Στις 5 Φλεβάρη 1939, πέθανε η Teresa Mañe εξόριστη στη Γαλλία. Υπήρξε μια από τις πρώτες μαχητικές φεμινίστριες και αγωνίστριες του ισπανικού αναρχισμού. Ως δασκάλα υπήρξε από τις ιδρύτριες της μαχητικής Συνομοσπονδίας Κοσμικών Δασκάλων της Καταλονίας.
Μέχρι το 1909 θα έχει ενεργό παρουσία στις ιστορικές μέρες του αγώνα, γνωστές ως Τραγική Εβδομάδα της Βαρκελώνης, που είχε γρήγορα ωε επακόλουθο μια διαδικασία διώξεων από το Ισπανικό Κράτος, που θα την αναγκάσει επανειλημμένα σε εξορία.
Η "Soledad Gustavo", όπως ήταν γνωστή στη μαχητική αργκό, συμμετείχε το 1910 με τον σύντροφό της Joan Montseny (και οι δύο γονείς της Federica) στην ίδρυση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (CNT), του κύριου ισπανικού συνδικάτου. Συμμετείχε επίσης το 1927 στην ίδρυση της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ιβηρικής (FAI), της κύριας πολιτικής οργάνωσης του αναρχισμού της περιοχής.
Η κληρονομιά και η μαχητικότητά της —μαζί με αυτής της Teresa Claramunt— θα έχουν σημαντική επιρροή στην οργάνωση της οργάνωσης Mujeres Libres (Ελεύθερες Γυναίκες) κατά την Ισπανική Κοινωνική Επανάσταση και τον Εμφύλιο Πόλεμο.
Μετά την ήττα, η Teresa Mañe πέρασε στην εξορία στη Γαλλία όπου τελικά πέθανε σε ηλικία 73 ετών.
*Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
...
Σημείωση πρώτη / Αντί προλόγου
Στην αναζήτησή του κανείς για τη νεότερη ιστορία της Βουλγαρίας, δεν θα δυσκολευόταν να βρει μία πληθώρα βιβλίων και εγχειριδίων που καταγράφουν τα πρόσφατα όσο και τα παλαιότερα ιστορικά γεγονότα της περιοχής, καταγεγραμμένα υπό το φως της επίσημης -συστημικής συνήθως- αφήγησής τους. Ωστόσο, γρήγορα θα συνειδητοποιούσε ότι, όπως συνήθως συμβαίνει, ελλείπει εκείνο το κομμάτι της ιστορίας των από τα κάτω. Εκείνων που σε όλες τις εποχές και κόντρα σε όλους τους καιρούς με τη δράση και τον λόγο τους έβαλαν μια ακόμα ψηφίδα στην παγκόσμια ιστορία γενικά, και του αναρχικού κινήματος ειδικότερα.
Εβδομήντα τέσσερα...
- Για μια Ελευθεριακή Κουλτούρα
- Ιστορία Ελλαδικού Αναρχικού Κινήματος
Στις 29 Γενάρη χάσαμε τον σύντροφο μας Μιχάλη Μπαξεβάνη, εμβληματική μορφή του σχιζοειδούς μητροπολιτικού προλεταριάτου αλά ελληνικά. Αντί άλλης αναφοράς στη μακρά διαδρομή του στον χώρο της αντιεξουσίας, πάντοτε στην πρώτη γραμμή, επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε ένα ανέκδοτο κείμενό του, από ένα σημειωματάριο που είχε αφήσει στο Εργαστήρι της Ελευθεριακής Κουλτούρας όταν δουλεύαμε μαζί στοιχειοθεσία, σελιδοποίηση, φιλμ, μοντάζ.
Κοιμόμαστε και ξυπνάμε σε ρυθμούς καθορισμένους. Ονειρευόμαστε τη ζωή και τη φύση· δραπετεύοντας, χωμένοι μέσα στην ασφάλεια του κρεβατιού μας, κι αυτό κρατάει τόσο λίγο, όσο το πρωινό τσιγάρο που ζητάμε επίμονα, τον αέρα που ανιχνεύει η μύτη μας ψάχνοντας (μάταια) για...
- Ο Joseph Hyppolite Yves Robin
- Wilhelm Spohr: Συγγραφέας, εκπαιδευτικός και καλλιτέχνης
- Αναρχικοί και δυαδική εξουσία: Κατάσταση ή στρατηγική;
- Εικόνες της Βαρκελώνης των εργατών
- O αγωνιστές Boris Birbauer και Shlaen Daniil Shmulevich
- Η αναρχική Claudette Odette Gruson, γνωστή ως Brassens
- Ο εκτελεσμένος Timoteo Prado Mendiara
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
