Η Ρωσική Επανάσταση μόλις που μπήκε στο δέκατο τρίτο έτος της, ένα χρονικό διάστημα αρκετό για να δείξει ένας κοινωνικός ξεσηκωμός, ακόμη και αυτής της κλίμακας, την αξία του.
Ποιά, λοιπόν, είναι η τωρινή κατάσταση της χώρας «της πιο περίφημης» επανάστασης; Το ερώτημα αυτό προκύπτει συνεχώς σε ένα πλήθος ανθρώπων, όλων των τάσεων και των κοινωνικών θέσεων οι οποίοι, πνιγμένοι στις πιο διαφορετικές και αντιφατικές πληροφορίες καταλήγουν να χάνουν κάθε ελπίδα στο να φτάσουν σε μια ακριβή αντίληψη των πραγμάτων που συμβαίνουν εκεί. Ακόμη και οι σύντροφοί μας δεν είναι πάντοτε απρόσβλητοι από φανταστικές φήμες που όλοι πολύ συχνά δεν ξέρουν πώς να απαντήσουν με ενδελεχή και τεκμηριωμένα γεγονότα.
Σε μια σειρά περισσότερο ή λιγότερο τακτικών άρθρων θα προσπαθήσουμε να παρέχουμε στους αναγνώστες της «La Revue Anarchiste» με την ακριβέστερη δυνατή πληροφόρηση την πραγματική κατάσταση στην ΕΣΣΔ, μεταξύ άλλων την πολιτική, οικονομική, και κοινωνική κατάσταση. Εμείς θα συλλέγουμε τις πληροφορίες αυτές αποκλειστικά από πρωτογενείς και αδιαμφισβήτητες πηγές: Σοβιετικές εφημερίδες («Iσβέστια», «Πράβντα», και άλλες), γράμματα από τους ανταποκριτές μας…
Πριν την έναρξη των εν λόγω άρθρων θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας μερικά ουσιώδη πράγματα σχετικά με τη Ρωσική Επανάσταση επί τη ευκαιρία της δωδεκάτης επετείου της. Αυτή η ανασκόπηση θα είναι χωρίς αμφιβολία χρήσιμη σε όλους όσους ενδιαφέρονται για το θέμα. Επιπλέον, θα χρησιμεύσει ως βάση για ό,τι αργότερα θα πούμε.
Το ξεκίνημα της επανάστασης επιβεβαίωσε πλήρως τις θέσεις και τις προβλέψεις των αναρχικών. Στην πραγματικότητα, δεν ήτανε ούτε ένα κόμμα ούτε πολιτική ούτε οποιουδήποτε άλλου είδους ομάδα που ξεκίνησε ή ηγήθηκε της επανάστασης. Ξέσπασε αυθόρμητα με μια γενική και αποφασιστική εξέγερση των εργαζόμενων μαζών που κατέληξε σέρνοντας τα κόμματα μαζί τους (Φλεβάρης-Μάρτης 1917).
Δύο παράλληλες διαδικασίες έγιναν ευθέως ξεκάθαρες, όπως συνέβη σε όλες τις πλατιές επαναστάσεις. Από τη μία πλευρά ήτανε το ψάξιμο, ο προβληματισμός, και οι προσπάθειες των λαϊκών μαζών που ήθελαν να συνεχίσουν την επανάσταση, για να τη βάλουν στο μεγάλο δρόμο της ελεύθερης λαϊκής δραστηριότητας με μεγάλες κοινωνικές υλοποιήσεις εν όψει. Από την άλλη πλευρά ήτανε η βιαστική συσπείρωση όλων των ειδών των πολιτικών στοιχείων που επιδίωκαν να βάλουν την επανάσταση στον πολιτικό δρόμο, εγκαθιδρύοντας έτσι μια νέα κυβέρνηση και διαλύοντας το ελεύθερο λαϊκό κίνημα.
Το πολιτικό ρεύμα αρχικά έφτασε στο σχηματισμό τριών διαδοχικών κυβερνήσεων, καμιά από τις οποίες δεν ήτανε σε θέση να επιλύσει τα τεράστια προβλήματα της επανάστασης ή να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των εργαζόμενων μαζών. Στο τιμόνι, ήτανε οι κυβερνήσεις της μπουρζουαζίας και των αγροτών (Μιλιουκόφ, Πρίγκιπας Λβοφ), εκείνης του «συνασπισμού» (με τον Κερένσκι), και τέλος η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Κερένσκι (Μάρτης-Οκτώβρης 1917).
Στο αναμεταξύ η χώρα συνέχιζε να υποφέρει. Τα προβλήματα της επανάστασης παρέμεναν ανοιχτά. Όλες οι κυβερνήσεις υποσχέθηκαν την άμεση σύγκληση της Συντακτικής Συνέλευσης μαζί με πολλά άλλα πράγματα. Αλλά όλες ήτανε αδύνατο να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους. Σε αυτές τις συνθήκες μια άλλη πολιτική ομάδα ήρθε από το πουθενά, και ενισχυμμένη από την πορεία των γεγονότων, ανέλαβε τον αγώνα για την εξουσία. Αυτή ήτανε το...
Camillo Berneri
Βασικά - Τι μπορούμε να κάνουμε;
1.Το να πιστεύει ότι, χάρη στην πολιτική της μη-επέμβασης, κάποιος μπορεί να εξαφανίσει την πιθανότητα μιας διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης σημαίνει να αργοπορείς ενώ το πρόβλημα χειροτερεύει. Θα επέτρεπε στην Ιταλία, την Γερμανία και την Πορτογαλία να προετοιμαστούν καλύτερα για τον πόλεμο και στις Ισπανικές Φασιστικές δυνάμεις να εφοδιαστούν με όπλα και πυρομαχικά. Αν νικούσε ο Φασισμός η Γαλλία θα απειλούνταν στα νότια και η ισορροπία δυνάμεων στην Μεσόγειο θα ανατρεπόταν μόνιμα υπέρ της Ιταλίας και της Γερμανίας οι οποίες θα έβγαιναν από αυτή την ιστορία δυνατότερες και πιο επιθετικές. Η Ιταλία είναι μπλεγμένη...
Θα μιλήσουμε εδώ για το έργο του Alexandre Skirda, Makhno, Anarchy’s Cossak - The Struggle for Free Sovier in the Ukraine 1917-1921 (Μάχνο, ο Κοζάκος της Αναρχίας - Ο Αγώνας για Ελεύθερα Σοβιέτ στην Ουκρανία 1917-1921), που κυκλοφόρησε από την AKPress (σε αγγλική μετάφραση του Paul Sharkey, το 2004), ένα πολυ-αναμενόμενο - εκείνη την εποχή- βιβλίο. Το έργο αυτό κυκλοφόρησε αρχικά στα γαλλικά το 1982. Η αγγλική έκδοσή του προαναγγελθεί μερικά χρόνια πριν από την AKPress, έως ότου είδε τελικά το φως της ημέρας, και η αναμονή αυτή άξιζε πραγματικά τον κόπο. Η αξιόλογη αυτή εκδοτική εργασία περιλαμβάνει ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από την αρχική...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018