Μετά από τις πρόσφατες λαϊκές απεργίες των μικρο-ανθρακωρύχων στα νότια της χώρας, ως απάντηση στην έναρξη της ισχύος του Επείγοντος Διατάγματος DU 012-2010, που επηρεάζει σοβαρά τη δραστηριότητά τους, και ενόψει της εκτεταμένης άγνοιας περί του θέματος, η Unión Socialista Libertaria (Ελευθεριακή Ένωση Περού) απευθύνεται στην εθνική και διεθνή κοινή γνώμη με την ακόλουθη δήλωση.
Οι μικρο-ανθρακωρύχοι είναι στην πραγματικότητα φτωχοί αγρότες οι οποίοι έχουν χτυπηθεί από τη φτώχεια και ως αποτέλεσμα της έλλειψης αποδοτικότητας της γεωργίας – που έχει σχεδόν καταστραφεί ολοσχερώς χάρη στη νεο-φιλελεύθερη πολιτική και ακόμα περισσότερο χάρη στην εφαρμογή της Συμφωνίας Ελεύθερων Συναλλαγών ( NAFTA) με τις ΗΠΑ – βλέπουν την μικρής κλίμακας εξόρυξη ως τη μόνη εναλλακτική λύση για την επιβίωσή τους.
Σε αντίθεση με τα ψευδο-κηρύγματα της κυβέρνησης και της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, οι μικρής κλίμακας ανθρακωρύχοι επιζητούν μια επίσημη αναγνώριση και, ως εκ τούτου, έχουν απευθύνει τους τελευταίους 9 μήνες μια έκκληση για ένα καταστατικό που θα τους παρείχε επίσημη αναγνώριση. Υποστηρίζουν επίσης, ότι οι οποιεσδήποτε παραχωρήσεις - η συντριπτική πλειοψηφία (σχεδόν το 99%) - πρέπει να αποδίδονται σε αυτούς. Η απάντηση του Κράτους ήταν να ψηφίσει ένα Επείγον Διάταγμα (DU 012-2010) στις 18 Ιανουαρίου 2010, σύμφωνα με το οποίο «αναδιοργανώνονται» τα ορυχεία στην περιοχή Madre de Dios. Το εν λόγω Διάταγμα καθορίζει ζώνες αποκλεισμού για την μικρής κλίμακας εξόρυξη χρυσού και αναστέλλει την έκδοση νέων παραχωρήσεων. Επιπλέον, οι μικρής κλίμακας ανθρακωρύχοι ζητούν την κατάργηση των Διαταγμάτων DL 1010 και DL 1040, που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση σε εφαρμογή της Συμφωνίας NAFTA με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι νόμοι αυτοί άλλαξαν το γενικό Δίκαιο των επιχειρήσεων εξόρυξης άνθρακα για την προώθηση των επενδύσεων σε γη των αποβλήτων και των ορυκτών πόρων, δίνοντας προτεραιότητα στην μεγάλης κλίμακας εξόρυξη και επιβάλλοντας μια σειρά δυσκολιών και εμποδίων για τη νομιμοποίηση της μικρής κλίμακας εξόρυξης.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ένα άλλο καίριο αίτημα των ανθρακωρύχων είναι να σταματήσει η κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού Inambari (που έχει ήδη αποτελέσει αντικείμενο έντονων διαμαρτυριών στο Puno και το Νότο της χώρας) που θα διευκολύνει μόνο το βρζιλιάνικο Κράτος σε βάρος των υπό εξαφάνιση 100.000 περίπου στρεμμάτων δάσους που ανήκουν στις ιθαγενείς κοινότητες.
Αντιμέτωπο με τις διαμαρτυρίες των ανθρακωρύχων, το Κράτος διέκοψε το διάλογο ανάμεσα στον Μάη και τον Ιούνη 2009, προκειμένου να συντάξει ένα νέο νομοσχέδιο, ερχόμενο στη συνέχεια με το νομοσχέδιο Νο 2306, περί Επέκτασης της Επισημοποίησης των Μικρής Κλίμακας Εξορύξεων, που εγκρίθηκε από την Επιτροπή Ενέργειας και Ορυχείων του Κογκρέσου και υποβλήθηκε στο κοινοβούλιο τον Ιούνη του 2009. Ωστόσο, για άλλη μια φορά , ο κρατικός μηχανισμός χλευάζει τις προσδοκίες των εργαζομένων και έτσι ο αρκετά προσδοκώμενος νόμος δεν έχει ακόμη συζητηθεί ή ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο. Έτσι, τον Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου, η Εθνική Ομοσπονδία Μικρής Κλίμακας Ανθρακωρύχων Περού (FENAMARPE) αποφάσισε να συγκαλέσει μια πανεθνική απεργία επ ‘ αόριστον, που επικυρώθηκε στις 3 Μαρτίου.
Το μεγάλο διακρατικό και κρατικό κεφάλαιο των ορυχείων έχει εξαπολύσει εκστρατεία δαιμονοποίησης των δραστηριοτήτων μικρής κλίμακας εξόρυξης καθώς και των διαμαρτυριών τους. Ακόμη και ο ανίκανος υπουργός Περιβάλλοντος, Antonio...
Το φάντασμα που στοίχειωσε την Ευρώπη του 19ου αιώνα κατέκλεισε τις πόλεις της. Οι Παριζιάνοι που εισέβαλαν στη Βαστίλη το 1789 σήμαναν το προμήνυμα του θανάτου του παλαιού καθεστώτος. Οδοφράγματα υψώθηκαν στις περισσότερες πρωτεύουσες το 1848, οδηγώντας στην πτώση των καθεστώτων. Το 1871 η Κομμούνα του Παρισιού απέσπασε για λίγο την εξουσία από τους κυβερνήτες που αποσύρθηκαν στις Βερσαλλίες. Οι πυροβολισμοί στο ψαχνό εναντίον μιας διαδήλωσης εργατών στην Αγία Πετρούπολη έφεραν την εξέγερση σε όλη τη Ρωσία το 1905. Η εξέγερση του Δουβλίνου το 1916 έφερε τη γέννηση της Ιρλανδικής Δημοκρατίας. Η έφοδος στα Χειμερινά Ανάκτορα το 1917...
Από το βιβλίο Ιστορία του Μαχνοβίτικου Κινήματος 1918-1921, Πέτρος Αρσίνωφ,σελ.134-136
«...Οι εργάτες του Γκιουλάϊ-Πολέ αφιέρωσαν επίσης μεγάλη προσοχή στο ζήτημα της εκπαίδευσης. Οι επανειλημμένες ένοπλες εισβολές είχαν αποδιοργανώσει σοβαρα την εκπαιδευτική δραστηριότητα σ'ολόκληρη την περιοχή. Οι δάσκαλοι, έχοντας πολύ καιρό να πληρωθούν, είχαν σκορπιστεί για να κερδίσουν τα προς το ζην όπως μπορούσαν καλύτερα. Τα σχολικά κτίρια είχαν εγκαταλειφθεί. Μετά τη συμφωνία μεταξύ Μαχνοβιτών και Σοβιετικών αρχών, οι μάζες αντιμετώπισαν αμέσως το πρόβλημα της εκπαίδευσης. Οι Μαχνοβίτες πίστευαν ότι αυτό το ζήτημα έπρεπε να λυθεί στη βάση της εργατικής αυτοδιεύθυνσης. Η εκπαιδευτική δραστηριότητα ,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018