- Your name
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΩΑΔΙΤΗ
Σχεδόν για καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν είναι τόσο λίγα στοιχεία γνωστά για το αναρχικό και αναρχοσυνδικαλιστικό κίνημα όσο για τη Ρουμανία. Αν και η χώρα συνορεύει με τη Βουλγαρία, όπου το αναρχικό κίνημα ήταν ένα από τα πιο εκτεταμένα με πολλές και πιο μακροχρόνιες κοινωνικές επιρροές -μέχρι εκείνη τη στιγμή που κηρύχθηκε παράνομο και τελικά εξοντώθηκε από τους κομμουνιστές-, η επιρροή του αναρχισμού πάντα υπήρξε ήσσονος σημασίας στη Ρουμανία. Οι μέχρι σήμερα μελέτες και έρευνες δείχνουν ότι μεταξύ 1907 και 1916 το αναρχοσυνδικαλιστικό κίνημα είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της ανάπτυξής του. Ειδικά, σε βιομηχανικές πόλεις όπως το Πλοέστι, το Γαλάτσι και η Βράιλα, όπου η πλειοψηφία των εργαζομένων είχαν οργανωθεί με βάση τις επαναστατικές συνδικαλιστικές αρχές, κυκλοφόρησαν αναρχοσυνδικαλιστικά περιοδικά και έγιναν αγώνες για τη βελτίωση της ζωής και των συνθηκών εργασίας μέσω της άμεσης δράσης.
Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι συγκεκριμένοι αναρχικοί κύκλοι υπήρξαν δραστήριοι στο παρελθόν σε πόλεις όπως το Ιάσιο και το Βουκουρέστι, συχνά ως μέρος ή τάσεις του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Μια επισκόπηση σχετικά με την άνοδο του ρουμανικού αναρχισμού προσφέρεται από τη ζωή και τα απομνημονεύματα του Zamfir C. Arbure, "Temniţă şi exil" (“Φυλάκιση και εξορία”). Ο Arbure, ο οποίος σε ορισμένα περιοδικά και συγγράμματα αναφέρεται επίσης και ως Arbore, έγινε γνωστός κυρίως με το ψευδώνυμο Ralli (έτσι όπως θα τον αναφέρουμε εδώ στο εξής). 1
Ο Z.K.Ralli γεννήθηκε στις 14 Νοέμβρη 1848 στην Cernăuţi (που τότε ανήκε στην Αυστρο-Ουγγαρία και σήμερα ανήκει στην Ουκρανία) σε πλούσια οικογένεια. 2
Σε ηλικία 17 ετών πήγε για σπουδές στη Μόσχα, όπου μαζί με άλλους φοιτητές, συνελήφθη μετά από μια μαζική επιδρομή που ακολούθησε μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του τσάρου, παρά το ότι δεν ήταν ακόμα πολιτικά ενεργός. Στη φυλακή, όμως, έγινε πολιτικά ενεργός και στα απομνημονεύματά του περιγράφει την αλλαγή αυτή, καθώς και τη θλιβερή πραγματικότητα της τσαρικής Ρωσίας, με την πανταχού παρουσία της μυστικής αστυνομίας.
Έτσι ο Ralli εντάχθηκε στο κοινωνικό, επαναστατικό κίνημα των ναρόντνικων, το οποίο είχε εξαπολύσει ένοπλο αγώνα εναντίον του τσαρικού καθεστώτος, που κόστισε τη ζωή πολλών ανθρώπων. Σύμφωνα με γαλλικές πηγές, αρχικά ήταν στενός συνεργάτης του Σεργκέι Νετσάγιεφ.
Ως αποτέλεσμα της πίεσης που τού ασκήθηκε από τις ρωσικές Αρχές, μετακινήθηκε στη Ζυρίχη το 1870 και, στη συνέχεια, στη Γενεύη, όπου έγινε ενεργός συνεργάτης του Μιχαήλ Μπακούνιν, μέλος της Διεθνούς Συμμαχίας της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. 3
Στη Γενεύη διεύθηνε έναν εκδοτικό οίκο, από τον οποίο εξέδιδε και διένειμε επαναστατικά και αναρχικά έργα. Συνάντησε και συνεργάστηκε επίσης με τον Ελιζέ Ρεκλύ και τον Αλέξανδρο Χέρτσεν.
