Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

25 Νοεμβρίου 2012

«Oh, Misery, I have drunk thy cup of sorrow to its dregs, but I am still a rebel!»

Lucy Parsons

Η Lucy Parsons, η «σκοτεινή» Lucy, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στο πεδίο της εργατικής πάλης και των κοινωνικών αγώνων, για περίπου επτά δεκαετίες στιγμάτισε με τη ζωή και το έργο της και καθόρισε τόσο το αναρχικό κίνημα όσο και ευρύτερα τη ριζοσπαστική πολιτική σκέψη. Φλογερή και εμπνευσμένη ομιλητής, ακούραστη οργανώτρια απεργιών, εργατικών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων κάθε μορφής, δυναμική ακτιβίστρια ποικίλων διεκδικήσεων, η Parsons διαδραμάτισε ενεργό ρόλο σε σημαντικά γεγονότα της εποχής της και αναδείχτηκε πρωτοπόρος των εξελίξεων, αναλώνοντας τη ζωή της «αγωνιζόμενη για τα δικαιώματα των φτωχών, των ανέργων, των αστέγων, των γυναικών, των παιδιών, των μειονοτήτων».

Όμως, παρά το αστείρευτο συγγραφικό και ακτιβιστικό της έργο, ταυτόχρονα καταγράφεται ως μία από τις πιο αγνοημένες προσωπικότητες της παγκόσμιας επαναστατικής σκέψης και της αδέσμευτης αριστεράς, αφού ο ρόλος της συστηματικά αποσιωπήθηκε ή και εντέχνως αποκρύφτηκε από τους ιστορικούς. Πολλοί μάλιστα, δυστυχώς, ακόμα και σήμερα συνηθίζουν να την αναφέρουν απλά ως τη χήρα του Albert Parsons, του μάρτυρα της Haymarket που εκτελέστηκε για τις ιδέες του το 1887, παρότι η δράση της είχε ξεκινήσει μία δεκαετία νωρίτερα και ήδη αποτελούσε ηγετική μορφή στο συνδικαλιστικό κίνημα της Αμερικής.

Προσπαθώντας να ερμηνεύσει το γεγονός, ένας βιογράφος της αναφέρει ότι «η Parsons ήταν μαύρη, γυναίκα και εργάτρια, τρεις λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι αποκλείονται από την Ιστορία». Κι ενώ αυτή η οπτική ως ένα σημείο εξηγεί ικανοποιητικά τον εξοστρακισμό της από τη συμβατική ιστοριογραφία, η περίπτωση της Lucy Parsons δεν καλύπτεται πλήρως, αφού υπήρξαν κι άλλες προσωπικότητες με αυτά τα χαρακτηριστικά, οι οποίες αναγνωρίστηκαν και καθιερώθηκαν (κυρίως κατά τα κινήματα των δεκαετιών 1960 και 1970). Προσθέτοντας στους λόγους, ο Jacob McKean δίνει μια πειστικότερη εκδοχή: «το ότι ήταν αναρχική σήμαινε ότι δεν έτυχε μεγάλης προσοχής από τους μελετητές, οι οποίοι προβάλλουν μεταρρυθμιστές αντί κραυγάζοντες εξεγερμένους. Οι ακαδημαϊκοί, που εξετάζουν ριζοσπάστες γυναίκες αυτής της περιόδου, φαίνεται ότι προτιμούν την Emma Goldman, μία μεσαίας τάξης γυναίκα με ξεκάθαρη τη λευκή της ταυτότητα, της οποία η ανάλυση καθρεπτίζει περισσότερο αυτήν της νέας Αριστεράς».

Τα πρώτα χρόνια και το θέμα των καταβολών της

Λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Η Lucy Gonzalez, όπως ήταν το όνομά της, γεννιέται κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, τον Μάρτιο του 1853, στο Waco του Τέξας και μεγαλώνει, όταν ορφανεύει σε ηλικία 3 ετών, με συγγενείς της σ’ ένα τοπικό ράντσο. Αν και μερικοί ισχυρίζονται ότι προέρχεται από γονείς σκλάβους, λέγεται ότι η ίδια αναφέρει ως γονείς της τη μεξικάνα μιγάδα Marie del Gather και τον ινδιάνο Κρηκ John Waller.

Το ζήτημα των καταβολών της απασχολεί ακόμη και σήμερα τους βιογράφους της και τους ερευνητές, οι οποίοι προσπαθούν να εξηγήσουν τους λόγους για τους οποίους η Lucy επιμένει μόνο στην αμερικανική και μεξικάνικη καταγωγή της και αρνείται την αναμφισβήτητη αφροαμερικανική της προέλευση. Κάποιοι μελετητές, όπως η Ashbaugh και ο Davis, ισχυρίζονται ότι η επιλογή της είναι συνειδητή και αφορά την επιθυμία της να αποφύγει δύσκολες καταστάσεις, όπως...

Περισσότερα …