Your name

Αναρχική Παρέμβαση

29 Δεκεμβρίου 2013

Η FdCA οργάνωσε το 2ο Εθνικό Εργαστήριο για την αναρχική κομμουνιστική δουλειά στην τοπική κοινότητα, στις 18 Νοέμβρη 2007, στο LaboratorioSociale («Κοινωνικό Εργαστήριο») «LaTalpa» στη Ρώμη. Στο Εργαστήριο συζητήθηκε η αναρχική κομμουνιστική τακτική στην τοπική κοινότητα και το παρακολούθησαν μέλη της FdCA καθώς και άλλοι σύντροφοι από διάφορες περιοχές της χώρας (Abruzzi, Λάτσιο, Λομβαρδία, Marches, Τοσκάνη και Σικελία).

. Αυτό που ακολουθεί είναι το συμπέρασμα του Εργαστηρίου.

«Υποστηρίζοντας την αντίσταση στην πολιτική του καπιταλισμού της επίθεσης και εκμετάλλευσης της υπαίθρου και οικοδομώντας την ελευθεριακή εναλλαγή».

Η καπιταλιστική εκμετάλλευση της υπαίθρου συνεχίζεται αδυσώπητη, έχοντας επιπτώσεις στις πόλεις και κωμοπόλεις μας. Η περιβαλλοντική και δομική εκμετάλλευση συνεχίζεται σε όλη την έκταση του επαρχιακού δικτύου και επίσης των γύρω περιοχών.

Η έκτακτη ανάγκη κατοικίας, η περιβαλλοντική υποβάθμιση και η καταστροφή της επαρχίας ως αποτέλεσμα της δράσης ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων και επιχειρησιακών καρτέλ καθώς και του μιλιταρισμού, λεηλατούν τη γη και τους δημόσιους πόρους, συμβάλλοντας σε βαθιές αλλαγές που πραγματοποιούνται στη σχέση μεταξύ του ρυθμού ζωής μας και της χρήσης της γης, στη σχέση μεταξύ της οικονομικής αυτονομίας των εργαζομένων, των πολιτών και των κατοίκων και της ευκαιρίας του να αποκτήσουμε πρόσβαση στα κοινά αγαθά και τις υπηρεσίες που ιδιωτικοποιούνται όλο και περισσότερο και αποσπώνται από τον συλλογικό έλεγχο της κοινωνίας.

Όσο χαμηλότερη είναι η δύναμη της προσπάθειας απόκτησής τους εκ μέρους μας μαζί με την επακόλουθη άνοδο των αναγκών των εργαζομένων και των οικογενειών τους, τόσο πιο απρόσιτα γίνονται τα δικαιώματά μας, οι υπηρεσίες και τα σχέδιά μας για μια καλύτερη ζωή, εκτός αν είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε το κόστος των θυσιών και του οικονομικού εκβιασμού.

Αυτή η επίθεση στις συνθήκες διαβίωσής μας, αυτή η συλλογική εξασθένηση, μπορεί μόνο να είναι επιτυχής εάν αποτελεί μέρος μιας γενικότερης πολιτιστικής και πολιτικής εξασθένησης με σκοπό να διαχωριστούν τα κοινά μας συμφέροντα για να κονιορτοποιηθεί η θέλησή μας για συμμετοχή και να εξυψωθεί ο ατομικισμός σε βάρος της αλληλεγγύης.

Κατά συνέπεια, υποβαλλόμαστε στις ασταμάτητες, συχνά ρατσιστικές, εκστρατείες των ΜΜΕ που κηρύσσουν την ανάγκη για επιπρόσθετη ασφάλεια, καταβάλλοντας προσπάθεια να αποδοθεί κάθε επίπληξη για την κοινωνική δυσαρέσκεια σε ορισμένα τμήματα του λαού, ειδικότερα στους μετανάστες, με στόχο τη διαμάχη μεταξύ τους.

Αυτή η επίθεση εκ μέρους του καπιταλισμού γίνεται ολοένα ευκολότερη από το γεγονός ότι η καθεστωτική αριστερά, που αναστατώνεται εσωτερικά από την κρίση ταυτότητάς της και της υποταγής της και στην αντιπολίτευση και την κυβέρνηση, είναι και απροετοίμαστη και καιροσκοπική. Αυτή η κατάσταση καταπολεμείται μόνο μερικώς από τα διάφορα κινήματα που αρχίζουν στις περισσότερες περιπτώσεις σε τοπικό επίπεδο, αλλά συχνά κατορθώνουν να συνδεθούν με άλλα κινήματα σε τέτοια έκταση ώστε ν’ αποκτήσουν αντίκτυπο σε εθνικό επίπεδο.

Εντούτοις η κοινωνική αντιπολίτευση, δείχνει μια εκπληκτική ικανότητα δράσης και στις πόλεις - όπου η δυσαρέσκεια είναι πιο εμφανής – καθώς και σ’ εκείνα τα μέρη της χώρας όπου η αυξανόμενη μιζέρια αποκρύπτεται ακόμα ώς έναν ορισμένο βαθμό. Βασίζεται σε αιτήματα για την ικανοποίηση των υλικών αναγκών και για δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην κατοικία,...

Περισσότερα …