Τον Σεπτέμβριο του 1948 στη Βουλγαρία ένας νεαρός φαντάρος συλλαμβάνεται επειδή τον έπιασαν να διαβάζει το βιβλίο "Ψωμί και Ελευθερία" του Κροπότκιν - αυτός ο φαντάρος ήταν ο Στέφαν Ποπόφ, ένας από τους πολύ δραστήριους αναρχικούς του 20ού αιώνα. Προφανώς η σύλληψη γίνεται επειδή οι αρχές γνώριζαν πολύ καλά την ενεργή του συμμετοχή στο αναρχικό κίνημα.
Ο Ποπόφ γεννήθηκε το 1925 στο Κονούς, αργότερα σπούδασε στην Ξάνθη και στη συνέχεια μετακόμισε στη Σόφια. Εκεί ενθουσιάστηκε με τις ιδέες του κομμουνισμού και παρακολούθησε συγκεντρώσεις της Ένωσης Εργατικής Νεολαίας (οργάνωση νεολαίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας). Μετά την εγκαθίδρυση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος στη Βουλγαρία μετά το 1944 υπό τον έλεγχο του ΚΚΒ, ο Ποπόφ προβληματίζεται.
Το φθινόπωρο του 1945 βρήκε μπροστά του τυχαία την αναρχική εφημερίδα "Εργατική Σκέψη". Εκεί διάβασε για τον Γάλλο γεωγράφο και θεωρητικό του αναρχισμού Ελιζέ Ρεκλύ, για τη συνεχιζόμενη καταπίεση της αγροτιάς στην ΕΣΣΔ, καθώς και για το αναρχικό όραμα μιας κοινωνίας χωρίς ιεραρχίες και καταπίεσης. Αυτό άλλαξε απότομα τις απόψεις του, το οποίο τον έκανε να δραστηριοποιηθεί στο αναρχικό κίνημα της χώρας.
Έπειτα από την σύλληψη του για ένα διάστημα φυλακίστηκε στο γκούλαγκ "Μπογκντάνοφ Ντολ" για "αναμόρφωση", έπειτα πέρασε λίγο καιρό και στις φυλακές του Χάσκοβο και στη συνέχεια στις Κεντρικές Φυλακές της Σόφιας. Ωστόσο, δεν εγκατέλειψε τις ελευθεριακές ιδέες του. Μετά την αποφυλάκισή του μετακόμισε στο Πλόβντιβ.
Παρά το γεγονός ότι τον παρακολουθούσαν πράκτορες της κρατικής ασφάλειας, δεν φοβήθηκε και συνέχισε να διατηρεί δεσμούς με αναρχικούς στη Βουλγαρία και στο εξωτερικό.
Μετά την πτώση του ολοκληρωτικού καθεστώτος το 1989, ο Ποπόφ ήταν ο κύριος διοργανωτής όσων συναντήσεων, συνελεύσεων και συνεδρίων της αναγεννημένης Ομοσπονδίας Αναρχικών στη Βουλγαρία διεξάγονταν στο Πλόβντιβ. Εκεί πέθανε το 2017.
*Πηγή: Yavor Tarinski
...
Το 1906 η Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ομοσπονδία της Ολλανδίας και η Ελευθεριακή Κομμουνιστική Ομάδα του Βελγίου είχαν από κοινού προτείνει τη δυνατότητα σύγκλησης ενός διεθνούς συνεδρίου. Η πρώτη αναφερόμενη οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για την πραγματική διοργάνωση ενός εβδομαδιαίου συνεδρίου: η δεύτερη δημοσίευσε, υπό την επιμέλεια του Henri Fuss, πέντε τεύχη του Δελτίου της Ελευθεριακής Διεθνούς, σκοπός του οποίου ήταν η κατάρτιση της ημερήσιας διάταξης και η δημοσιοποίηση των υποβολών που κατατέθηκαν. Στο συνέδριο συμμετείχαν περίπου εξήντα με ογδόντα αντιπρόσωποι, οι οποίοι συμμετείχαν με ατομική ιδιότητα ή εκπροσωπούσαν τις αναρχικές ομοσπονδίες πολλών χωρών. Ο μεγαλύτερος αριθμός προερχόταν από τη διοργανώτρια...
Ο Alfons Vila i Franquesa, γεννήθηκε στο Sant Martí de Maldà, στις 19 Νοεμβρίου 1897. Ήταν σκιτσογράφος και σχεδιαστής. Γνωστός ως Shum, Joan Baptista Acher, The Poet ή The Artist of the Broken Hands.
Η αναρχική του δράση τού κόστισε αρκετές φυλακίσεις, καθώς και εξορία στο τέλος του εμφυλίου πολέμου.
Δημοσίευσε τα έργα Worker Solidarity, Social Justice, The Bell of Grace, The Opinion, Humanity, Rambla, The Esquella de la Torratxa, Papitu ή Visca!, μεταξύ άλλων.
Τον Οκτώβριο του 1922 καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του σε απόπειρα επίθεσης εναντίον του στρατηγού Martinez Anido καθώς και για την έκρηξη...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018