Πριν από ενενήντα χρόνια πέθανε ο Edmund Ivanovich Studzinsky (επαναστατικό ψευδώνυμο "Nikolay Nikolaevich”).
Γεννήθηκε στις 9/21 Ιανουαρίου 1853, στο χωριό Konyukhi της επαρχίας Volyn. Το 1873 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Το φθινόπωρο του 1873 εντάχθηκε στην μπακουνικών αντιλήψεων «Κομμούνα του Κιέβου». Διεξήγαγε προπαγανδιστική εκστρατεία μεταξύ των φοιτητών.
Στις αρχές του 1875 αποφοίτησε από το 2ο έτος του πανεπιστημίου και πέρασε στην παρανομία. Έζησε σε διάφορες πόλεις της Ουκρανίας. Διατήρησε δεσμούς με τους νότιους(μπακουνικούς) κύκλους. Το καλοκαίρι του 1877 συμμετείχε στο σκάψιμο ενός τούνελ κάτω από τις φυλακές της Οδησσού για να οργανώσει την απόδραση του Victor Kosturin (η προσπάθεια απελευθέρωσής του απέτυχε, γιατί πριν το τέλος του έργου ο Kosturin μεταφέρθηκε στην Αγία Πετρούπολη). Τον Γενάρη του 1878 βοήθησε σε μια προσπάθεια να οργανωθεί η απόδραση του βομβιστή αυτοκτονίας Viktor Malinka από τη φυλακή του Χάρκοβο. Τον Φλεβάρη του 1878 βρέθηκε ξανά στην Οδησσό, προετοιμάζοντας την απελευθέρωση των συλληφθέντων μελών του κύκλου του Ivan Kovalsky.
Συνελήφθη στην Οδησσό την 1η Μάρτη 1878 με το όνομα του κολεγιακού μητρώου N. And. Kosikhina. Κατά τη διάρκεια μιας έρευνας, ανακαλύφθηκαν διάφορα έγγραφα, έντυπο υλικό και όπλα. Κρατήθηκε σε φυλακή της Οδησσού. Συμμετείχε στην ανακάλυψη της υπόθεσης του Kovalsky και μηνύθηκε γι’ αυτό από το Στρατιωτικό Περιφερειακό Δικαστήριο της Οδησσού (19-24/7/1878), κατηγορήθηκε ότι εντάχθηκε σε παράνομη οργάνωση εν γνώσει των εγκληματικών της σκοπών, ζούσε με παράνομο διαβατήριο κλήτευσης και ψευδή έγγραφα. Καταδικάστηκε σε στέρηση κάθε πολιτικού δικαιώματος και σε φυλάκιση 4 ετών.
Κρατήθηκε στις φυλακές Novobelgorod (1878-1880), Mtsen (1880-1881) και Karya (1881-1883). Δικάστηκε την άνοιξη του 1882 με την κατηγορία της απόδρασης, και καταδικάστηκε σε παράταση της φυλάκισής του κατά ένα χρόνο.
Αποφυλακίστηκε τον Μάητου 1883 και διατάχθηκε να εγκατασταθεί στο Bayagantai Ulus της περιοχής Yakut. Το 1887 μεταφέρθηκε στο Namsky Ulus της περιοχής Yakut, όπου ασχολήθηκε με την παραγωγή ψωμιού. Απελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία το 1895.
Το 1895-1896 έζησε στο Olekminsky της περιοχής Yakut. Το 1896 έφυγε για το Irkutsk όπυ εργάστηκε στο τοπικό γραφείο της Εμπορικής Τράπεζας της Σιβηρίας. Μετά το 1902, έζησε στο Novo-Nikolaevsk, στην επαρχία Tomsk, στο Petropavlovsk και στο Yekaterinburg όπου το 1915, έγινε μέλος της τοπικής Λέσχης των Εσέρων.
Μετά το 1917 έζησε στη Μόσχα. Έγινε μέλος της Συνδικαλιστικής Εταιρείας Πολιτικών και Κρατουμένων, και άρχισε να λαμβάνει σύνταξη από το 1923. Πέθανε στη Μόσχα στις 19 Νοέμβρη 1932.
*
Πριν από ενενήντα χρόνια πέθανε ο Kuzma Stepanyuk (ψευδώνυμο Κ.)
Γενήθηκε το 1887 και ήταν εργάτης. Μετανάστευσε στην Αργεντινή το 1910. Αναρχικός, ένας από τους ιδρυτές και ηγέτες (μέλος της Γραμματείας) της Ομοσπονδίας Ρωσικών Εργατικών Οργανώσεων Νότιας Αμερικής, που δημιουργήθηκε στα τέλη του 1918.
Μόνιμος υπάλληλος της Ομοσπονδίας και συντάκτης της εφημερίδας «Φωνή της Εργασίας» (Μπουένος Άιρες, 1918-1930).
Πέθανε στο Μπουένος Άιρες στις 19 Νοέμβρη 1932 από φυματίωση.
*Πηγή: История анархизма на территории бывших Российской империи и СССР
Анатолий Дубовик. Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
