Στη φωτογραφία εικονίζεται ο Ουρουγουανός αναρχικός, Thomaz Derliz Borche, ο οποίος ήταν μηχανικός, αλλά εργαζόταν και σε εστιατόρια. Σε ηλικία περίπου 20 ετών μετακόμισε στο Rio Grande do Sul, στη Βραζιλία, όπου γνώρισε τις ελευθεριακές ιδέες.
Στις 2 Μάη 1925 συμμετείχε σε μια εργατική συγκέντρωση, στη Florianópolis (Santa Catarina) όπου και συνελήφθη. Στη συνέχεια στάλθηκε στα κεντρικά της αστυνομίας του Ρίο ντε Τζανέιρο και, ακολούθως, τον επιβίβασαν στο «Caxambu», όπου, εκτός από καταναγκαστική εργασία, συνελήφθη εκ νέου με τους αναρχικούς Pedro Augusto Mota (τότε διευθυντή της εφημερίδας “A Plebe”), Nino Martins και José Fernan.
Όλοι στάλθηκαν εκείνη τη χρονιά στην ποινική αποικία του Κλίβελαντ (στην πράξη αυτή η φυλακή, που βρισκόταν στο Oiapoque/Amapá, λειτουργούσε ως πραγματικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης στη Βραζιλία). Μερικοί αναρχικοί πέθαναν στο Κλίβελαντ, όπως οι Pedro Augusto Mota, Jose Maria Fernandes Varela, Nicolau Paradas, Jose Alves do Nascimento και Nino Martins, μεταξύ άλλων.
Ο Thomaz Derliz Borche περιέγραψε τον χρόνο που πέρασε εκεί ως ακολούθως: "Η εξορία είναι σκληρή. Η περιοχή είναι δηλητηριώδης και η θνησιμότητα τεράστια, όπως και αλλού βέβαια”.
Ωστόσο, ο Ουρουγουανός αναρχικός κατάφερε να επιβιώσει από την εμπειρία, αποφυλακίστηκε, και την 1η Δεκέμβρη 1926, έφτασε μαζί με άλλους στο Ρίο ντε Τζανέιρο, αρκετά αποδυναμωμένος.
Λίγο μετά τη φυλάκισή του, επικοινώνησε με την αναρχική εφημερίδα “A Plebe”, για να συγχαρεί τους συντρόφους του και να ευχηθεί στην εφημερίδα μακροζωία. Με την ευκαιρία αυτή έγραψε: "Σύντροφοι! Έχετε εμπιστοσύνη και επιμονή στον αγώνα μας για την υπόθεση των καταπιεσμένων, των εκμεταλλευόμενων, αυτόν τον αγώνα που μια μέρα πρέπει να ρίξει το καθεστώς της τυραννίας και του εκβιασμού, εγκαθιδρύοντας την κοινωνία του ελεύθερου ανθρώπου σε μια ελεύθερη γη. Οργανώνουμε ομάδες προπαγάνδας και κοινωνικής κουλτούρας, εργαζόμαστε για την οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, συναντιόμαστε σε τοπικές και περιφερειακές ομοσπονδίες, αποφεύγοντας με κάθε τρόπο την εισβολή της αστυνομίας στις εργατικές μας ενώσεις … Η λεγόμενη δημοκρατία μας αποδεικνύει την αποτυχία της ανά πάσα στιγμή, κατοχυρώνοντας με… δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την απάτη του κοινοβουλευτισμού, που τώρα υπερασπίζονται οι αποδιοργανωτές της εργατικής τάξης, και όλοι αυτοί που διεισδύουν μυστηριωδώς στην εργατική τάξη”.
Λϊγο μετά την αποφυλάκισή του επέστρεψε στην Ουρουγουάη, όπου έζησε μέχρι τον Οκτώβρη του 1962.
*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Στη φωτογραφία εικονίζεται η Elvira Fernandes, μοδίστρα, γεννημένη στην Πορτογαλία η οποία όμως εργάστηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Έγραφε σε εργατικές και άλλες εφημερίδες. Μιλούσε σε συγκεντρώσεις την 1η Μάη δίπλα σε αγωνιστές όπως οι Orlando Correa, Caralampio Trillas, Edgard Leuenroth (όταν ήταν στο Ρίο ντε Τζανέιρο, εκπροσωπώντας την εφημερίδα “A Lanterna”), Domingos Passos και άλλοι.
Ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στην οργάνωση συνδέσμων εργαζομένων γυναικών. Συμμετείχε στην Ένωση Μοδιστρών & Συναφών Επαγγελμάτων του Ρίο ντε Τζανέιρο. Έγραψε κείμενα αλληλεγγύης όταν συνελήφθη άδικα ο αναρχικός Jose Romero. Το ίδιο συνέβη και όταν οι δυνάμεις καταστολής εισέβαλαν και λεηλάτησαν τα γραφεία των...
Carlos Hernández*
Τέλη Μαΐου 1945. Λιγότερο από ένα μήνα αφότου τα αμερικανικά στρατεύματα είχαν καταλάβει και απελευθερώσει όλους τους κρατούμενους από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Mauthausen-Gusen. Οι Ισπανοί επιζώντες είχαν φροντίσει να παραμείνπυν υπό κράτηση ή να συλληφθούν εκείνοι οι κρατούμενοι τα χέρια των οποίων ήταν βαμμένα με αίμα από την υπηρεσία τους ως kapos (δηλαδή κρατούμενοι στα ναζιστικα΄στρατόπεδα οι οποίοι ήταν στην υπηρεσία των ναζιστών). Παρά το γεγονός ότι φορούσαν τις ίδιες ριγέ στολές με τους συντρόφους τους, πολλοί από αυτούς τους βοηθούς των SS ήταν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018