Με τον Ιταλό αναρχικό Ερρίκο Μαλατέστα, μετέφρασε στα ισπανικά μια επιστολή του Μπακούνιν και σχεδίαζε να συμμετάσχει με τον τελευταίο σε μια ενδεχόμενη ισπανική επανάσταση.
Στις 15 Σεπτέμβρη 1872, ο Z.K.Ralli συμμετείχε μαζί με τον Μ. Μπακούνιν, τον James Guillaume και άλλους, στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας του Ζυρά (Fédération Jurassienne) στο Saint-Imier με το ψευδώνυμο Rouleff, εκπροσωπώντας μαζί με τον Waldemar Holstein το σλαβόφωνο τμήμα της Ζυρίχης.
Στο Συνέδριο αυτό καταγγέλθηκε η εκδίωξη από την Α’ Διεθνή των Μ. Μπακούνιν, Τζέιμς Γκιγιώμ και Schweitzguebel από τους μαρξιστές, τον πρώτο...
- Your name
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
ΤΩΝ RENATO RAMOS ΚΑΙ ALEXANDRE SAMIS (Rio de Janeiro, 2001)
«Ξύπνησα στις 5 το πρωί και ο Passos, ο οποίος είχε ξυπνήσει περίπου δύο ώρες πριν, καθόταν στο κρεβάτι διαβάζοντας το βιβλίο “Ντετερμινισμός και Υπευθυνότητα” του Hamon. Άρπαξα μια πετσέτα και κατέβηκα κάτω για να πλύνω το πρόσωπό μου. Όταν επέστρεψα από την αυλή, αφού σκουπίστηκα, είδα δύο άτομα. Πέρασαν ένα-δυό λεπτά πριν κατάλαβα ποιοι ήταν. Με περίστροφα στα χέρια απευθύνονταν σε μένα, ρωτώντας με αυστηρά: “Πού είναι ο Domingos Passos;” Συνειδητοποιώντας μια ακόμα άλλη επίθεση κατά του συντρόφου μας, σαν και αυτές που είχε υποστεί τόσο συχνά στο παρελθόν, προθυμοποιήθηκα...
- Your name
- Ελλαδικά Κοινωνικά Κινήματα
Του Ελευθερόκοκκου
Μια μικρή άγραφη ιστορία
Η παρακάτω τραγική ιστορία είναι μια από τις χιλιάδες που δημιουργήθηκαν μετά από τον πόλεμο του ελληνικού κράτους με το αντίστοιχο τούρκικο το 1922. Την παραπάνω ιστορία μού την διηγήθηκε ο μπάρμπα Στρατής Κισόγλου στα 102 του χρόνια και είναι η ιστορία της δικιάς του οικογένειας τις πρώτες μέρες εκείνου του Σεπτέμβρη του 1922 στην Σμύρνη. Η ιστορία αυτή περιλαμβάνεται, επίσης, σε βιβλίο του ίδιου και επιμέλεια της Μαρίας Σταθέα με τον τίτλο «Ημερολόγιον της Ζωής 1922».
Η δημοσίευση της στο φύλλο της Διαδρομής φιλοδοξεί να προσφέρει ένα λιθαράκι στην συλλογική...
- Η απεργία της 23ης Αυγούστου 1923
- Λιγνιτωρυχείο Αλιβερίου: H ματωμένη εξέγερση στις 10 Αυγούστου 1933
- Ντοκουμέντο: Η Ανοιχτή επιστολή από τον Καμίλλο Μπερνέρι στην Φρεντερίκα Μοντσένυ (Ισπανία – Βαρκελώνη Απρίλης του 1937)
- Giuseppe Ciancabilla: Από την Ελλάδα στην Αμερική για την κοινωνική απελευθέρωση
- Max Nettlau, Αναρχισμός: Και Κομμουνιστικός και Ατομικιστικός
- Ο θάνατος του αναρχικού Federico Borrell, η ιστορία του αγωνιστή στην θρυλική φωτογραφία του Robert Capa
- Ρενέ Λεφέβρ, Δήμιοι του χτες και του σήμερα
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
