Το 1987, στα πλαίσια των προσυνεδριακών διαδικασιών για το λεγόμενο αναρχικό συνέδριο του χρόνου αυτού, εμφανίστηκε ο Αναρχοκομμουνιστικός Πυρήνας Άνω Λιοσίων. Δεν ξέρουμε αν ο πυρήνας αυτός είχε εμφανιστεί πριν, ποια ήταν η δράση του και ήταν, πράγματι, αναρχοκομμουνιστικών τάσεων. Ο πυρήνας αυτός, αρχικά, εξέδωσε ένα μικρό φωτοτυπημένο δελτίο, την «Αυτόνομη Δράση», ενώ άρχισε να κυκλοφορεί διάφορες προκηρύξεις και αφίσες, αλλά, αργότερα, συνεργάστηκε στενά με ομάδα αναρχικών (αλλά όχι συγκεκριμένα αναρχικών κομμουνιστών) από τον Πειραιά σε μια βελτιωμένη έκδοση της «Αυτόνομης Δράσης» από την οποία εκδόθηκαν 5 τεύχη στο διάστημα 1988-1991, αλλά και σε διάφορες άλλες δραστηριότητες.
Στη συνέχεια παρατίθεται κείμενο που εκδόθηκε ως ξεχωριστή μπροσούρα την 1η Μάη του 1986 από την Κίνηση για τη Συγκρότηση Ένωσης Αναρχικών Εργατών. Δεν ξέρουμε όμως αν εκδόθηκε στην Αθήνα ή αλλού ούτε και την κατάληξη της Κίνησης αυτής, αν και δεν πρέπει να εκδόθηκε άλλο κείμενο από αυτήν. Το κείμενο είχε ως εξής:
"1η Μάη 1886-1986
ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
ΕΝΩΣΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
«Λυπάμαι πολύ εξοχότατε που θα σας παρακαλέσω να με κρεμάσετε κι εμένα, αλλά είναι προτιμότερο να σκοτωθώ σε μια στιγμή παρά να πεθαίνω καθημερινά πόντο προς πόντο»
OSCAR NEEBE
Αναρχικός εργάτης, Σικάγο 1886
Για όσους δεν αρνήθηκαν να θυσιάσουν και τη ζωή τους ακόμα στον αγώνα για κοινωνική ισότητα και ελευθερία.
ΣΙΚΑΓΟ 1886 (Ιστορία)
Ιούνης 1884: Το συνδικάτο καπνεργατών του Σικάγο καλεί όλα τα συνδικάτα της πόλης να οργανώσουν ένα κεντρικό εργατικό συνδικάτο με καθαρά αγωνιστική πολιτική. Τέσσερα συνδικάτα απαντούν στο κάλεσμα και αποδέχονται την κοινή διακήρυξη:
«Όλη η γη αποτελεί κοινωνική κληρονομιά, ο πλούτος είναι δημιούργημα εργασίας, δεν μπορεί να υπάρχει καμιά αρμονία ανάμεσα στους εργάτες και το κεφάλαιο. Κάθε εργάτης οφείλει να αποσπαστεί από τα καπιταλιστικά πολιτικά κόμματα και να αφοσιωθεί στο συνδικάτο».
Απρίλης 1885: Στο κεντρικό εργατικό συνδικάτο συμμετέχουν 22 συνδικάτα. Διατηρούν επαφή με τη Διεθνή και αρχίζουν μια έντονη αγκιτάτσια για την καθιέρωση του 8ωρου. Δεν θεωρούν όμως σημαντική τη μείωση της εργάσιμης μέρας, αλλά τη δημιουργία κοινού εργατικού μετώπου και την πάλη των τάξεων.
Οκτώβρης 1885: Μετά από δήλωση του αναρχικού Σπάϊτζ κάνουν έκκληση στην εργατική τάξη να πάρει τα όπλα και να προβάλλει το μόνο αποτελεσματικό επιχείρημα: την επαναστατική βία..
