Κατά τη διάρκεια της Ισπανικής Επανάστασης και του αντιφασιστικού πολέμου ενάντια στα στρατεύματα του Φράνκο, περισσότεροι από 50.000 αγωνιστές, άντρες και γυναίκες, από 53 διαφορετικές χώρες του κόσμου, συνέρρευσαν στην Ισπανία, προκειμένου να ενισχύσουν το αντιφασιστικό μέτωπο. Η διεθνική σύνθεσή τους ήταν ποικίλη όσο και οι πολιτικές διαδρομές που τους οδήγησαν να διασχίσουν τα σύνορα για να πολεμήσουν ως εθελοντές στο πλευρό των Ισπανών αντιφασιστών: Συνδικαλιστές εργάτες, μέλη των Διεθνών Εργατών του Κόσμου (IWW), δημοκρατικοί, κομμουνιστές, αναρχικοί συνέθεσαν ένα μωσαϊκό αλληλεγγύης, τις Διεθνείς Ταξιαρχίες. Παρά την προσπάθεια του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος να τις χρησιμοποιήσει ως μέσο ισχυροποίησης της θέσης του εντός του αντιφασιστικού στρατοπέδου,οι διεθνιστές που συμμετείχαν στην Ισπανική Επανάσταση επιβεβαίωσαν στα πεδία της μάχης ενάντια στα φασιστικά στρατεύματα την δυναμική της διεθνούς αλληλεγγύης, γράφοντας τις δικές του σελίδες στην ιστορία των προσπαθειών για την παγκόσμια κοινωνική χειραφέτηση.
Από τις πλέον πολυσήμαντες παρουσίες στις Διεθνείς Ταξιαρχίες ήταν αυτή των Μαύρων Αμερικανών αγωνιστών, οι οποίοι συνέδραμαν τον αντιφασιστικό αγώνα μέσω της 15ης Διεθνούς Ταξιαρχίας, με το «Τάγμα Αβραάμ Λίνκολν». Η 15η Διεθνής Ταξιαρχία αποτελούνταν από το τάγμα Λίνκολν στο οποίο συμμετείχαν κυρίως Βορειοαμερικανοί, το βρετανικό και το καναδικό τάγμα, το βαλκανικό τάγμα «Δημητρόφ και το γαλλο-βελγικό τάγμα «6η Φεβρουαρίου».
Στις μάχες της Χαράμα έξω από τη Μαδρίτη το αμερικανικό τάγμα θα υποστεί σοβαρές απώλειες και συνολικά μέχρι το τέλος της Επανάστασης από τους περίπου 3.000 Αμερικανούς εθελοντές οι 680 θα χάσουν τη ζωή τους, ενώ πολλοί ακόμα θα τραυματιστούν σε σειρά μαχών, όπως στην επίθεση στην Μπρουνέτε και στην Αραγονία. Ανάμεσά τους μέλη των IWW όπως ο αναρχικός ναυτικός Harry Owens, ο Herbert Schlessinger,o Ivan Alroy Silvermann και ο Raymond Steele, οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στους ταξικούς αγώνες στις ΗΠΑ. Επίσης, αμερικανοί αναρχικοί θα πολεμήσουν μέσα από τις γραμμές της Διεθνούς Ταξιαρχίας Ντουρούτι, όπως ο Louis Rosenberg που έχασε τη ζωή του στο μέτωπο της Αραγονίας.
Η πλειονότητα των Αμερικανών αγωνιστών που συμμετείχαν στην Ισπανική Επανάσταση είχαν γαλουχηθεί στο περιβάλλον των απεργιών και των σκληρών ταξικών αγώνων των προηγούμενων ετών, ενώ είχε ζήσει την τρομοκρατία της αστυνομίας, των εργοδοτών και των μπράβων τους, μέσα στις οξυμένες συνθήκες φτώχειας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’30 έπειτα από τη Μεγάλη Κρίση. Η σύνθεσή τους αντικατόπτριζε την δυναμική των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων στις ΗΠΑ εντός των οποίων οι Μαύροι Αμερικανοί συμμετείχαν αντιπαλεύοντας ταυτόχρονα τον κοινωνικό-πολιτικό αποκλεισμό τους, τη θεσμική ανισότητα και τη ρατσιστική βία. Πρόκειται για την ίδια εποχή που βρίσκονταν σε ισχύ οι νόμοι του φυλετικού διαχωρισμού στην εργασία, την περίθαλψη, την εκπαίδευση, τη στέγαση και κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής, από τα μέσα μεταφοράς ως τους χώρους διασκέδασης. Στον αμερικάνικο νότο επιβίωνε η ανατριχιαστική πρακτική του λιντσαρίσματος μαύρων αντρών και γυναικών, ενώ η δράση της Κου Κλουξ Κλαν εκτεινόταν από την αστυνομία και τους τοπικούς κυβερνήτες ως τους δικαστές και τα ανώτερα στρώματα της διοίκησης. Την ίδια περίοδο υπήρξε έντονη ριζοσπαστικοποίηση και πολιτικοποίηση των Αφροαμερικανών, μέσα από οργανώσεις για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, ενώ σημειώθηκε ένα κύμα ένταξής τους στις γραμμές του αμερικάνικου κομμουνιστικού κόμματος, το οποίο υποστήριζε...
P.D. Gardner*
Τον Μάη του 1886 ο David Andrade, ο αδελφός του Will και μισή ντουζίνα άλλοι σχημάτισαν το Melbourne Anarchist Club (MAC - Αναρχική Λέσχη Μελβούρνης) - απ' όσο γνωρίζω την πρώτη αναρχική οργάνωση στην Αυστραλία. Ο Andrade έγινε γραμματέας του MAC και ένας από τους κύριους προπαγανδιστές του. Η οργάνωση κυκλοφόρησε το περιοδικό «Honesty» («Τιμιότητα») στο οποίο δημοσιεύονταν νέα της οργάνωσης και θεωρητικά άρθρα. Ο Andrade ήταν τακτικός συνεργάτης.
Μαζί με τον αδελφό του, Will, ο David Andrade ακολούθησε το επάγγελμα του βιβλιοπώλη. Αρχικά σε ένα πρακτορείο εφημερίδων στο Brunswick και αργότερα στο Liberty Hall, στο Russell St. στο...
Πριν από ενενήντα χρόνια πέθανε ο Edmund Ivanovich Studzinsky (επαναστατικό ψευδώνυμο "Nikolay Nikolaevich”).
Γεννήθηκε στις 9/21 Ιανουαρίου 1853, στο χωριό Konyukhi της επαρχίας Volyn. Το 1873 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Το φθινόπωρο του 1873 εντάχθηκε στην μπακουνικών αντιλήψεων «Κομμούνα του Κιέβου». Διεξήγαγε προπαγανδιστική εκστρατεία μεταξύ των φοιτητών.
Στις αρχές του 1875 αποφοίτησε από το 2ο έτος του πανεπιστημίου και πέρασε στην παρανομία. Έζησε σε διάφορες πόλεις της Ουκρανίας. Διατήρησε δεσμούς με τους νότιους(μπακουνικούς) κύκλους. Το καλοκαίρι του 1877 συμμετείχε στο σκάψιμο ενός τούνελ κάτω από τις φυλακές της Οδησσού για να οργανώσει την...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018