Το σωματείο των Τραμβαγέρηδων ήταν από τα πιο μαχητικά στη δεκαετία του '20 και του '30 και όταν απεργούσαν οι Τραμβαγέρηδες συγκοινωνία νέκρωνε, διότι το τραμ την εποχή εκείνη ήταν το κύριο μέσον συγκοινωνίας και οι ίδιοι με τις οικογένειές τους περιφρουρούσαν μαχητικά τον αγώνα, ακόμα και ξαπλώνοντας πάνω στις γραμμές του τραμ.
Οι Τραμβαγέρηδες όπως τους αποκαλούσε ο κόσμος, ήταν ένας κλάδος με αγωνιστικές περγαμηνές. Το 1909 δημιούργησαν τον «Σύνδεσμο των Τροχιοδρομικών Υπαλλήλων» με σκοπό να βελτιώσουν τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας , οπού δούλευαν 13-14 ώρες το 24ωρο.
Μετά από πολλές συναντήσεις με την Εταιρεία Τροχιοδρόμων –Βελγικών συμφερόντων , δεν βρέθηκε λύση και στις 20 Ιανουαρίου 1911η Εταιρεία για εκφοβισμό, απολύει «τέσσερις εκ των εντιμοτέρων υπαλλήλων», τον Λυμπερόπουλο, τον Καραμέρο, τον Δεσπόπουλο και τον Μανωλόπουλο, τους οποίους κατηγόρησε ότι υποκινούσαν και τους υπόλοιπους «εις αναρχικά κινήματα»!
Εφημερίδα ΑΘΗΝΑΙ 21/01/1911
Στις 21 Ιανουαρίου 1911, οι 680 τροχιοδρομικοί υπάλληλοι ακινητοποίησαν τα τραμ και συγκεντρώθηκαν έξω από τα αμαξοστάσια Αγίας Τριάδας, Καλλιθέας, και Πειραιά, οπού σήκωσαν την απεργιακή σημαία κατά τη συνήθεια της εποχής. Η απεργία από την πρώτη ήμερα , δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στις μετακινήσεις των πολιτών, με την κυβέρνηση να αναζητά άμεσα λύση για την λήξη της απεργίας
Από την στιγμή εκείνη ξεκίνησαν έντονες διαβουλεύσεις με τον τότε Πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Ρέπουλη και τον Διευθυντή της Εταιρείας Τροχιοδρόμων κ. Δούμα για την ξαναπρόσληψη των 4 υπαλλήλων, με την εταιρία να είναι ανένδοτη και να μην δέχεται ούτε την πρόταση της κυβέρνησης για επιτροπή διαιτησίας. Στο πλευρό με τους απεργούς Τραμβαγέρηδες, συντάσσονται και οι σιγαροποιοί.
Εφημερίδα ΑΘΗΝΑΙ 22/01/1911
Στις 22 Ιανουαρίου ,υπήρξε συνάντηση, Ελευθέριος Βενιζέλος, Υπουργός Εσωτερικών και απεργοί οπού τους μετέφεραν ότι η Εταιρία θα κινήσει τα Τραμ με υπαλλήλους που δεν απεργούν , οπού ανέρχονται μετά από δήλωση της εταιρίας σε 200. Οι απεργοί δηλώνουν ότι δεν θα τους εμποδίσουν.
Εφημερίδα ΑΘΗΝΑΙ 23/01/1911
Στις 23 Ιανουαρίου Αντιπρόσωπος της κυβέρνησης συναντιέται με τον Διευθυντή της Εταιρείας και του μεταφέρει ότι μπορεί να λειτουργήσει τα τραμ με τους υπάλληλους που δεν απεργούν, αφού ο αριθμός είναι ικανός. Η εταιρία κατεβάζει των αριθμό των προθύμων υπάλληλων για εργασία σε 140, ζητά την προστασία της Αστυνομίας και βγάζει ανακοίνωση, «μέχρι τις 24 Ιανουάριου να αναλάβουν υπηρεσία όσοι υπάλληλοι επιθυμούν και όσοι δεν προσέλθουν, θα θεωρηθούν ότι δηλώνουν αυτοδικαίως παραίτηση.»
Εφημερίδα ΑΘΗΝΑΙ 24/01/1911
Τελικά στις 24 Ιανουάριου προσήλθαν μονό 12 υπάλληλοι. Από την στιγμή εκείνη οι πιέσεις προς τους απεργούς αυξάνονται, με Εισαγγελικές παρεμβάσεις, μηνύσεις κατά απεργών και με επιστράτευση Αστυνομικών και Στρατιωτικών για να οδηγήσουν τα τραμ.
Οι απεργοί δηλώνουν ότι θα πέσουν στις γραμμές και τα τραμ θα περάσουν μονό πάνω από τα πτώματα τους.
Η Αστυνομία καταλαμβάνει τα αμαξοστάσια και στο αμαξοστάσιο της Αγίας Τριάδας (Πειραιώς) συγκεντρώνονται τα γυναικόπαιδα των απεργών και η κατάσταση εκτροχιάσθηκε. Παρενέβη η ένοπλος χωροφυλακή και τμήμα Στρατού, οπού έριξαν ομοβροντία πυροβολισμών στον αέρα. Ακολούθησε σύρραξη μεταξύ απεργών, χωροφυλακών και ιππικό του στρατού, οπού τραυματίστηκαν πολλοί και συνελήφθηκαν πάνω από 30...
«από του 1844… τοιαύτη ταραχή και σύγχυσις δεν έλαβε χώραν εις την πρωτεύουσα…» H υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου και η άφιξη του Όθωνα στον ελλαδικό χώρο σηματοδοτούν τη γέννηση του ελληνικού κράτους. Ταυτόχρονα όμως αποκαλύπτουν και τη φαινομενική ανεξαρτησία του: ενώ οι «Προστάτιδες Δυνάμεις» διακήρυξαν πως η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο κράτος, οι ίδιοι κατέλυσαν την ανεξαρτησία του με το να επιβάλλουν στην ελληνική κοινωνία το μοναρχικό πολίτευμα. Η άφιξη του βασιλιά Όθωνα στο Ναύπλιο.
«Οι διαμάχες περί την Ιστορία είναι πάντα μάχες για την εξουσία», γράφει κάπου ο Τζορτζ Όργουελ. Και είναι γεγονός πως οι απελευθερωτικοί αγώνες...
Despite we know today some of his writings, yet we have not been able to form an insufficient data on the life of Giannis Magkanaras. We know, however, that he and everyone else with the surname Magkanaras originate from Ioannis Magkanaros, who was a French, graduate of the French Military School of Paris, an officer of Napoleon and a philhellene. He arrived in Greece, probably through the island of Kefallinia during the Revolution against Ottoman Empire of 1821, apparently for fighting for Greek independence and participated in Lord Byron's unit in Mesollogi. He and the family he made remained in...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018