Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

19 Οκτωβρίου 2012

Του Nohara Shirõ

Ο Huang AI και ο Pang Renquan ήταν η προσωποποίηση των αποτελεσμάτων της εισαγωγής της τεχνικής εκπαίδευσης στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1910, αντιπροσωπεύοντας μια νέα κατηγορία εργαζόμενου διανοούμενου αρκετά διαφορετική από τη φιλοσοφική νομενκλατούρα που εξουσίαζε έως τότε την παραδοσιακή κινεζική κοινωνία. Οι διανοούμενοι αυτοί εργαζόμενοι ήταν ικανοί να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ της διανοητικής και φυσικής εργασίας (καθώς επίσης και αυτό μεταξύ των επαγγελματιών κάθε είδους εργασίας) πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι το έκαναν οι προκάτοχοί τους και, κατά συνέπεια, έγιναν οι κύριοι συντελεστές του πρόωρου εργατικού κινήματος στην επαρχία Hunan.

Ο Huang, αφού αποφοίτησε από το τεχνικό σχολείο Jiazhong της Changsha, πήγε στη Tianjin για να συνεχίσει την εκπαίδευσή του και να αναμιχθεί στις εκεί δραστηριότητες του «Κινήματος 4 Μάη». Ο Pang παρέμεινε στην Changsha και συμμετείχε στο επιτυχές λαϊκό κίνημα που ζητούσε την αντικατάσταση του αιμοδιψούς πολέμαρχου της επαρχίας αυτής Zhang Jingyao.

Ενώ εργάζονταν ως τεχνικοί στα εργοστάσια της Changsha, ο Huang και ο Pang αναμίχθηκαν στις τοπικές αναρχικές ομάδες. Αργότερα, οργάνωσαν έναν εργατικό σύνδεσμο ανάγνωσης βιβλίων, τον οποίο αναδιοργάνωσαν επίσημα και μετονόμασαν τον Νοέμβρη του 1920 σε Ένωση Εργαζομένων Hunan. Αν και την ιδρυτική συνέλευση παρακολούθησαν αντιπρόσωποι τυπογράφων, ραφτών, μηχανικών, εργαζομένων χυτηρίων, βαφέων, ανθρακωρύχων, κατώτερων επιστατών, εργατών σε ινδικά καλάμια και συντεχνίες αγγειοπλαστών, εντούτοις τα περισσότερα από τα αρχικά 7.000 μέλη, στην αρχή τουλάχιστον της δράσης της ένωσης, ήταν σπουδαστές τεχνικών σχολών. Επιπλέον, τις πρώτες μέρες, δεδομένου ότι οι τοπικοί έμποροι είχαν μεγαλύτερο έλεγχο των ανώτερων οργάνων της Έωσης απ΄ ό,τι οι αναρχικοί, η οργάνωση δεν μπόρεσε να επιτύχει το σκοπό της, να αποτελέσει συνδικαλιστική ένωση.

Ο αγώνας στον Υφαντικό Μύλο Νο1 της Changsha ξέσπασε αρχικά τον Μάρτη του 1921, αλλά εκφυλίστηκε εύκολα από τους ιδιοκτήτες. Και πράγματι, πέρα και πάνω από τον αγώνα των εργαζομένων στο μύλο αυτό, ήταν ο αγώνας για τον έλεγχο μεταξύ των καπιταλιστών από την Hunan και των μη καταγόμενων απ’ αυτήν. Οι συνθήκες εργασίας στο μύλο ήταν φρικιαστικές: δέκα άνθρωποι κοιμούνταν σ’ ένα μικρό δωμάτιο στους κοιτώνες, οι τοίχοι των οποίων, λόγω της έλλειψης τουαλετών, είχαν ευθυγραμμιστεί με τους σωρούς των περιττωμάτων. Τα τρόφιμα δεν ήταν φαγώσιμα, οι ξυλοδαρμοί ήταν συχνοί, και ο μισθός έφτανε για να επιβιώνει κανείς μόλις και μετά βίας. Αρκετοί εργαζόμενοι πέθαναν την ώρα της εργασίας για να μη ζητήσουν άδεια για λόγους υγείας χωρίς αποδοχές. Παρ’ ότι από τη στιγμή που άρχισε η απεργία, τον Απρίλη, ο Huang AI συνελήφθη και κρατήθηκε στη φυλακή για έναν μήνα, οι ιδιοκτήτες αναγκάστηκαν να ικανοποιήσουν μερικά από τα αιτήματα των απεργών. Παρά τον περιορισμένο χαρακτήρα της νίκης των εργατών σ’ αυτό στάδιο - με λίγα κέρδη για τους ίδιους τους εργαζομένους - αυτή ήταν μια από τις πρώτες περιπτώσεις στην Κίνα που η οργανωμένη εργατική τάξη επιτυγχάνει πραγματικά μερικά από τα αιτήματά της. Οι μαρξιστές σ’ όλη τη χώρα, που μέχρι τότε ενδιαφέρονταν μόνο για την εκπαίδευση και τη μελέτη της θεωρίας, άρχισαν να αφυπνίζονται. Μεταξύ τους ήταν και ο Mao Zedong (Μάο Τσε Τουνγκ).

Προς το...

Περισσότερα …