντικούς αγωνιστές του ισπανικού αναρχισμού, στο Ελευθεριακό Κίνημα Αντίστασης (Movimento Libertario de Resistencia).
Εκείνη τη χρονιά θα συμμετάσχει σε διάφορες ενέργειες που θα πραγματοποιηθούν από έναν πολιτικό πυρήνα, μέλη του οποίου ήταν, μεταξύ των άλλων, ο Pedro "yayo" Adrover και ο μυθικός Ramón Gonzáles Sanmartí, με στόχο τη χρηματοδότηση της αντιφρανκικής αντίστασης, μεταξύ των οποίων αρκετές απαλλοτριώσεις τραπεζών και τη θεαματική ληστεία 18.000 πεσεστών στο εργοστάσιο Umbert Rock. Σε μια από τις ενέργειες αυτές, ο Juan Cazorla θα τραυματιστεί, αλλά θα τεθεί υπό τη φροντίδα του Jose Pujol Grúa, αναγνωρισμένου γιατρού και αναρχικού αγωνιστή.
Το 1951, ο Cazorla θα γίνει μέλος της Επιτροπής Άμυνας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT) της Τουλούζης, ταυτόχρονα με την έναρξη της συνεργασίας με την Επιτροπή Σχέσεων της FAI.
Θα πεθάνει στο Barquisimeto της Βενεζουέλας το 2005 μετά από μακρά εξορία.
*Πηγή Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...Antisystemic
«Δοξασμένη η στιγμή να αντικρίζει κάποιος έναν ολόκληρο λαό να ορθώνεται. Δεν είναι πια κοπάδι από πρόβατα καψαλισμένα από τον ήλιο, ούτε αξιοθρήνητο πλήθος καρτερικών σκλάβων. Είναι ορδή από εξεγερμένους που ρίχνεται να κατακτήσει τη γη. Και η γη ξαναβρίσκει την περηφάνεια της, γιατί τούτη τη φορά επιτέλους είναι άνθρωποι που την πατούν».
Ρικάρδο Φλόρες Μαγόν, «Το Δικαίωμα στην Εξέγερση»
Το Πορφυριάτο
Δεν είναι δύσκολο να κάνει κανείς μια περιγραφή του προεπαναστατικού Μεξικού. Από το 1876 μέχρι το 1911, η χώρα βρισκόταν κάτω από την απόλυτη εξουσία ενός και μόνο ανθρώπου, του δικτάτορα-στρατηγού Πορφύριο Ντιάζ, γι’ αυτό και η...
Ομιλία του κ. Πέτρου Πετράτου στην εκδήλωση για τον εορτασμό της Επετείου Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα, στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου
Τα Βαλκάνια, αν και γεωγραφικά είναι αναπόσπαστα από την υπόλοιπη Ευρώπη, ιστορικά και πολιτισμικά είχαν τη δική τους εξέλιξη μέσα στο χρόνο. Η ορεινή φύση της χερσονήσου αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα διάσπασης, καθώς ευνόησε σε αρκετές περιπτώσεις τη διαφορετική εξέλιξη των κατοίκων της. Από την άλλη πλευρά, όμως, κοινό ιστορικό παρελθόν ενώνει τους βαλκανικούς λαούς. Οι ρίζες κάποιων μας έρχονται από την αρχαιότητα, ενώ άλλων οι καταβολές σμίγουν βαθιά στο βυζαντινό μεσαίωνα. Εκτός από την κοινή βυζαντινή κληρονομιά, η...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018