Dimitri (tr.)

Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων

10 Σεπτεμβρίου 2021

• κοινωνικοί αγώνες
• ιστορία
• κοινωνικά κινήματα
• Αυστραλία

Στις 26 Ιανουαρίου 1838, 40 χρόνια ακριβώς από την άφιξη των πρώτων λευκών, η Αυστραλία γνώρισε ένα πραγματικό Βατερλό, με τη σφαγή εκατοντάδων ιθαγενών από την έφιππη αστυνομία της ΝΝΟ. Ήταν μια μέρα φρίκης στο ξεκίνημα της νέας χώρας και μια σελίδα ντροπής στην ιστορία της…

Οι «Σελίδες από την ιστορία της Αυστραλίας», που εγκαινίασε από το πρώτο της τεύχος η «Νέα Παροικία», ασχολήθηκαν μέχρι τώρα με διάφορες πλευρές της λευκής αποίκησης, από την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων μέχρι τη συγκρότηση του ομοσπονδιακού κράτους και την ψήφιση του πρώτου Συντάγματος. Σειρά σήμερα έχει η εξιστόρηση ενός επεισοδίου από τα πιο τρομερά στην ιστορία αυτής της χώρας. Έχει να κάνει με τη σφαγή εκατοντάδων αμπορίτζινις, ανδρών, γυναικών και παιδιών, στο Waterloo Creek στη Βόρεια Νέα Νότια Ουαλία (κοντά στο σημερινό Moree), στις 26 Ιανουαρίου του 1838, ανήμερα, δηλαδή, της επετείου άφιξης του Πρώτου Στόλου.

Η ιστορία της Αυστραλίας είναι γεμάτη, βεβαίως, από ανάλογα περιστατικά, από αιματηρά επεισόδια, από σφαγές, σκοτωμούς και ομαδικές δηλητηριάσεις του ανυπεράσπιστου και συνήθως απόλεμου μαύρου πληθυσμού. Με χίλιους τρόπους, οι λευκοί επεδίωξαν την εξολόθρευσή του και οι αποδείξεις γι’ αυτό έχουν, πλέον, συγκεντρωθεί σε μια ολόκληρη βιβλιογραφία -που καθημερινά πλουτίζεται με νέα και ανατριχιαστικά στοιχεία. Μιλάμε για την πιο σκοτεινή πλευρά της λευκής αποίκησης.

Όταν έφτασαν εδώ οι πρώτοι λευκοί, το 1788, υπολογίζονταν ότι ο μαύρος πληθυσμός, διασκορπισμένος σ’ όλα τα σημεία της Ηπείρου, έφτανε ή και ξεπερνούσε τις 700.000. Μέχρι τις αρχές του αιώνα μας, οι αμπορίτζινις που είχαν απομείνει δεν ξεπερνούσαν τις 100.000-120.000. Είχαν, δηλαδή, αποδεκατιστεί από τους λευκούς διώκτες τους...

Η άφιξη των «τρούπερς»

Η μέρα ήταν ζεστή. Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού και οι αμπορίτζινις της περιοχής είχαν συγκεντρωθεί στις ακτές της μικρής «λίμνης» που σχημάτιζε σε μια στροφή του ο χείμαρρος Waterloo Creek.

Ξαφνικά την ησυχία τάραξε ποδοβολητό αλόγων. Κάποιοι είδαν από μακριά να πλησιάζουν καβαλαραίοι κι έβαλαν τις φωνές, προειδοποιώντας τους άλλους. Ήταν οι «τρούπερς», δηλαδή η έφιππη αστυνομία, που πλησίαζε.

Οι μαύροι τρόμαξαν. Πολλοί έτρεξαν να κρυφτούν στους θάμνους. Οι γυναίκες πήραν τα παιδιά τους κι άρχισαν να τρέχουν προς τα κάτω, ακολουθώντας το ποτάμι, Μια μεγάλη ομάδα ανδρών συγκεντρώθηκε μεταξύ των καβαλαραίων, που πλησίαζαν διαρκώς και των γυναικόπαιδων που απομακρύνονταν.

Κάποιοι φρόντισαν να βρουν τα ακόντιά τους ή ό,τι άλλο είχαν για να αμυνθούν.

Πρώτοι από τους έφιππους έφτασαν ένας υπαξιωματικός, ονόματι Cobban, με λίγους άνδρες του αποσπάσματος - την εμπροσθοφυλακή, ας πούμε.

Οι αμπορίτζινις δεν χρειάστηκε πολύ για ν’ αντιληφθούν τον κίνδυνο. Ο Cobban με τους άνδρες του έπεσαν με ορμή μέσα στο ποτάμι, βγήκαν στην απέναντι όχθη και άρχισαν να κυνηγούν τα γυναικόπαιδα.

Όπως ομολόγησε ο ίδιος αργότερα, στόχος του ήταν να γυρίσει πίσω την ομάδα που έφευγε και να τους «μαντρώσει» όλους μεταξύ του λιμνοπόταμου, του δάσους και του υπόλοιπου μέρους του αποσπάσματος που δεν ήταν μακριά.

Σύμφωνα πάντα με την «κατάθεση» του Cobban, η «επαφή» με τον «εχθρό» έγινε σχεδόν αμέσως. Έφιππος ο Cobban αντιμετώπιζε έναν μαύρο που κρατούσε δύο ακόντια. Προσπάθησε να τον ρίξει κάτω, πέφτοντας πάνω του με το άλογό του. Ο μαύρος όμως,...

Περισσότερα …