A brief presentation of the first anarchist communist publication in Greece “Epi ta Proso”.
In 1893, Socialistiki Adelfotis (Socialist Brotherhood) founded in Patras, an organisation with a mutual aid character, a loose grouping of some socialist and progressive elements, followers of the moderate socialist Plato Drakoulis. In Socialist Brotherhood found also accomodation followers and friends of the socialist Stavros Kallergis as well as some anarchists. Socialist Brotherhood interested primarily for the trade-union movement and with its own initiative the first working associations were founded in Patras, aiming also in educating the population and the workers in the ideals the socialism.
By 1895, the Brotherhood reached 500 members. In 1894 published the newspaper “To Fos” (“The Light”) supporting Plato Drakoulis who was a canditate in the then general elections. The anarchist members of the organisation and some Kallergis’ supporters disagreed intensely with the participation in the elections and organised a separate anti-electoral propaganda. Since then, the organisation began to be torn up by internal conflicts between the three tendencies, Drakoulis’ followers, Kallergis’ supporters and anarchists. One of the results of these internal conflicts was the foundation on 2 June 1894 by some Kallergis’ supporters of Sosialistiki Lesxi Patras (Socialist Club of Patras).
In January 1896, with the initiative of the anarchists Konstantinos Stavropoulos, Dimitris Karampilias and Panagiotis Kotzias, an anarchist fraction created into Socialist Brotherhood (which now was mostly a dissolved organisation), which tried to continue the educative work of the organisation between the workers and began the publication of a weekly newspaper with the title “Empros” (“In Front”), which, however, stopped its circulation in the third copy because of economic difficulties. This loose anarchist grouping set the base for a more continuous connection of anarchists with various organised workers, mainly those organised in the association of workers of currant box-makers. It is reported by historians that this anarchist grouping numbered roughly 40 members.
In April 1896, anarchist Yiannis Magkanaras, began to circulate as anarchist the newspaper “Epi ta Proso” (“Forward”) which he had bought in 1895. Thus, around this newspaper a well organised anarchist collective constituted. The more known and militant members of this collective were the printer and journalist Yiannis Magkanaras, the printer Panagiotis Kotzias, the tailor Dimitris Karampilias, the poet and lecturer Panagiotis Tsekouras, the lawyer Vasilis Theodoridis, Panos Machairas, Antonis Soufas and Evangelos Markantonatos. Correspondent from Athens was Georgios Katsifouzos, close collaborators (also from Athens) were the Medicine students Dimitris Arnellos and Dimitris Mpantounas and others. In the translations helped the lawyer Vasilis Kalliontzis, without to be a member of the collective.
Lots of articles published in the newspaper on and about the currant question - that during this season was enough accentuated, specifically in Western Peloponnese - and also about various local issues –as the then strike of Lavrio miners , while articles by famous anarchist writers, as Kropotkin, Jean Grave, Malatesta, Reclus and others were published translated by D. Arnellos and V. Kalliontzis. There were also contacts and collaborations with anarchist publications from many countries. The...
Το πόρισμα των μελετών μας είναι: η λαϊκή κυριαρχία είναι φενάκη, η δημοκρατία ψεύδος, η κατάκτησις της πολιτικής εξουσίας δια της ψήφου πλάνη: Οι χρηματισταί κυβερνούν την χώραν. Βραδεία εξέλιξις έθεσεν εις χείρας αυτών, ου μόνον τον πλούτον της χώρας απάσης, αλλά και την υπερτάτην διαχείρισιν του πλούτου. Πολλά εκατομμύρια ιδιωτών άνευ μεγάλης περιουσίας, έχουν μερίδιον εις τους σιδηροδρόμους, τροχιοδρόμους, εις τα μεταλλεία κ.λπ., όλοι εν τούτοις, οι μικροαστοί έχουν εμπιστευθεί εις χείρας των διοικητικών συμβουλίων τα συμφέροντά των, οίτινες σύμβουλοι είναι υπό τον έλεγχον ευαρίθμων προσώπων πάντοτε των αυτών τα οποία αναμιγνύονται εις όλας τας μεγάλας επιχειρήσεις.
Τράπεζα,...
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην γαλλική αναρχική εφημερίδα «L’ Anarshie» («Η Αναρχία»), μεταφράστηκε στα ελληνικά και δημοσιεύτηκε στη σοσιαλιστική εφημερίδα «Κοινωνισμός» της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 1910. Διατηρείται η ορθογραφία αλλά όχι το πολυτονικό σύστημα.
Ο ατομιστής είναι επαναστάτης ή δύναται να είναι αδιάφορος προς το κοινωνικόν πρόβλημα; Μήπως πρόκειται να εισέλθει εις πόλιν με τον κέντρον, μήπως θα δοκιμάση να τροποποιήση τους θεσμούς, να ανατρέψη τας αρχάς ή να προσαρμοσθή όσον δύναται το καλλίτερον εις τας κεφαλαιοκρατικάς συνθήκας;
Είπομεν ότι ο ατομιστής ήτο το άτομον το οποίον θέλει να ζη οπωσδήποτε, το οποίον θέλει να πραγματοποιήση την ευτυχίαν του, να...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018