Στις 18 Σεπτέμβρη 1970 δεκάδες χιλιάδες Αυστραλοί συγκεντρώθηκαν σε όλη την Αυστραλία για δεύτερη φορά για να απαιτήσουν τερματισμό του πολέμου στο Βιετνάμ και τη συμμετοχή της Αυστραλίας σε αυτόν. Η όλη κινητοποίηση ονομάστηκε Moratorium. Με την κοινή γνώμη να στρέφεται κατά της στρατολογίας και της αυστραλιανής συμμετοχής, η όλη κινητοποίηση συνέχισε την πίεση προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, με το πρόταγμα «σταματάμε τη δουλειά για να σταματήσει ο πόλεμος», ακινητοποιώντας τις μεταφορές, ις συγκοινωνίες, τα εργοστάσια, τα γραφεία και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλη τη χώρα
Αν και το πρώτο Moratorium τον Μάη του 1970 συνοδευόταν από υπερβολικούς ισχυρισμούς από την πλευρά της κυβέρνησης για επικείμενη βία εκ μέρους των διαδηλωτών, τα βίαια περιστατικά ήταν πολύ λίγα. Παρ΄ όλα αυτά, οι κυβερνήσεις των Πολιτειών είχαν προσπαθήσει να σπάσουν τις διαμαρτυρίες, προτείνοντας δρακόντειους νόμους κατά των διαδηλώσεων και απαγορεύοντας στους διαδηλωτές να χρησιμοποιούν χώρους όπως το Hyde Park και το Domain στο Σίδνεϊ. Μαθητές σχολείων σε όλη την Αυστραλία τιμωρήθηκαν και αποβλήθηκαν επειδή φορούσαν σήματα του Moratorium. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση απαγόρευσε την είσοδο στη χώρα του Αφροαμερικανού κωμικού Dick Gregory και, για άλλη μια φορά, τα μέσα ενημέρωσης προκάλεσαν θύελλα αρνητικής δημοσιότητας για το αντιπολεμικό κίνημα.
Παρά το γεγονός ότι οι διαδηλωτές αντιμετώπισαν μια συντονισμένη προσπάθεια της αστυνομίας να επιεβαιώσει την κυριαρχία της στους δρόμους, μαζικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σε μεγάλες πόλεις και κωμοπόλεις της Αυστραλίας. Στο Σίδνεϊ συνελήφθησαν με τη βία 200 διαδηλωτές και άλλοι 140 στην Αδελαΐδα, όπου η αστυνομία χρησιμοποίησε, επίσης, δακρυγόνα. Σε άλλες Πολιτείες, οι διαδηλώσεις αναγκάστηκαν να αλλάξουν δρομολόγιο και να κατευνθυθούν αλλού υπό την έντονη και ασφυκτική αστυνομική παρουσία.
Η γενναιότητα και το πείσμα των διαδηλωτών και του αντιπολεμικού κινήματος προκάλεσε τη γενική αντίθεση και μέσα σε ένα χρόνο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Φιλελευθέρων αποφάσισε την αποχώρηση της Αυστραλίας από το Βιετνάμ. Με την εκλογή του Εργατικού Κόμματος (ALP) το 1972, καταργήθηκε επίσης η υποχρεωτική στρατολογία.
Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται εδώ είναι από την πορεία του Moratorium του Σίδνεϊ στις 18 Σεπτέμβρη 1970. Δημοσιεύτηκαν αρχικά στην εφημερίδα «Tribune». Αναπαράγονται εδώ από την Commons Library (που τις είχε πάρει από τους Search Foundation και State Library of NSW).
*Πηγή: https://commonslibrary.org/vietnam-moratorium-campaign-australian-citizens-force-end-to-participation-in-vietnam-war/
Στις 26 Ιανουαρίου 1838, 40 χρόνια ακριβώς από την άφιξη των πρώτων λευκών, η Αυστραλία γνώρισε ένα πραγματικό Βατερλό, με τη σφαγή εκατοντάδων ιθαγενών από την έφιππη αστυνομία της ΝΝΟ. Ήταν μια μέρα φρίκης στο ξεκίνημα της νέας χώρας και μια σελίδα ντροπής στην ιστορία της…
Οι «Σελίδες από την ιστορία της Αυστραλίας», που εγκαινίασε από το πρώτο της τεύχος η «Νέα Παροικία», ασχολήθηκαν μέχρι τώρα με διάφορες πλευρές της λευκής αποίκησης, από την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων μέχρι τη συγκρότηση του ομοσπονδιακού κράτους και την ψήφιση του πρώτου Συντάγματος. Σειρά σήμερα έχει η εξιστόρηση ενός επεισοδίου από τα πιο...
Και θα καταριέται τους δολοφόνους που εξόντωσαν τη φυλή της…
«Ήταν κάτι το συνηθισμένο για τους αποίκους να τελειώνουν ένα γλέντι με «κυνήγι μαύρων», όπου το νεκρό θήραμα ήταν ένας Αμπορίτζιναλ»
Αυτοί που πιστεύουν στα φαντάσματα δε θα δυσκολευθούν, όταν πάνε στην Τασμάνια, να δούνε να πλανάται στα δάση της και τις ακρογιαλιές της, το φάντασμα της Τρουγκανίνι. Της τελευταίας βασίλισσας μιας ύλης που δεν υπάρχει πια, γιατί είχε την ατυχία να περιληφθεί στα σχέδια «εκπολιτισμού των αγρίων» της άλλοτε κραταιάς βασίλισσας των θαλασσών, «πεσμένης σήμερα και αμαρτωλής «Μεγάλης Βρεταννίας».
Εκεί στις ανατολικές ακτές της Τασμάνιας, ζούσαν προ αμνημονεύτων χρόνων...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018