Δύο σύντομες κριτικές
Αναρχικός Κομμουνισμός, Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον
Το νέο βιβλίο του Nick Heath είναι μια επίκαιρη προσθήκη στη βιβλιογραφία για τον Αναρχικό Κομμουνισμό. Ο αναρχικός κομμουνισμός συχνά κρύβεται στη σκιά των διαθέσιμων γενικών έργων για τον αναρχισμό και αναδύεται καθαρά μόνο όταν συζητούνται οι ιδέες του Κροπότκιν, του Ρεκλύ και του Μαλατέστα. Πολύ συχνά, εκτός από τις άχρηστες εικασίες για διάφορους φιλοσόφους εκτός του ιστορικού αναρχικού κινήματος, ο αναρχικός κομμουνισμός απορρίπτεται ως φτωχή σχέση με τα μαζικά κινήματα που ξεκίνησαν από τον αναρχοσυνδικαλισμό και τον επαναστατικό συνδικαλισμό. Άλλοι δηλώνουν ότι η προσαρμογή του αναρχικού κομμουνισμού στον συνδικαλισμό, τον κατέστησε μια απλή παραλλαγή του αναρχοσυνδικαλισμού, ότι απέτυχε να ανακαλύψει τα αίτια της αντεπανάστασης που ξεκίνησαν οι μπολσεβίκοι και ότι πέθανε ως αξιόπιστο ρεύμα με τα επακόλουθα της Μεξικανικής και της Ρωσικής Επανάστασης και ότι απορροφήθηκε ή αντικαταστάθηκε από τον αναρχοσυνδικαλισμό.
Αυτό το βιβλίο προσπαθεί να αντικρούσει αυτούς τους ισχυρισμούς. Ο αναρχικός κομμουνισμός, σε αντίθεση με τον αναρχικό κολεκτιβισμό, είναι το μόνο αναρχικό ρεύμα που υποστηρίζει συγκεκριμένα το τέλος της οικονομίας της αγοράς και της ανταλλακτικής αξίας. Έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα και αποτελεί σημαντικό ρεύμα στη Ρωσία, τη Γαλλία, τη Λατινική Αμερική, την Ουκρανία, την Κίνα και την Ιαπωνία, μεταξύ άλλων χωρών.
Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να αποκαταστήσει το ρεύμα του αναρχικού κομμουνισμού και να το κάνει περισσότερο γνωστό και κατανοητό - και, επίσης, να το ανακαινίσει και να το εκσυγχρονίσει. Προσφέρει μια προϊστορία της ιδέας, τις απαρχές της στην Α’ Διεθνή και εκτενή κεφάλαια για την ιστορία του αναρχικού κομμουνισμού στην Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. Ως εκ τούτου, είναι το πρώτο ολοκληρωμένο έργο για τον αναρχικό κομμουνισμό, όπου αυτός δεν παραγκωνίζεται ή όπου καταλήγει ως υποσημείωση. Όπως σωστά υποστήριξε ο Brian Morris, ο αναρχικός κομμουνισμός υπήρξε το κύριο ρεύμα μέσα στο σώμα του αναρχισμού και το βιβλίο αυτό έχει ως στόχο να το τονίσει αυτό και να τον βγάλει από τη σκιά.
***
“Η Ιδέα” του Nick Heath [κριτική βιβλίου]
Το βιβλίο “Η Ιδέα” είναι μια ιστορία του αναρχικού κομμουνισμού. Ο κομμουνισμός όπως λέγεται "από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του", ο οποίος εμφανίστηκε με διάφορες μορφές στο κίνημα της εργατικής τάξης καθώς ο σοσιαλισμός και στη συνέχεια ο αναρχισμός εξελίχθηκε μετά τη Γαλλική Επανάσταση (και πολύ πριν η λέξη χρησιμοποιηθεί για το "αύριο της μαρμελάδας" της ρωσικής άρχουσας ελίτ μετά το 1917). Έτσι, οι αναρχικοί που δεν βλέπουν κανένα ρόλο για τους μισθούς μετά την επανάσταση είναι κομμουνιστές (το "στον καθένα σύμφωνα με την παραγωγικότητά του" είναι για τους κολεκτιβιστές). Αλλά είναι λίγο πιο περίπλοκο από αυτό, καθώς ο αναρχικός κομμουνισμός (με πιο στενό ορισμό) αντιπροσωπεύει ένα σκέλος που διαφέρει από τον συνδικαλισμό και τον αναρχοσυνδικαλισμό (αν και όπως θα δείτε το συνδικάτο FORA της Αργεντινής ήταν -κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του- αναρχικό κομμουνιστικό, ενώ ο αναρχικός κομμουνισμός και ο αναρχοσυνδικαλισμός στην Ισπανία του 1930 ήταν αλληλοεπικαλυπτόμενοι). Υπάρχει επίσης το ζήτημα του τρόπου οργάνωσης και της τακτικής που πρέπει να ακολουθηθεί.
Ο Heath είναι...
Tyneside Anarchist Archive. Εκδόθηκε από την Active Distribution Μάιος 2021
"Μόλις τελείωσα την ανάγνωση αυτού που νομίζω ότι είναι ένα τόσο σημαντικό και αξιόλογο έργο της ιστορίας της εργατικής τάξης και του αναρχισμού όσο κανένα άλλο που έχω διαβάσει. Αξίζει μια θέση στον λογοτεχνικό κανόνα του αναρχικού και εργατικού αγώνα. Μας δίνει ένα παράδειγμα- ένα πρότυπο, το οποίο οι σύντροφοι σε κάθε πόλη και περιοχή καλά θα κάνουν να μιμηθούν.
Κατ' αρχάς είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι αυτό δεν είναι μια εξαντλητική γενικευμένη περιγραφή του λαϊκού αγώνα της εργατικής τάξης, της εξέγερσης, της οργάνωσης, του ριζοσπαστισμού στη Βορειοανατολική Αγγλία....
Πάνω από μια τράπεζα, στη γωνία της Carrer de l'Hospital και La Ramblas της Βαρκελώνης, βρίσκεται σήμερα η πολυκατοικία όπου υπήρξε η έδρα της Ομάδας “Φίλοι του Ντουρρούτι” το 1937.
Η ανακάλυψη αυτή έγινε δυνατή από τη διάσημη σύντομη σειρά φωτογραφιών του Antoni Campañà, συζύγου της μαχήτριας της CNT, Anita Garbin Alonso. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν έξω από το κτίριο απέναντι από το εμβληματικό κατάστημα ομπρελών στη Las Ramblas.
...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018