Σύντροφοι εργαζόμενοι:
- Έλαβα το γράμμα σας πριν λίγες ημέρες στην Βαρκελώνη. Είχα γράψει τρεις σελίδες σε απάντηση αλλά δεν μπόρεσα να τις βγάλω από την χώρα, κι έτσι τις έσκισα. Είμαι πλέον έξω από την Ισπανία. Οι λόγοι είναι πολλοί. Η κυβέρνηση δεν με ήθελε από την στιγμή που βρισκόμουν στο Battaglione Internazionale della Colonna Durruti, στο Διεθνές Τάγμα της Φάλαγγας Ντουρρούτι. Η κυβέρνηση μας σαμποτάρισε από την αρχή του σχηματισμού μας, τον Μάϊο, κι έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να μην παραμείνουμε στο μέτωπο. Ούτε καπνό αν δεν είχαμε χρήματα.
Για όλο το χρονικό διάστημα που βρισκόμουν στην πολιτοφυλακή δεν λάμβανα χρήματα. Έπρεπε να ζητώ τα χρήματα για τα γραμματόσημα κ.λπ. Με τράβηξαν πίσω από το μέτωπο εξ αιτίας ενός ελαφρού τραύματος και με μετέφεραν σε ένα νοσοκομείο στην Barcellona. Τη στιγμή της καταγραφής μου στο νοσοκομείο είπα πως ήμουν του Διεθνούς Τάγματος και αυτοί δεν ήθελαν να με γράψουν στα μητρώα. Μου είπαν να πάω να ζητήσω από τους φίλους μου χρήματα και ένα μέρος όπου να κοιμηθώ.
Εξήγησα σε αυτούς πως ερχόμουν από τον Καναδά και πως δεν είχα φίλους στην Barcellona, οπότε προσπάθησαν να με κρατήσουν φυλακισμένο στο νοσοκομείο. Τους είπα πως ήταν φρικτοί – δεν μπορούσα να το πιστέψω. Έτσι κι αλλιώς, μια μέρα το έσκασα από το νοσοκομείο και πήγα στα γραφεία της αγγλικής έδρας της CNT-FAI και εκεί επέμεναν να δω τον άγγλο πρέσβη για να έχω μιαν άδεια για να αφήσω την Ισπανία, πράγμα που έκανα, αν και απεχθανόμουν να φύγω.
Η Ισπανία είναι μια θαυμάσια χώρα. Στην παρούσα κατάσταση επιστρέφουν στο μυαλό μου οι ιστορίες σχετικές με την O.G.P.U. στην Ρωσία. Οι φυλακές στην πιστή Ισπανία είναι γεμάτες με εθελοντές που δεν είναι στενόμυαλοι. Γνώρισα έναν από το Toronto, ένα μέλος του League for a Revolutionary Worker’s Party. Αναρωτιέμαι εάν επιθυμούν να τον εξολοθρεύσουν. Οι σταλινικοί δεν διστάζουν να σκοτώσουν οποιονδήποτε δεν αποδέχεται τυφλά τον Stalin σαν να ήταν ένας δεύτερος Ιησούς Χριστός. Ένας από τους πρόσφυγες που έφυγε από την Ισπανία μαζί μου ήταν μέλος της O.G.P.U. στην Ισπανία, η οποία, ανάμεσα στα άλλα, ελέγχεται από την Ρωσία. Κάθε εθελοντής των Διεθνών Κομουνιστικών Ταξιαρχιών θεωρείται ένας δυνητικός εχθρός του Στάλιν.
Ελέγχεται και ξανά ελέγχεται, καθένας από αυτούς. Εάν προφέρει μια λέξη διαφορετική από εκείνες που βρίσκονται στο λεξιλόγιο «commy» τον πηγαίνουν «να κάνει έναν περίπατο». Αυτός ο τύπος, πρώην OGPU, είναι όπως όλοι οι άλλοι «commies» που προέρχονται από την Ισπανία, τελείως αντισταλινικός και αντικομουνιστής. Κατάφερε να βγει από την χώρα δείχνοντας το διακριτικό του σήμα της O.G.P.U. στο τραίνο, κλπ…
Πιστεύω πως η IWW έχασε περισσότερα από ένα μέλη της, από την στιγμή που αμφιβάλω πως θα έχουν παραμείνει σιωπηλοί στο μέτωπο λαμβάνοντας υπόψιν εκείνο που συμβαίνει.
Μόνο χάρη στο σαμποτάζ, η κυβέρνηση κατάφερε να διαλύσει τα Διεθνή Τάγματα των Αναρχικών. Τέσσερις από την ομάδα μας πέθαναν από την πείνα μόνο σε μιαν ημέρα. Τα όπλα μας ήταν σάπια, αν και η κυβέρνηση της Βαλένθια είχε πολλά όπλα και αεροπλάνα. Ήξεραν τι να κάνουν για να μην δώσουν όπλα στους χιλιάδες αναρχικούς της Aragona. Θα...
Η Martha Ackelsberg είναι καθηγήτρια κοινωνιολογίας, με ειδίκευση στα κινήματα γυναικείας χειραφέτησης. Ζει και εργάζεται στην Αμερική. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Οι Ελεύθερες Γυναίκες της Ισπανίας», της ιστορίας της αναρχικής οργάνωσης γυναικών «Mujeres Libres» (Ελεύθερες Γυναίκες) -που έδρασε στην Ισπανία από το 1934 και κατά τη διάρκεια της Κοινωνικής Επανάστασης στην Ισπανία(1936-1939)-, όπως αυτή καταγράφεται από τις μαρτυρίες των αγωνιστριών που επέζησαν τη νίκη του φασισμού και τη δικτατορία του Φράνκο. Η συνέντευξη της συγγραφέως που παρουσιάζεται εδώ, βρίσκεται στο τέλος του βιβλίου. Δόθηκε στον Geert Dhondt τον Απρίλιο του 2004 και δημοσιεύτηκε στο αναρχικό περιοδικό Up The Ante! .
...
ΤΟΥ ΦΡΑΝΚΟ ΜΠΕΡΤΟΛΟΥΤΣΙ
Στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου με θέμα: «Ο αναρχισμός έχει μέλλον;» Ιστορία των γυναικών, των αντρών και των φαντασιακών τους Πανεπιστήμιο Τουλούζ-Λε Μιράιγ 27-29 Οκτωβρίου 1999
Ο ιταλόφωνος αναρχισμός έπαιξε θεμελιώδη ρόλο στο εσωτερικό της ιστορίας του διεθνούς αναρχικού κινήματος, και είναι αναμφισβήτητο ότι σε μερικές χρονικές περιόδους έγινε το σημείο αναφοράς σε θεωρητικό ή οργανωτικό επίπεδο - κυρίως την περίοδο ανάμεσα στην Κομμούνα του Παρισιού (1871) και τις ταραχές της Λουνιτζιάνα (1894). Αργότερα ο ρόλος αυτός θα εναλλάσσεται μεταξύ του γαλλικού και του ισπανικού αναρχισμού. Ωστόσο, μέχρι το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι Ιταλοί αναρχικοί συγκαταλέγονταν στους...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018