Στις 30 Μάη 1924 γεννήθηκε ο Fernando Carballo, αγωνιστής της ισπανικής αναρχοσυνδικαλιστικής συνομοσπονδίας CNT (Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας), αναρχικός και ιστορικό μέλος της αντίστασης κατά της δικτατορίας του Φράνκο στην Ισπανία. Καταγόμενος από το Valladolid, ο Fernando ήταν γιος του Aniceto Carballo, αγωνιστή της CNT, ο οποίος θα εκτελεσθεί κατά τη διάρκεια του φρανκικού πραξικοπήματος το 1936.
Ο Fernando θα φυλακιστεί το 1939 επειδή ισχυρίστηκε δημόσια ότι ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους φρανκικούς κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος. Μόλις αποφυλακισθεί, θα εγκατασταθεί στη Βαλένθια όπου θα εργαστεί ως ξυλουργός. Θα συλληφθεί για κλοπή. Στη φυλακή θα συνεργαστεί με μέλη της CNT, φέρνοντάς τον πιο κοντά στην αναρχική μαχητικότητα και τη συνδικαλιστική ζωή.
Το 1942 εργάζεται σε φυτείες ρυζιού μέχρι το 1948, όταν θα συλληφθεί και πάλι ως κατηγορούμενος για κλοπή και συμμετοχή στο Socorro Rojo. Καταδικάζεται σε 13 χρόνια φυλάκισης. Το 1949 στέλνεται στις φυλακές Santa Maria Port και στη συνέχεια στο Penal de Ocaña, από όπου θα αποφυλακισθεί το 1955. Τότε θα σχετισθεί με την Juana Rodriguez Olivar. Θα ενταχθεί στη CNT, όπου θα συνεργαστεί με την Εσωτερική Άμυνα, το ένοπλο σκέλος της οργάνωσης στην αντίσταση κατά του καθεστώτος Φράνκο.
Θα συλληφθεί τον Αύγουστο του 1964 -μαζί με τον μυθικό Σκωτσέζο αναρχικό μαχητή Stuart Christie- κατηγορούμενη για απόπειρα επίθεσης στον Φράνκο, εκμεταλλευόμενοι τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ισπανίας-ΕΣΣΔ στο Στάδιο “Σαντιάγο Μπερναμπέου” στη Μαδρίτη. Αυτή θα είναι μια από τις τελευταίες επιθέσεις κατά του δικτάτορα.
Μέχρι το 1970 και όντας υπό κράτηση στις Φυλακές Burgos, ο Φερνάντο θα ξεκινήσει απεργία πείνας, πρώτα για να αναγνωριστεί ως πολιτικός κρατούμενος και έπειτα σε αλληλεγγύη προς τους κρατουμένους της ΕΤΑ. Στα επόμενα χρόνια θα εκτίσει την ποινή του στις Φυλακές Alicante, Cordoba, Valladolid, Alcalá de Henares, Jaén, El Puerto και Carabanchel.
Εκείνη την εποχή, ο Φερνάντο είχε ήδη περάσει περισσότερα από 26 χρόνια υπό κράτηση, καθώς ήταν ο πολιτικός κρατούμενος που παρέμεινε στη φυλακή το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Φράνκο. Τότε ξεκίνησε μια παγκόσμια εκστρατεία για την απελευθέρωσή του, επιτυγχάνοντας την αμνήστευσή του τον Γενάρη του 1977.
Πάθεν στις 5 Νοέμβρη 1993, στη Denia, σε ηλικία 69 χρόνων, αφήνοντας πίσω του σημαντικά επεισόδια της αντίστασης κατά του Φράνκο στη λαϊκή μνήμη.
*Πηγή: Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...Γιάννης Βολιάτης
Επ’ αφορμής της επετείου της γέννησης της σπουδαίας αναρχικής και μαχήτριας της Παρισινής Κομμούνας, Λουίζ Μισέλ, αναδημοσιεύουμε παλαιότερο κείμενο που είχαμε μεταφράσει σχετικά με την ζωή και τους αγώνες της
Ήταν 16 του Δεκέμβρη του έτους 1871, όταν η Γαλλίδα Αναρχική Louise Michel (Λουίζ Μισέλ) βρέθηκε ενώπιον των δικαστικών αρχών της Κυβέρνησης των Βερσαλιών. Το αδίκημα της ήταν ότι έδωσε το σώμα και την ψυχή της στην υπόθεση της Παρισινής Κομμούνας, η οποία είχε ηττηθεί μισό χρόνο πριν από τις ένοπλες δυνάμεις της Γαλλικής Δημοκρατίας, μετά από μια εβδομάδα μαχών, που έμεινε στην ιστορία ως η “Ματωμένη Εβδομάδα”....
Στις 26 Μάη 1945 πέθανε στο Lugo της Galiza, η αναρχική Maria Urania Mella. Γεννήθηκε στις 15 Νοέμβρη 1899 στην Pontevedra της Galiza στην Ισπανία. Κόρη του δημοσιογράφου, θεωρητικού και προπαγανδιστή των αναρχικών ιδεών, Ricardo Mella Cea και της Esperanza Serrano, κόρης του συμβολαιογράφου αναρχικού Juan Serrano Oteiza. Στην οικογένεια υπήρχαν έντεκα ακόμα αδέλφια.
Η Mary Urania εκπαιδεύτηκε στις προοδευτικές και κοσμικές αξίες, αποκτώντας μια εξαιρετική εκπαίδευση, η οποία την οδήγησε στο να γίνει σόλο πιανίστα και καθηγήτρια πιάνου. Επίσης, σπούδασε στη Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας του Vigo. Δίδασκε αναλφάβητες γυναίκες να διαβάζουν και να γράφουν στο Δημαρχείο της πόλης...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018