Την 1η Μάη, γύρω στους 40.000 εργάτες κατεβαίνουν σε απεργία και σε τρεις μέρες φτάνουν τους 65.000 απεργούς. Η αστυνομία βρίσκεται σε επιφυλακή. Η απεργία παρουσιάζει απρόβλεπτη δύναμη και διάθεση αλληλεγγύης.
Δευτέρα 3 Μάη: η απεργία εξαπλώνεται τρομακτικά και η αστυνομία αρχίζει να διαλύει πορείες και συγκεντρώσεις. Μια επίθεση απεργών ενάντια στους απεργοσπάστες ενός εργοστασίου, φέρνει την αστυνομία που επιτίθεται και πυροβολεί τους απεργούς. 4 νεκροί, πολλοί τραυματίες. Κυκλοφορούν προκηρύξεις και καλούν τους εργάτες ν’ αντισταθούν στη βία της εξουσίας.
Τρίτη 4 Μάη: Η αστυνομία επιτίθεται ενάντια σε 3.000 απεργούς. Μια μεγάλη διαδήλωση προσπαθεί να διαλύσει η αστυνομία. Πέφτει μια βόμβα και τραυματίζει 66 αστυνομικούς. Απ’ αυτούς οι 7 πεθαίνουν. Η αστυνομία. πυροβολεί υστερικά στο πλήθος και τραυματίζει 200 εργάτες, αρχίζει πογκρόμ συλλήψεων (αναρχικών ιδιαίτερα που τους θεωρεί υποκινητές της εξέγερσης και υπαίτιους για την βομβιστική ενέργεια) και συλλαμβάνει τους Αναρχικούς επαναστάτες: Σπάιτζ, Φήλντεν, Στσουώμπ, Άντολφ Φίσερ, Τζωρτζ 'Ένγκελ, Λουΐς Λινγκ, Όσκαρ Νημπ...
Tο Κέντρο για τη Ποιότητα Ζωής
Μέχρι το φθινόπωρο του 1984 η μόνη «αυτόνομη», γενικότερης ελευθεριακής υφής, παρέμβαση που είχε ποτέ παρουσιασθεί στις περιοχές αυτές, ήταν το Κέντρο για τη Ποιότητα Ζωής, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με αρχές της δεκαετίας του ‘80, το οποίο ήταν βασικά έμπνευση και κέντρο άμεσης επιρροής των τοπικών οργανώσεων του τότε ΚΚΕ Εσ. και του «Ρήγα Φεραίου».
Παρ’ όλα αυτά, κάποια άτομα που συμμετείχαν ή που σύχναζαν κυρίως στο στέκι του Κέντρου, στα σύνορα Ελληνικού-Γλυφάδας, πρέπει, οπωσδήποτε, να ήρθαν σε επαφή με τις γενικότερες ελευθεριακές ιδέες, επειδή στο εν λόγω Κέντρο επιχειρήθηκε να δοθεί...
Ο δρόμος του Σοσιαλισμού σήμερα είναι αυτός της Γαλλικής Επανάστασης του 1793 – Ελευθερία, Ισότης, Αδελφότης, στα οποία εμείς προσθέτουμε την Ενότητα. Ελευθερία σημαίνει ανάπτυξη όλων των ειδικοτήτων ή των τεχνών και όλων των ατομικών ταλέντων χωρίς περιορισμό.
Ελευθερία σημαίνει δικαίωμα στην εξάσκηση όλων των ειδικοτήτων, χωρίς απόκτηση επίσημων τίτλων και αδειών και δίχως το μονοπώλιό τους από τα πανεπιστήμια.
Ελευθερία σημαίνει απελευθέρωση και χειραφέτηση των γυναικών και ελευθερία όλων μας από κάθε είδους απαγορεύσεις.
Ισότης σημαίνει ίσα δικαιώματα απέναντι στον νόμο, ισότητα των κοινωνικών θέσεων μέσα σε ένα έθνος, ίση κατανομή του πλούτου και ίση ποιότητα συνειδήσεων πριν η...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018