Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

04 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΣαίλΜοχάμεντ (Sail Mohamed Ameriane ben Amerzaine τοπλήρεςόνομάτου) γεννήθηκεστις 14 Οκτωβρίου 1894 στο Tarbeit-Beni-Ouglis τηςπεριοχής Berber Kabylie τηςΑλγερίας. Όπως πολλοί αλγερινοί πήγε ελάχιστα στο σχολείο. Οδηγός-μηχανικός αυτοκινήτων στο επάγγελμα, σε όλη του τη ζωή διψούσε για μόρφωση και κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες γι’ αυτό. Από Βέρβερος μουσουλμάνος έγινε άθεος. Στον Α’  Παγκόσμιο Πόλεμο τέθηκε υπό περιορισμό για ανυποταξία και έπειτα λιποτάχτησε από το γαλλικό στρατό. Οι συμπάθειές του για τον αναρχισμό είχαν ήδη αρχίσει να αναπτύσσονται. Στο τέλος του πολέμου, με την ανασυγκρότηση του αναρχικού κινήματος, έγινε μέλος της Union Anarchiste (UA – Αναρχικής Ένωσης).

Το 1923, με το φίλο του Sliman Kiouane, τραγουδιστή, ίδρυσε την Επιτροπή Υπεράσπισης Γηγενών Αλγερινών. Στα πρώτα του άρθρα κατήγγειλε την ένδεια σε βάρος των αποικιοκρατούμενων άνθρωποι και την αποικιακή εκμετάλλευση γενικότερα. Έγινε εμπειρογνώμονας στα πολιτικά και άλλα ζητήματα της βόρειας Αφρικής. Οργάνωσε συνελεύσεις με αναρχικές ομάδες του 17ου διαμερίσματος του Παρισιού όπου μίλησε για την εκμετάλλευση σε βάρος των βορειοαφρικανών, στην αραβική και γαλλική γλώσσα.

Ο Σαίλ οργάνωσε μια αναρχική ομάδα στην περιοχή Aulnay-sous-bois και έγινε ένα από τα αποτελεσματικότερα και ενεργά στελέχη της. Το 1929, έγινε γραμματέας μιας νέας επιτροπής, της Αμυντικής Επιτροπής Αλγερινών Ενάντια στην Πρόκληση της Εκατονταετηρίδας (η Γαλλία προετοιμαζόταν να γιορτάσει στις 5 Ιουλίου 1830 τα 100 χρόνια κατάκτησης της Αλγερίας). Όλες οι τάσεις του αναρχικού κινήματος, η Αναρχική Ένωση (Union Anarchiste), η αναρχοσυνδικαλιστική Confederation Generale du Travail-SyndicalisteRevolutionnaire (CGT-SR) και ο Σύνδεσμος Φεντεραλιστών Αναρχικών  (AFA-Associaton de Federalistes Anarchistes) κατήγγειλαν την «δολοφονική αποικιοκρατία, την αιματηρή μασκαράτα», με το σύνθημα «Πολιτισμός; Πρόοδος; Εμείς λέμε δολοφονία!» Μετά από αυτό, ο Σαίλ έγινε μέλος της CGT-SR στην οποία συγκρότησε τμήμα γηγενών αλγερινών.

Τον επόμενο χρόνο, με την αποικιακή έκθεση στο Παρίσι, το αναρχικό κίνημα  ξεκίνησε και πάλι την εκστρατεία του ενάντια στην αποικιοκρατία και ο Σαίλ ήταν στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας.

Τον Ιανουάριο του 1932 έγινε διευθυντής του περιοδικού «L’Eveil Sociale» («Κοινωνική Αφύπνιση»), «περιοδικό του λαού» όπως αυτοχαρακτηριζόταν. Μετά από ένα άρθρο του ενάντια στη στρατοκρατία κατηγορήθηκε για «πρόκληση των στρατιωτών σε ανυπακοή». Η οργάνωση SecoursRougeInternational (Κόκκινη Διεθνής Βοήθεια - μια οργάνωση της άμεσης επιρροής του Κομμουνιστικού Κόμματος), του προσέφερε την υποστήριξή της, την οποία όμως απέρριψε στο όνομα των θυμάτων του σταλινισμού.

Το 1934, η «Υπόθεση Sail Mohamed» ήρθε άμεσα στο προσκήνιο. Η διαδήλωση των φασιστικών και αντισημιτικών ενώσεων και ομάδων στις 6 Φεβρουαρίου 1934 είχε ως αποτέλεσμα αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εργατικό κίνημα. Ο Σαίλ άρχισε να συγκεντρώνει όπλα που τα έκρυβε. Αλλά στις 3 Μαρτίου του ίδιου χρόνου συνελήφθη για «μεταφορά απαγορευμένων όπλων». Το εργατικό κίνημα προσέφερε την υποστήριξή τους, εκτός από το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο τον κατήγγειλε ως πράκτορα και προβοκάτορα. Καταδικασμένος σε έναν μήνα φυλάκιση και έπειτα σε άλλο ένα μήνα για  «κατοχή μαχητικών όπλων» κατέληξε να εκτίσει τέσσερις μήνες στη φυλακή.

Μόλις απελευθερώθηκε ξανάρχισε τον αγώνα Το περιοδικό «L’Eveil Sociale» συγχωνεύτηκε...

Περισσότερα …